işte o lanet olası gün gelmişti,yaklaşık bir haftadır sam ile çalışıyordum ve bu süre zarfında bucky ile görüşememiştim bile,sıkı bir antrenman programı vardı o bir hafta içinde,
hala görev partnerimin peter benjamin parker olduğuna inanamıyorum,zaten çok tecrübeli birisi değildim ve benim gibi birisini yanıma vermişlerdi,söz konusu ise süper asker serumuydu
kötü ellere ulaşmamalıydı,aksi takdirdi babam ve bucky gibi başka insanlarda olabilirdi,
tek iyi örneği sanırım babamdı,iyi bir geçmişi var gibiydi
"hazır mısınız çocuklar"
tony,tony dalga geçiyor olmalısın,başımız büyük belaya bile girebilirdi,en kötüsü amacımız doğrultusunda başka şeyler olabilirdi,
"hala geç değil tony"
"bu iş için biçilmiş kaftanlarsınız"
"en azından audrey in yanına daha tecrübeli birisi gitseydi
peter bucky nin sözüyle ona dönmüştü,yüzünde maskesi olsa bile gözleri kısılmıştı,rahatça farkediliyordu,peter,barnes a bu aralar gıcık oluyordu
"tamam o zaman,peter,bu iş için yaratıldıysak,başımıza iş açmadan gidip gelelim"
elimi peter ın omzuna koyduğumda bucky ye dönmüştüm,benimle hala konuşmuyordu bile,sevgili olmuştuk ama,çok üzgünüm
başımı peter a çevirdiğimde elini belime koymuştu,bu iki erkek arasında ufak sessiz bir savaş dönüyor gibiydi,keşke loki nin zihin okuma özelliği bende de olsaydı,ne düşündüklerini duymak çok isterdim
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_
"binada mısın audrey"
"öyleyim ama sen ne işe yarayacaksın"
"cadılar bayramında olsaydık dikkat çekmezdim ama oldukça dikkat çekiciyim"
"nasıl yanıma geleceksin"
"bir yolunu bulacağım"
kulaklıktan elimi çektiğimde bucky nin sesini duymaya başlamıştım
"audrey,tehlikede hissettiğin zaman hemen orayı terket"
"şuan tehlikenin göbeğindeyim zaten bucky"
yırtmacı açılan elbisemi düzeltip yürümeye başladım,bu elbiseleri kim seçiyorsa her seferinde konforum düşünülmüyordu,iyi ki yırtmacı vardı
bar kısmına geldiğimde bir kadeh viski alıp bar sandalyesine oturduğumda etrafa bakmaya başladım,nasıl üst kata gideceğimi arıyordum
bir elimle ağzımı kapatıp diğer elimi kulaklığa getirip konuşmaya başladım
"peter,üst kata gidiş yolunu bulamıyorum,adamımızıda göremiyorum"
"ben görüyorum"
"çok güzel"
elimi ağzımdan çekip etrafı aramaya başladım,adamımız esmer kısa saçlı bir adamdı ama burdakilerin hepsi neredeyse kumraldı
sırtımdaki açıklıktan birisinin soğuk eli tenime değdiğinde irkilmiştim,şuan bir bardaydım her kimse elini bükemezdim
kafamı yavaşça arkaya doğru çevirdiğimde o kişiyi görmüştüm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Steve Rogers'ın Kızı (AVENGERS)
أدب الهواةAudrey babasının ölümüyle derin bir çöküşe girmişti,onu o bataklıktan kurtaracak insanlarla birlikte yeni bir yol çizmeye başlar,güzel bir yol...
