KIVILCIM [GAY]

(0.9) BEKLENMEYEN DUYGULAR

Uyku tutmadı.

[[[✒️__]]]

Zafer'in ağzından;

Beni gördüğünde yüzüme adam akıllı bakmaması yeterince sinir etmemiş gibi, bir de bana arkasını dönüp gitmişken koluna aniden bir kadının girmiş olması, ona karşı duyduğum arzudan sonra içimde olmaması gereken başka bir duyguyu daha kabartmıştı. Kıskançlık...

O kadının onun yüzüne doğru yaklaşarak sergilediği yakın tavırlar, koluna dokunması sinirimi bozmuştu işte.

Şimdi nasıl hareket edeceğimi bilmeden öylece bileğinden tutmuş onu götürüyordum. Bu adama karşı hissettiğim çekim neyle ilgiliydi bunu henüz kavrayamamıştım. Yakışıklı olduğundan mı, küstah göründüğü kadar bana çekici gelen gülümseyişinden mi, yoksa sıcak ve sevgi dolu dokunuşlarıyla öpüşlerinin verdiği ihtirasla vücudumun yanmasından mı kaynaklıydı?

"Matematikte ki bilinmeyen X denklemi gibisin..."

"Bunu bana mı dedin, yoksa içinden düşünmen gereken şeyi dışına mı vurdun Zafer Marino?"

Başımı geriye doğru çevirip ona kısa bir bakış attım. Cevap vermeden önüme dönüp çıkışa yaklaştım. Dışarıda beni gören baş korumalardan Adnan hızlıca el işareti yapıp bir korumaya sessizce arabayı getirmesini belirtirken ben durmuş Volkan'ı bırakmadan bekliyordum.

"Beni nereye götürmeyi planlıyorsun Zafer Marino?"

"Güzelce özür dileyeceğim ve seni sevmeyi deneyeceğimi söyleyeceğim bir yemek randevusuna götürüyorum Volkan Turan. Bugün şık giyinme sebebim balo değildi çünkü."

Bileğini bırakmadığım çekici adam birden sessizleşince dönüp ona baktım. Yüzündeki ifadeyi okuyamıyordum ama gözlerindeki pırıltılar onu ele veriyordu. Gösterdiğim çaba onu mutlu etmişe benziyordu.

Aracım önümüzde durunca koruma sürücü koltuğundan inip benim geçebilmem için kapıyı açık tuttu. Volkan'ın bileğini bırakırken "Sakın kaçmaya kalkma. Yoksa korumaları üzerine salarım. Abim asla az korumayla bir davete gelmez ve haberin olsun. Hepsi dövüş ustası ve silah kullanmakta uzman. Arabaya bin. Bugünde ben seni kaçırıyorum."dedim.

Volkan'ın yüzünde yeniden görmeyi başardığım küstah gülümsemeyle birlikte bende alaycı gülümsememi takındım. Daha fazla bir şey söylemesine izin vermeden arabanın önünden dolanıp sürücü koltuğunun yan tarafına geçti. Ben de araca binip çalıştırarak sürdüm. Bugün bizim için bir ilişkiye adım atacağımız gün olabilirdi. Çünkü onda ki nasıl bir şey ilgimi ya da dikkatimi çekti bilmiyorum ama onunla bir ilişki yaşamak istiyordum.

......                                                             ......

Volkan'ın ağzından;

Geldiğimiz lüks restoranta girdiğimizde vip bölüm olarak ayrılan kısma geçtik. Karşılıklı masanın iki tarafına oturduğumuzda Zafer'i daha iyi bir şekilde inceleyebildim. O çok güzeldi. Herşeyiyle kusursuzdu.

"Menüden yemek sipariş etmeye niyetli değil gibisin Volkan."

Sipariş etmek istediğim sensin.

"Fazla kalmaya niyetli değilim. Bir an önce konuşacaksak konuşalım."

Senin yanındayken soğukkanlılığımı yitirmemek için çok uğraş veriyorum.

Yanımıza gelen garsona sadece şarap getirmesini söyleyip onu yolladıktan sonra sıkıntılı bir nefes alıp verdi.

"Volkan ben senden özür diliyorum. Yaptığım kesinlikle kabul edilebilir bir durum değildi. Emin ol suçluluk hissi çok berbat hissettiriyor. Ama herşeyden öte bu bir hafta seni görememek... seni özlememe sebep oldu. İlk başlarda sana ulaşmamı engelledin diye çok kızdım. Ama senden vazgeçip gidemedim de. Hissettiğim tek şey vicdan azabı değil. Sakın böyle düşünme. Hâlâ tam olarak durumumu kabullenemesemde seninle birlikte bir ilişkiye adım atmak istiyorum. Tabi hâlâ beni seviyorsan-"

"Hep sevdim. Seni sevmekten hiç vazgeçemedim ki. Bak Zafer, benim kalbim kullanmayı deneyip sonradan vazgeçebileceğin bir eşya değil. Bu durum bana seni uzaktan sevmekten daha çok acı verir. Beni yıkmaya niyetliysen bu şekilde başarılı olabilirsin."

Masanın üzerinde duran elimi tuttuğunda bir anlığına şaşırdım. Bu beklediğim bir tepki değildi.

"Seni yıkmaya falan niyetli değilim. Kalbinle de oynamayacağım. Seni sevmeyi deneyeceğimi söyledim. Ama emin ol sana karşı içimde anlamlandıramadığım bazı duygular gelişti bile. Neden senin dudaklarını arzuluyorum, neden sana acı çektirdiğimi düşündüğüm de kendimi kötü hissediyorum ya da neden yanında o kadını gördüğümde hiç hissetmediğim o berbat kıskançlık duygusu baş gösterdi?"

Duyduklarım şaşırtıcı ama aynı zamanda mutluluk vericiydi.

"Belki de vicdanını başka duygularla karıştırıyorsundur."

"Hayır, bu daha derinlerde hissettiğim bir şey. Sanırım senden hoşlanıyorum."

Beni sevdiğini söylemese bile duyduğum o son cümle içimdeki umudun yeşermesini hatta çiçek açmasını sağladı.

"Sevgilim olmayı kabul ediyor musun Zafer?"

Elimin üzerini hafifçe okşayarak içtenlikle gülümsedi. "Evet Volkan. Kabul ediyorum."

"O zaman ben de seni affediyorum. İçimde yaktığın bu ateşin sorumluluğunu almana sevindim."

Alt dudağını ısırıp ardından alaylı bir tavırla gülümsediğinde duyacağım cümleleri çoktan tahmin etmiştim.

"İlk karşı karşıya geldiğimiz gün bana ne demiştin hatırladın mı Volkan? 'Kıvılcımı sen çaktın. Ateşi harlamak da bana kalsın Zafer.' Ateşini beni kaçırdığın zaman gösterdin. Peki ne kadar ateşli olabilirsin?"

Elinin altındaki elimi çevirip tuttum ve onu sertçe öne doğru çektim. Sandalyesinden aniden kalkıp masaya doğru eğildi. Dudaklarına doğru yaklaşıp gözlerimi ondan ayırmadan konuştum.

"Adımın anlamını sana yaşatacak kadar sevgilim."

Dudakları hafifçe aralanırken kahvenin güzel tonunda olan gözleri koyulaştı. Sözlerim ve bakışlarım vaatlerimin ne kadar yakıcı olabileceğini ona sunuyordu.

Bu gece ikimiz içinde unutulmaz olacaktı.

[[[✒️...]]]

Evet, bir sonraki bölüm tahmin edilebilir bir bölüm olacak. Tahmin ettiniz mi?