Jeny's pov
Τα είχα ξεχάσει όλα, ότι και να γινόταν γύρω μου. Ο χρόνος και για τους δυο μας είχε σταματήσει, ήμουν τόσο κοντά να ακουμπήσω τα χείλη του μέχρι που να-
Ανασηκωθηκα απότομα από τη θέση μου. Ανοιγοκλεισα κάμποσες φορές τα μάτια μου για να μπορέσω να διακρίνω τι γίνετε. Κοίταξα γύρω μου, το απόλυτο χάος. Ο Jimin να έχει καταρρεύσει κανονικότατα όπως και η μητέρα μου, ο πατέρας μου σκεπτικός και ο Jungkook ήταν απλά χαμένος. Μπορούσα να ακουσω και γνώριμες φωνές έξω από το δωμάτιο.
J: Μα που είμαι?!
Γύρισαν όλοι να με κοιτάξουν, ο Jimin που βρισκόταν στην γωνία, έτρεξε προς το μέρος μου.
Jm: Jen πως-
Mr.Park: Jimin αρκετά, πήγαινε πίσω.
Εκνευρισμένος υπάκουσε.
MsPark: Πώς έγιναν όλα αυτά;
(Mr Park: πατέρας jeny & jimin
Ms Park: μητέρα jeny & jimin)
Είχα παγώσει, δεν μπορώ να θυμηθώ τίποτα.
J: Τ-τι συμβαίνει;
Μπήκε γρήγορα η νοσοκόμα μέσα.
Νοσ: Jeny θα χρειαστεί να σου κάνουμε κάποιες εξετάσεις και αύριο θα μπορέσει να πάρει εξιτήριο, παρακαλώ περάστε έξω ώστε να γίνει σωστά η διαδικασία.
Αποχώρησαν όλοι. Με διαπέρασε ένα ρίγος φόβου και τρόμου ταυτόχρονα, όλα τα ένιωθα μικρά ώσπου χάσω τις αισθήσεις μου...
Jimin's pov the other day
Και φυσικά βρήκα δικαιολογία να καθίσω παραπάνω στο σπίτι της Mary, εξάλλου είχαμε να κλείσουμε ένα θέμα που αφορά την Jeny... προσπαθώ να μην πιστέψω αυτά που ακούω αλλά η Stella τα θεωρεί αλήθειες, έτσι , μετά από λίγο ήρθαν και οι υπόλοιποι στο σπίτι της Mary.
Jm: Και λοιπόν;
Προσπαθούσα να βρω τρόπο να ξεκινήσουμε την συζήτηση.
Rm: Δεν ξέρω ειλικρινά..
Jk: Και δηλαδή θέλετε να μας πείσετε ότι..
St: Κοιτάξτε, από τη στιγμή που έχουμε και απόδειξη δεν μας μένει και κάτι παραπάνω.
Γύρισα να κοιτάξω την Mary, δεν ήξερα ακριβώς τι σκεφτόταν.
Jm: Εγώ το θεωρώ παράλογο, αλλά σαν τι απόδειξη;
Η Stella με θάρρος έβγαλε το κινητό από τη τσέπη της και άρχισε να μου δείχνει διαφορά screen shots τα οποία κοιτούσαν και οι υπόλοιποι μαζί μου.
Είχα μείνει άφωνος, ο Namjoon με τον Jungkook αντίθετα δεν έδειξαν να τους αιφνιδίασε το γεγονός.
YOU ARE READING
Given up the you for us //J.jk ff//
FanfictionΉρθε το τέλος; Δηλαδή εδώ όλα τελειώνουν..; Ήμουν καθισμένη δίπλα από τη μπανιέρα αγκαλιάζοντας τα γόνατα μου... ένιωθα το κεφάλι μου βαρύ και το σώμα να παραλύει. Πέρασαν φλασιες στη μνήμη μου από διάφορες στιγμές... όλο στιγμές κακίες και μελαγχο...
