<< 𝘿𝙚𝙖𝙙 𝙎𝙤𝙪𝙡 >> Tom Marvolo Riddle

Ölüm Dileği

✰✰✰

Aida'nın tahmin ettiği gibi kar yağıyordu.

Sabah saat 3 ila 4 arasında yağmaya başlamış olacak ki Hogwarst beyazlara bürünmüş bir şekilde uyanmışlardı.

Aida'nın en sevdiği mevsim kıştı.

O yüzden karı da çok severdi.

Kahvaltıda yaptığı baş ağrıtıcı ısrarlar sonucu Marvolo ile dışarı çıkmış , hâlâ yağmakta olan olan karın altında ellerini açmış duruyordu.

Oğlan ise karın ulaşmadığı bir yerde durmuş kızı izliyordu.

'Marvolo! Sen de gelsene! Orada dura dura heykele dönüşüceksin.'

Kaşlarını çattı oğlan.

"Asıl sen buraya gel! Hasta olup gribini bana da bulaştırıcaksın."

Göz devirdi Aida.

Aklında bir fikir gelmişcesine sırttı.

Bir anda kendini bırakıp yere uzandı.

Çatık olan kaşları daha da çalışmıştı birden Tom'un.

"Ai! Hemen kalk yerden! Hasta olacaksın!"

Hem kızgınca konuşuyor hem de hızlı adımlarla kıza doğru yaklaşıyordu.

Planı tam istediği gibi işlediği için memnunca gülümsüyordu Aida.

Oğlan onun kolundan tutup kaldırırken konuştu.

'Artık sen de karın altındasın.'

Kızın planını anlamışçasına yüzünde garip bir ifade oluştu oğlanda.

"Sırf yanında geleyim diye mi attın kendini yere?"

Gülümsemesi daha da büyüdü Aida'nın.

'Evet.'

Hızla parmak ucunda çıkıp oğlanı dudaklarından öptü.

Öptükten hemen sonra yine aynı hızla okula doğru koşmaya başladı.

Arkasında bıraktığı şaşkın çocuk ise bir kaç saniye öylece donup kalmış. Sonra ise kendine gelip kızın peşinden yürümeye başlamıştı.

Aida'nın durup onu beklediğini görünce adımlarını hızlandırmış kıza yetişmişti.

Yüzünde ciddi bir ifade olmasına dikkat ederek konuştu.

"Tekrar öp."

Anlamadığı belli olurca baktı oğlana kız.

'Ne?'

Sakince konuşmaya devam etti.

"Beni diyorum, tekrar öp. Dudaktan."

Dudaktan mı!

Kızın düşündüğü şeye karşı sırıttı oğlan.

Aida ise utançtan zaten kırmızı olan yanakları daha da kızarmış şekilde oğlana bakıyordu.

"Hadi Ai. Akşama kadar bekleyemem."

Utancını saklamaya çalışarak tekrar parmak ucuna çıktı kız.

Bu sefer daha uzun bir öpücük kondurdu Marvolo'nun dudaklarına.

Geri çekildiğinde artık resmen domatese dönüşmüş bir şekilde baktı oğlana.

Oğlan ise kızın bu haline daha da sırıtmıştı.

"Aferin."

Tekrar ciddi ifadesine dönüp kızın bileğini tuttu.