KIVILCIM [GAY]

(1.2) SINIR TANIMAYANLAR

Daha önce söylemiştim ve tekrar söylüyorum. Bu Sevda Pek YAMAN kitabıyla bu kitap arasında sürekli bağlantı söz konusudur. Birini okumazlık yapan varsa bazı ayrıntıları kaçırıyor demektir. Çünkü iki kitapta da ayrı baş karakterler ve o anda yaşadıkları ayrı olaylar yer alıyor. Sadece zamanlama aynı oranda ilerliyor ve ortak alanlar ya da olaylarda bir araya geldikleri oluyor.

Medya: Volkan ve Zafer.

[[[✒️__]]]

Zafer'in ağzından;

Düğün salonu ana baba günü gibi dolup taşıyordu sanki. İki mahallede yaşayan herkes buraya doluşmuştu ve açıkçası bu kalabalık beni birazcık rahatsız etmişti.

İstanbul'un lüks semtlerinde ve İtalya'da şaşalı yapılan düğünlerde bulunduğum için sıradan bir düğün salonunda bulunmak biraz tuhaftı. Mahalle insanları aşırı yapmacık davranmıyordu ama laubali tavırlar sergileyenler can sıkıyordu.

Batı'dan özür dileyip biraz konuştuktan hemen sonra Volkan'ın yanına oturmuş sessizce etrafı gözlemliyordum. Pistte kayınbiraderi Yavuz'la zeybeğe başlayan Yaman'ın mutluluğu fark edilmeyecek gibi değildi. Karşısında ona eşlik eden Yavuz da çok mutlu görünüyordu. +Daha önce hiç belirtmedim ama Afşar'ın anne ve baba tarafı İzmir'li. Bu bilgiyi de naparsanız yapın artık. Aoaksialka+

"Nereye bakıyorsun?"

Volkan'ın büyülü sesini kulağımın hemen dibinde duyunca başımı ona doğru çevirdim. Onun yakınlığı yüzünden kısa bir anlığına dudaklarımız birbirine hafifçe sürtünmüştü. Başımı geri çekip ondan biraz uzaklaştım ve biri gördü mü diye hemen etrafa göz gezdirdim.

"Korkma kimse bizim tarafa bakmıyor."

Kaşlarımı çatarak dikkatimi yeniden ona verdim. "Az önce abimi görmedin galiba. Mahallenin tüm bekar kızlarının eş bulası tutmuş gibi nerede jilet gibi giyimli, beyefendi tipli yakışıklı adam görseler ya gözleriyle ekmek dilimler gibi dilimliyorlar, ya da direkt yanaşıyorlar."