Lea's POV
Ang kaninang madilim na paligid ay biglang pumuti.
Napapaligiran ako ng mga ulap ngaun.
Anong ginagawa ko dito?
Ang pagkakaalam ko. Nandun ako sa bahay ni aga at tumatakas kami mula sa magnanakaw.
Tapos nung paakyat na ako bigla akong nanghina at nalaglag.
Hindi kaya-------- O my gosh!
Hindi pwede hindi pwede
Hindi pa ako patay. At hindi pa ako pwedeng mamatay.
Marami pa akong pangarap sa buhay.
Saka si aga. Gusto ko pa siyang makasama.
Hindi--
Natigilan ako sa pagiisip ng may lumabas na isang maliit na bata.
Familiar yung mukha niya. Parang kilala ko siya.
Hindi ko kasi masyadong makita yung mukha niya kasi ang layo niya.
Bigla naman siyang naglakad. Papalapit sa akin.
Habang lumalapit siya mas lumilinaw yung mukha niya.
At habang lumalapit din siya. Tumutulo na ang luha ko
Pagkalapit na pagkalapit niya.
Niyakap ko agad siya.
"Daryl. Miss ka na ni ate" naiiyak kong sabi.
"Ate? Ano pong ginagawa mo dito? Patay ka na rin po ba?" Tanong niya sakin
Yeah may kapatid ako. Namatay siya nung 6 years old siya dahil sakin.
Kinuha ko kasi yung favorite toy niya. Nagpahabol ako sa may pool area.
Habang nag hahabulan kami nadulas siya tapos nalaglag sa pool.
Hindi pa siya marunong lumangoy pati ako hindi rin marunong lumangoy kaya ang nagawa ko nalang ay tawagin sila mommy at daddy.
Pero huli na sila ng dumating sila. Nalunod si Daryl kaya namatay ito.
Hanggang ngaun hindi ko pa rin napapatawad ang sarili ko sa ginawa ko.
"Oo daryl. Patay na ako. Sasama na ako sayo" sabi ko sakaniya
Yun nalang ang huli kong nasabi sakaniya.
"Tara na ate" sabay ngumiti.
At bigla na siyang nawala. Pati ang paligid biglang nawala.
********
Aga's POVPaakyat na si Lea. Inaalalayan ko siya para umakyat. Medyo mataas kasi yung bakod.
Makakapunta na sana siya sa kabilang side ng biglang may malakas na tunog.
Pagkatngin ko kay lei. May dugo na yung mga damit niya at nanghihina na siya.
Tumingin ako sa likod ko. Nakita ko namn yung magnanakaw na nakakatutok yung baril kay lea.
Napatingin uli ako kay lea. Pero huli na nalaglag na siya and hindi ko na siya nasalo.
But gladly sa damo siya nalaglag. Hindi na siya gumalaw kaya nilapitan ko na siya.
Wala na akon pake kung anong gagawin sakin nung magnanakaw na yun.
"Lea!?" Sabi ko sabay inalog alog siya.
I know na nabaril siya.
"Lea!? Gumising ka hindi ka pa pwedeng mamatay" Sabi ko sakaniya habang yakap yakap na siya.
Kailangan kita lei hindi ka pwedeng mawala sa buhay ko.
Hindi ko alam kung anong mangyayari sakin pagnawala ka sa buhay ko.
Hindi ko na napigilan ang sarili ko sa pagiyak.
wala na siya. Nawala siya dahil sa lintek na magnanakaw na yun.
Kaya hindi ko na uli napigilan ang sarili ko.
Sinugod ko na yung magnanakaw. Wala na kong paki kung barilin nia ako.
Mas gugustuhin ko pang mamatay kesa mabuhay. Wala na rin naman ang nagpapasaya sakin ee.
Lumapit ako sakaniya.
Kinasa niya na yung baril at tinutok sakin.
Tumakbo na ako papunta sakaniya.
Kakalabitin na niya sana ang baril kaso may biglang nagsalita.
"Walang gagalaw!" Sigaw ng pulis.
Haayz bat ngaun lang kayo dumating. Ska lang ayo dumating nung wala na si lei.
"Ibaba mo yang baril mo!" Sigaw ng pulis sa magnanakaw.
Nung binaba niya na yung baril. Agad naman akong pumunta kay lea.
Binuhat ko siya at sinakay sa kotse niya.
Then nagdrive na ako papunta sa ospital.
Minadali ko na kaya binilisan ko ung pagpapatakbo ng kotse.
Nang makarating na kami sa hospital.
Binuhat ko agad siya at pinasok sa ospital.
"Emergency po!!!" Sigaw ko at buti naman may nakapansing nurse.
*after an hour*
Natawagan ko na sila dawn at chard.
Andito ako ngaun sa labas ng room ni lei.
Naghihintay ng result.
Bigla namang dumating sila dawn at chard.
"Aga! Anong nangyari?! Ok lang ba siya? Anong sabi ng doc.?" Sunod na sunod na tanong ni dawn.
At ayun kwinento ko sakanila kung anong nangyari kanina.
"Ags. Ok lang yan. Wag kang mawalan ng pag-asa. Mabubuhay yan si lea." Pagcocomfort ni chard sakin.
"Oo nga ags. Lalaban yan si lea." Sabi naman ni dawn.
Tapos bigla namang lumabas yung doctor.
Bigla naman akong kinabahan. Kinakabahan ako sa magiging result.
"Ahm sino po yung family?" Tanong nung doctor.
Hindi ko na naman napigilan ang sarili ko.
"Doc im her boyfriend! So tell okay lang ba siya doc!? Tell me buhay siya diba!? Tell me!" Sigaw ko sa doctor.
Tumulo na yung luha ko hindi ko natiis.
"Ags tama na yan" sabi sakin ni chard.
Sabay nilayo ako sa may doctor.
Si dawn nlang ang kumausap sa doctor.
Napaupo nlang ako ulit.
Nang matapos ng kausapin ni dawn ung doctor. Lumapit na siya.
"Ags" sabi niya
"Na coma si lea. Wala ng pag asang mabuhay pa si lea. Isang milagro nlang kung mabuhay pa siya." Sabi niya
Hindi na ako nakapagsalita sa sinabi ni dawn. Wala ng pag asang mabuhay pa siya.
********
The EndHahaha joke
A: awwwww wla na si mommy lei. Milagro nalng daw kung mabuhay pa siya.
Then i forgot po pala na sabihin sa ulo po natamaan si mommy lei.
Then mukhang nagkatotoo ung sinabi ni Richard.
The end na ba guys? Mabubuhay pa kaya si mommy lei? Comment lang guys.
Daryl multo ka dito hahaha iba takot ka sa multo??
Dedicated to darlmaegrave
Dedication? Comment lang guys
Vote and share my story guys
BINABASA MO ANG
TILL I MET YOU
FanfictionThis is the story ng isang babae na ang name y Lea Salong. NBSB siya,hindi niya pinagtutuunan ng pansin ang mga lovelife. Never pa siyang mag ka crush o mainlove sa mga lalaki dahil ayaw niyang umasa at takot siyang masaktan Pero pano kung dumating...