The two butterfly in one flower

Part 1. Living alone

"Hirap din palang mabuhay Dito sa probinsya kahit pa na degree holder ka pa. Tipong sobra pa sa 8 hours ang trabaho ko pero katiting parin ang sinasahod ko. Pano na to need kong makapgipon nang sa gayon magkaroon nako ng sarili kong matitirhan'' reklamo ni Milka habang kausap nya ang kanyang katrabaho sa labas ng kanilang office.

"Girl Kung ako sau punta ka ng manila para mag apply then pag nakaipon kana magabroad kana rin. Kase kahit Anong sikap mo Dito sa pinas. Kung dika masinop sa diskarte mo ay talagang mamamatay kang kalabaw ka. Alam mo I'm planning to go to manila and I'm currently sending resumes to some companies na kase ayoko na Dito. Nagpapaaral pako ng kapatid huhuhu. Pano na rin ako magkakalovelife nyan? Tigang na rin ako forever Neto huhuhu" ani ni rhea na parang nawawalan na ng pag asa pagdating sa pagibig.

Inirapan ko nalang si rhea habang ngumunguya ng bananaque. Inisip pa nya magkalovelife sa gitna ng problema sa buhay hay nako. Anyways... wala ba kayang magandang work Dito? Wala talaga aysssss.

Nga pala, ako nga pala si Demilcka Heyn Broke. I'm 24 years of age, still working on this fucking shit na Kung saan trabaho-bahay trabaho lang routine ko at iilan lang magparty dahil wala naman akong kaclose na kaworkan maliban nalang kay rhea na Ubod ng gastos pero problemado sa lovelife hahahaha. Wala nakong mga magulang dahil hiwalay sila. Mama ko namatay dahil sa covid last 2020 and my father left us when I was born. Oh diba ang galing nang tatay ko, pagkatapos mambuo hindi na umako ng responsibilidad! Kaya I hate men! I will never ever love a man dahil dun palang naiinbyerna nako. Hays! Anyways... back to my POV,

So ayun nga after our 30 mins break we are back to our work. Heto nanaman kami magpapakahero sa work hindi naman kami pinahahalagaan. Fine next week I'm going with rhea na sa manila to look for another job.

Before pako mag logout ay may naghahanap sa akin sa office. Yung terror na manager namin. Ano nanaman ba?? Ayssss makapag go na nga!

"Milka? I need to talk to you right now!"
Galit na sambit ng manager
"For the past few weeks I noticed that your performance is getting poor? What happen to you? Ano? Hindi mo ginagawa maayos trabaho mo?! Our area manager is mad with our performance at ikaw lang ang sabit sa performance natin? Ano pabigat???

"Ma'am I did my best but I don't know why kulang parin po sa inyo? Mam pasensya napo Kung poor na po ang performance ko at-
"Stop saying sorry to me and I don't need that! Kahit kelan pabigat ka! Milka, I'm giving you time to fix this or else I will make sure you are going nowhere after this! Ayoko nang nappahiya lagi sa nakakataas dahil sa asta mo sa trabaho! Sayang lang sinusweldo namin sa inyo!"

Kahit kelan never akong maging masaya sa buhay. Hindi lang kase sa trabaho ako nadedepress pati na rin sa tinutuluyan ko. Pano nalang Kung matanggal ako? Saan ako pupulutin ngaun? Gayong ayaw sakin ng tyahin ko dahil sa tingin nila malas ako. Well Milka ganyan ang buhay Kung ano ang nakatadhana tanggapin nalang. Pero ayoko na ng ganito. Magisa nako sa buhay actually dahil walang nagmamahal sakin. Kaya ang gusto ko Sumaya naman ako bago ako sumunod kay mama.

After ng sermon ng manager ko umuwi nako sa tinitirhan ko. After 30 mins na byahe ay nakarating nako kina tita. So kakarating ko lang. Bago pako magpahinga ay naglinis muna ako ng katawam. Hays kapagod talaga pero Sige Lang Laban lang wala tayung magagawa kesa naman magsuicide tayu ayokong pumunta sa impyerno.