KIVILCIM [GAY]

(1.5) PİYANO FANTEZİSİ (+18)

🚨 🔞 DİKKAT! Çok fena müstehcen fantezi içeren bir bölümdür.

(Fikir için teşekkürler yavru kuş. Umarım tadını çıkarırsın. Aoakskalal.)

[[[✒️__]]]

Zafer'in ağzından;

Volkan'la ikimiz üzerimizdeki takım elbiselere hiç de uyum sağlamayacak bir yapıda, Reha ile Muppet denen kukla gösterisini izliyorduk. Hastaneden taburcu olduktan sonra yapmak istediği programdan her gün bıkmadan bahsetmiş olan Reha'nın hevesini kırmamak için ikimizde yaşlarımızdan ve kişiliklerimizin getirdiği sert yapıdan taviz vermiş, ilk defa çocukça aktivite gerçekleştiriyorduk.

Kuklalarla birlikte şarkı söyleyen ve arada bir çilekli sütünü içen minik Kermit'in mutluluğu ikimiz tarafından görülmeye değerdi. Doktor bir süre sıvı gıda ile beslenmesi gerektiğini söylediği için o çok istediği çilekli pastadan mahrum kalmış ve ağlamaması için evde her zaman bulundurulan çileklerle hizmetli tarafından sağlıklı bir süt hazırlanmıştı. Neyse ki Reha bu konuda şikayet etmemiş ve durumu uysal bir şekilde kabul etmişti.

Kardeşinin kaldığı gizli eve geldiğimizde, tüm çalışanlara bağırırken Volkan'ın yüzündeki sertlik ve korkutucu bakışlar içimdeki alevleri coşturmuştu. Ve ben bunu unutamıyordum. Bu gece ikimiz içinde farklı olacaktı. Bunu gerçekleştirmek için kendi kendime yemin ettim.

Bateri kullanan kukla, adeta manyağa bağlamış tepkileri ile beni güldürürken, nedense onu Volkan'ın vahşi yanıyla bağdaştırmıştım.

Reha boş bardağını sehpanın üzerine bırakıp Volkan'la benim elimi tutarak aramızda iyice bize sinmişti. Mutlu bir tavşan gibiydi.

"Abi piyano..."

Belli ki Muppet saati bitmiş, yerine piyano saati gelmişti.

Volkan, kardeşinin başının yanına bir öpücük kondurup ayağa kalkarken, Reha omzuma başını koymuştu. Onun bu sevecen hâli ben de hiç tanımlayamayacağım baba olma duygusunu kabartıyordu.

Piyanodan gelen güzel tınıları duyunca bakışlarım Volkan'a döndü. Müziğin Beethoven'a ait olan Moonlight sonata olduğunu anlamıştım. Sakinleştirici etkisi olan yavaş melodiler Reha'nın uykusunu getirirken mümkün olduğunca kıpırdamadım.

"Abim çok güzel çalıyor... Zafer abim de çok sıcak... çok mutlu bir Kermit'im..." Sonlara doğru sözleri kaymış, sesi kısılmıştı ve uyku Reha'yı ele geçirmişti. Onun saçlarını okşayıp kolumu zayıf bedenine sardım. Başını göğsüme çekerek daha rahat uyuması için yer verdim.