Aga's POV
Nagising ako ng nakahiga sa isang kama
Pagkatingin ko sa paligid si dawn agad ang nakita ko.
Naalala ko naman yung sinabi ni lea na bumalik na ako sa trabaho ko.
Tumingin naman ako sa bintana. Sa may langit
Ok Lea kung yan ang ikakasaya mo. Babalik na ako.
Ginising ko naman na si dawn para tanungin kung anong nangyari kanina.
Kung bakit ako nandito sa kama.
"Dawn. Gising" sabi ko then inalog ko siya.
Hindi pa rin magising ee.
"Huy Dawn" sabi ko uli.
This time nagising na siya.
Umunat muna siya then inayos ang sarili.
"Oh ags gising ka na pala" sabi nya.
"Ano bang nangyari?" Tanong ko
"Nahimatay ka kanina. Habang kinakausap tayo ng doctor." Sabi niya
"Bakit daw?" Tanong ko
"Unti nalang daw kasi yung kinakaain mo,minsan ka nalang kumain diba?. Tapos masyado ka ng stress. Tapos hindi ka pa nakakain ng mga healthy foods tapos hindi ka pa nag eexercise" sabi niya
"So ano ang sakit ko?" Tanong ko
Sana wala. Sana wala.
"Wala. Nanghina ka lang kasi ang unti unti ng mga kinakain mo. Kaya pag labas na paglabas mo dito. Kumain ka ng madami." Sabi niya
"Para bumalik na yung taba mo. Hahahha" dugtong niya sabay tawa.
"Ewan ko sayo. Kailan daw ako makakalabas?" Tanong ko
"Ewan ko. Doctor ba ako?" Tanong niya
"Hindi" sabi ko
"Hindi pala ee. So anong gusto mong lunch?" Tanong niya
Lunch na pala.
"Grabe nakakahiya na sayo." Sabi ko sakaniya
"Ha? Bakit naman?" Tanong niya
"Eh kasi. Una palagi mo nalang ako sinasamahan dito sa ospital. Pangalawa palagi mo nalang akong binibilhan ng pagkain. Pangatlo binataynan mo pa ako dito. Kakahiya na kaya sa inyu ni richard. Hindi na kayo masyadong nagkakasama dahil samin ni lea." Sabi ko sakaniya
"Ano ka ba wala yun. Ok lang kay richard. Best friend ka naman nun ee. Saka ako best friend ako ni lea. Wag ng mahiya." Sabi niya
"Oh sigeh. Thank you talaga ha. Di ko alam gagawin ko kapag wala kayo" sabi ko sabay smile.
"Oh sigeh na tama na drama. Ano nga gusto mong lunch?" Tanong niya
"Tulad nalang ng sayo" sabi ko
"Oh sigeh. Bili lang ako ah" sabi niya
"Sigeh. Ingat" sabi ko sabay smile
At tuluyan na siyang lumabas ng pinto.
Napatingin ulit ako sa may bintana
"Oh lea. Hindi na yun Fake smile ha. True smile na yun" sabi ko pero mahina lang
Para na akong baliw dito. Nagsasalita mag isa. Buti nlang walng ibang tao dito. Kung hindi baka sabihin nila dapat sa mental hospital ako dinala.
Bigla namang may pumasok na doctor.
*********
Dawn's POV
Nakalabas na ako ng kwarto ni aga.
Nagtawag muna ako ng doctor para icheck siya.
Pagkatapos kong magtawag dumeretso na ako sa labas.
Para bumili ng lunch namin ni aga.
Sa MCDO nalang ako bumili kasi ito lang ang malapit na resto. Dito ee
pero bago ako pumasok ng MCDO nag salamin muna ako para hindi ako makilala.
Pagkapasok ko buti nalang walang pila kaya nakaag order na agad ako.
Pagkatapos kong mag order. Lumbas na agad ako at bumalik sa ospital.
Pagkabalik ko sa ospital dumeretso na agad ako sa kwarto ni aga.
Pagkatingin ko lumabas na yung doctor pati si aga.
Mukhang ok na siya.
"So doc. Ok na po ba siya?" Tanong ko para makasigurado.
"Yah. Pwede na siyang umuwi. Kailangan niya munang magpahinga." Sabi ng doctor.
"Oh sigeh po. Thank you po" sabi ko sa doctor sabay umalis na yung doctor.
"Oh aga. Narinig mo na yun ha. Kailangan mo ng umuwi. Para magpahinga" sabi ko skanya
"Oo na boss. Uuwi na ako. Pero pwede bang magpaalam muna ako kay lea?" Tanong niya sakin
"Oh sigeh. Punta ka na dun. Tatawagan ko lang si chard." Sabi ko
At yun umalis na siya.
********
Aga's POVAndito na ako sa room ni lea. Para magpaalam.
Umupo ako sa tabi niya at hinawakan ang kamay niya.
"Lea. Uwi muna ako ha. Kailangan ko ng magpahinga. Pero wag kang mag alala babalik ako bukas." Yun yung una kong sinabi.
"Saka dapat pag dating ko bukas gising ko na ha. Hindi ko talaga alam kung anong gagawin ko pag nawala ka sa buhay ko" sabi sabay tumulo na ang mga luha ko.
"Alam ko sinabi mo na sa panaginip na hindi ka na mabubuhay. Pero naniniwala pa rin ako na mabubuhay ka. Hindi ako nawawalan ng pag-asa" sabi ko
"Kaya please. Lea lumaban ka. Hindi ko kayang mawala ka sa buhay ko. Kaya please lea lumaban ka. Mahal na mahal kita lea." Yun nalang ang huli kong nasabi.
Pinunasan ko na yung mga luha ko para hindi halatang umiyak ako.
Tapos tumayo na ko. Lalabas na sana ako ng biglang may nagsalita.
"A-Aga....... I-I Love You too"
***************
Mr. And Ms. A: hello guys. Yes happy na sila. Sino kaya ung nagsalita? Wahahahah.
ANdaming nag chat sakin na buhayin ko siya. Tapos yung isa papatayin daw ako pag pinatay ko si lea wahahah.
GirlBehindTheseStory siya nagsabi nun.darlmaegrave tessa_alpasan Misslealista itsmejessajoyce0328 AynTingzon cristalenesalonga chenadres kyraroz at si ate KimmykimRivera Lealista022271 Lealista022271 AnneLeaRah22 AngelineSoriano0 RichiaMargaretteZule hapeecrisogono dedicated to lahat sa inyuthanx sa pagbabasa
Dedication? Comment lang.
Vote and share my story guys thanx
Love yaaaaah!! Hahaha
BINABASA MO ANG
TILL I MET YOU
FanfictionThis is the story ng isang babae na ang name y Lea Salong. NBSB siya,hindi niya pinagtutuunan ng pansin ang mga lovelife. Never pa siyang mag ka crush o mainlove sa mga lalaki dahil ayaw niyang umasa at takot siyang masaktan Pero pano kung dumating...