love you like a love song ➳ taekook

rock with you

no words are enough for you

-

Sonbaharın gelmesiyle havalar iyiden iyiye soğurken herkes kalın şeyler giymiş bir şekilde dışarı çıkıyor, hatta bazıları kulaklarının üşümemesi için bere bile takıyordu.

O sırada hastaneden yeni çıkan Taehyung ise etrafındaki alfalara kınayan bakışlar atıyordu. Çünkü kalın giyinen diğer alfaların aksine o bugün dışarıya sadece kısa kollu ile çıkmıştı. Hoş, Jeongguk bunu öğrense ondan iyi bir azar yerdi ama öğrenmeyeceği için hiçbir sorun yoktu.

Hastane girişinden epeyce uzaklaşıp sözleştiği gibi arkadaşlarıyla buluşmak için otobüs durağına ilerlerken çalan telefonuyla birlikte dikkatini oraya verdi. Telefonda yazan isimle gülümsedi ve aramayı cevaplayarak sesine yapmacık bir kızgınlık ekledi.

''Telefonlarım niye açılmıyor jeongguk-sshi?''

''Telefonların? Sadece bir kere aramışsın!''

''Ama açmadın.''

''Tuvaletteydiim.''

''İkna olmadım.''

Karşı taraftan bir kıkırtı duyulduğunda alfanın gülümsemesi genişledi.

''Seni bir öpücükle ikna edebilirim istersen?''

''Çok isterim ama öylesine yoğun bir sevgilim var ki bana bir öpücük bile verecek vakti yok.''

Telefonun diğer ucundan gelen seslerden anlaşıldığı üzere konuşmaları hoparlördeydi ve biricik sevgilisi şu an katıldığı kulübün toplantısına gitmek için hazırlanıyordu.

''Sadece akşamı bekle. Sana kocaaman bir öpücük vereceğim.''

''Ah, nedense hayatım hep beklemekle geçiyor.''

''Buna değdiğini kabul etmelisin~'' Jeongguk'un cilve dolu sesine karşı güldü Taehyung. Bu omega günden güne onu şaşırtmaya devam ediyordu. ''Sen ne yaptın? Doktor randevun nasıldı?''

''Her zamanki gibi.'' diye cevapladı Taehyung, otobüs durağına vardığında. ''Aynı şeyleri söyledi.''

''Hiç farklı bir şey yok mu? Garip hissediyordun son zamanlarda.''

''Hormonlarımda yükselme varmış ama doktor bunun kızgınlık belirtisi olmadığını söyledi. Yani yine aynı şeyler...''

''Anladım. Sen yine de bastırıcı falan içme şu aralar. Etkilemesin seni.''

''Tamam. Ben şimdi otobüse bineceğim. Akşam görüşürüz eğer bitmek bilmeyen işlerin biterse...''

''Bitecek sevgilim, söz veriyorum akşam seninim. Sana iyi eğlenceler. Dikkat et kendine.''

''Sen de sevgilim. Öpüyorum.''

''Ben de~'' Karşı taraftan gelen öpücük sesleriyle güldü alfa olan. Omeganın eskiye göre sevgisini açıkça belli etmesini seviyordu. Aklına bir anda lisedeki anılarının düşmesiyle derin düşüncelere daldı. Pek çok şeyi düşündü Taehyung kafeye giden yolda. İlk üniversiteye başlayıp Jeongguk'u arkasında bıraktığı anı, lisede yaşadıkları kavgaları, ortaokul anılarını, ilk okuma yazma öğrendiği günleri ve tabii, ilk tanıştıkları anı.

Neredeyse bütün hayatını gözden geçirmişti yol boyunca, içinde bolca Jeongguk ile anısının olduğu hayatını... Gerçekten onunla tamamlanmış hissediyordu. O olmasa... bilmiyordu. Düşünemiyordu. Cidden onsuz bir hayatı kafasında tasvir bile edemiyordu. Birbirlerine sahip oldukları ve birlikte büyüdükleri için gerçekten şanslılardı.