<< 𝘿𝙚𝙖𝙙 𝙎𝙤𝙪𝙡 >> Tom Marvolo Riddle

Hafıza

✰✰✰

'Ne?'

Kahretsin diye geçirdi içinden Riddle

"Duydun beni."

Planı buydu işte. Aida'nın yakın arkadaşından hoşlanıyor gibi yapıp Aida ile yakınlaşmak.

Kısa bir sessizlik oldu. Bu sessizliği Aida bozdu.

'Riddle...'

"Ne var?"

'İnsanlara gerçek duygularını söylemen gerektiğini düşünüyorum.'

Kaşlarını çattı oğlan. Ufak bir panik dalgası dolanmaya başladı içinde.

"Ne demek istiyorsun?"

'Hannah'tan hoşlanmıyorsun Riddle.'

Aida'nın kurduğu cümleler paniğini daha da artırmıştı.

"Ne? Saçmalama, sana ondan hoşlandığımı söyledim ya zaten."

'Okulun ilk gününden beri beni izliyorsun , Hannah'ın adını yeni öğremdiğine eminim. Nedensiz yere Cedric'ten nefret ediyorsun ve bunu çok belli ediyorsun. Biraz da olsa düşününce insan anlıyor bazı şeyleri.'

Oğlan sadece durmuş kızı dinliyordu. Bir şey diyemezdi. Anlamıştı işte kız. Kendini çok acınası hissetti bir an için.

'Dinle Riddle, eğer bana karşı bir hislerin varsa açıkla lütfen. '

"Saçmalıyorsun. Neden senin gibi birinden hoşlanayım ki? Şu haline bak! Kim seni sever Merlin aşkına! Kendini çok değerli sanıyorsun herhalde Weasley. Sence ben senin gibi bir aptala aşık olur muyum? Güldürme beni."

Bu cümlelerin yalan olduğunu bildiği halde acıtmıştı kızın canını. Ağır sözlerdi.

'Pekala Riddle. Konuşaman bu kadar mıydı?'

"Evet, gidebilirsin."

Hafifçe sırıttı kız. 'Aptal' diye geçirdi içinden. 'Neden söylemiyorsun ki?' diye geçiriyordu aklından.

O bu düşünceler ile gitmeye yeltenmişken duyduğu ses ile arkasını döndü.

"Bunu bilmemen gerekiyordu Weasley. Hiç buraya gelmemeliydik."

'Ne demeye çalışıyorsun Riddle?'

Asasını kıza doğrulttu oğlan.

"Seni sevdiğimi öğrenmemen gerekiyordu."

'Riddle... Lütfen asanı indir. Beni korkutuyorsun.'

Kızın gözlerine uzun uzun baktı oğlan.

"Üzgünüm."

'Yapma...'

"Obliviate"

✰✰✰

Yavaşça gözlerini açtı kız. Bayılmış mıydı? Neden bayılmıştı ki?

"AİDA! Uyandın sonundaaaa."

'Hannah? Noldu bana?'

"En son ne hatırlıyorsun?"

Hatırlamaya çalıştı biraz. Cidden, en son ne hatırlıyordu?

'Riddle beni zorla kütüphaneye götürüyordu.'

"Anladım. Kütüphane girişinde bir anda bayılmışsın. Riddle getirdi seni. Şekerin düşmüş. Hemşire öyle dedi."

'Anladım. Teşekkür ederim.'

"Rica ederim. Yalnız Cedric sen uyandığında derhal onunla buluşman gerektiğini söyledi."