Given up the you for us //J.jk ff//

Κεφάλαιο 11ο

Jeny's pov

Τελικά δεν ήταν τόσο άσχημα τα πράγματα.

Ποτέ δεν έμαθα τι έγινε εκείνη τη μέρα μετά τα Χριστούγεννα, ποτέ δεν έμαθα που ακριβώς είχα φτάσει τη μέρα των γενεθλίων μου αλλά νομίζω πως έχω πάρει ένα μεγάλο διάλειμμα από την καθημερινότητα μου.

Θα πει κάνεις: Όλα αλλάζουν, το μόνο που δεν ξέρουμε είναι το μέλλον.

Όντως, είναι κάτι που δεν ξέρουμε, είναι όμως το μόνο πράγμα;

Θα γνώριζα ποτέ ότι θα ξεκινήσει μια καινούρια ζωή για μένα τόσο γρήγορα;
Πώς γίνετε να είναι όλα τόσο θολά και ανεξήγητα;

Δεν άντεχα άλλο, είχα εξαντληθεί κι όμως βαθιά μέσα μου βούιζε μια ελπίδα, μια λάμψη για διαλεύκανση.

Γύρισα να κοιτάξω πάλι το τετράδιο που είχα στα χέρια μου. Αγνάντευα πολύ ώρα και είχα ξεχάσει τι έγραφα. Ξεκινούσα , λοιπόν, να γράφω κάτω από το δροσερό και το πρώτο ανοιξιάτικο αέρα του χρόνου. Είχα σκοπό ένα ποίημα, αυτά είναι πάντα που με βάζουν σε σκέψη και περισσότερη ηρεμία. Παρατήρησα τα στυλό, τα μολύβια, σβήστρες και ξύστρες. Ήταν όλα τοποθετημένα γύρω μου σε συγκεκριμένη σειρά όπως τα βάζω πάντα, δεν είχα καταλάβει πως τα είχα βάλει πάλι έτσι.
Ήμουν αποροφημένη, πάλι, στον δικό μου κόσμο, στα δικά μου σύννεφα. Αυτή η αφηρημάδα μου, η επιμονή , δεν την κατάλαβα ποτέ. Πώς γίνετε να μην φαντάζονται τόσο και άλλα άτομα; Είναι όντως τόσο απλά εξηγημένα;

Πάνω στις σκέψεις μου ακούστηκε ο ήχος της πόρτας που άνοιγε.

Ξεπρόβαλαν ένα ζευγάρι καστανά μάτια που μόνο ζωντάνια έχουν, είχαν τουλάχιστον, μέχρι πρόσφατα.

J: Τι τρέχει "τζέι κέι";
Jk: Προσπαθείς να με ειρωνευτείς κυρία μου;
J: Ας λέμε ναι
Jk: Δεν παίζεσαι ειλικρινά...

όπως πάντα κεφάτος, γεμάτος ζωντάνια και ζωηράδα.

Jk: Ξες, φτάνει καλοκαίρι και λέγαμε όλοι μαζί να πάμε διακοπές, αν θέλεις βέβαια και εσύ.
J: Αμφιβάλω αν θα είναι διακοπές ή μαρτύριο αυτό που μου προτείνεις, "τζέι κέι"

Γέλασα, γέλασα γιατί ήξερα την απάντηση του και ήξερα ότι δεν θα εξαρτηθεί από αυτήν.

Jk: Ναι αλλά, ποτέ δεν ξες σε τι θα βγει όλο αυτό, οπότε μην βγάζεις από πριν συμπεράσματα!

Αχ Jungkook είσαι πάντα αυτό το φρένο στις σκέψεις μου.

J: Καλώς τότε.

Σηκώθηκα και έφυγα από το μπαλκόνι. Ήθελα να μιλήσω και με τον κολλητό μου, τον Namjoon.

Από εκείνα τα συμβάντα τον Δεκέμβρη, έχει εξασθενήσει κατά πολύ η σχέση μου μαζί του, μάλλον γενικά με όλα τα παιδιά εκτός από τον Jungkook. Είναι γενικότερα αυτός που με ενθαρρύνει, επηρεάζει, γοητεύει ψυχολογικά με τον δικό του τρόπο και όχι με λόγια.