Aga's POV
5 months na simula nang ma-coma si lea.
Minsan nalang ako umuwi sa bahay dahil palagi akong nagbabantay kay lea.
Umaasa pa rin ako na mabubuhay pa siya.
Kahit maubos na ang pera ko sa pagpapagamot basta mabuhay lang siya.
Mahal na mahal ko siya kaya ganto ako mag alala sa kaniya kahit hindi ko pa siya girlfriend.
Hindi ko na hahayaang mawala pa siya sa akin.
Sawang sawa na akong mawalan ng minamahal sa buhay.
Kasama ko si dawn at richard ngaun kakapasok lang nila.
Si dawn din nagbabantay kay lea pag umuuwi ako sa bahay.
Wala kasing kwenta yung mga magulang ni lea.
Hindi man lang umuwi para sa anak nila.
Tapos kung magpadala ng pera kulang kulang pa kaya ako na ang nagaabono.
Hindi ko alam kung bakit pero nung kinausap nmin sila ni dawn.
Parang wala talaga silang pakeelam kay lea. Mga wala talagang kwenta.
"Ags. Umuwi ka na muna ako muna dito" sabi niya sakin.
"Ayoko. Dito lang ako" sabi ko sakaniya
"Ano ka ba aga!? Umuwi ka na. Hindi ka pa kumakain oh. Namamayat ka na" sabi niya sakin.
"Wala akong pake kung hindi na ako nakakakain. Basta dito lang ako. Hihintayin ko siyang magising"sabi ko
"Ano nalang sasabihin sayo ni lea pag nagising siya? Syempre magagalit din yun sa sarili niya kasi dahil sakanya hindi mo na naayos yung sarili mo. Kaya aga ayusin mo yang sarili mo!" Sigaw niya sakin.
Tama naman siya ee.
Simula ng nacoma si lea hindi na ako masyadong kumakain.
Hindi na rin ako nagtatarabaho muna.
Hindi ko na naayos sarili ko dahil kay lea lang atensyon ko.
Nagpatuloy lang sermon sakin ni dawn pero sa huli ako pa rin ang nanalo.
Kaya ayun umuwi nalang sila at iniwan yung pagkain na binili nila para sakin.
Hindi pa rin ako kumain hindi naman ako nagugutom
Hanggang sa nagparamdam na yung tiyan ko kaya napikitan na akong kumain.
Kinuha ko na yung pagkain.
Saka binuksan yunb lalagyan.
Pagkabukas ko deretso kain na agad ako.
Halos mabulunan na ako sa bilis kong kumain.
Mukha na akong patay gutom dito buti nalang wala akong kasama.
Si lea lang.
After kong kumain niligpit ko na yung pinagkainan ko at tinapon sa trash can.
Bumalik na uli ako sa pwesto ko malapit kay lea.
Hinawakan ko yung kamay niya at saka hinalikan siya sa noo.
"Lei plsss gumising ka na. Lumaban ka. Hindi ko alam kung anong mangyayari sa akin pag nawala ka" sabi ko
Hindi ko naramdaman na tumutulo na ung luha ko.
Hinayaan ko nalang tumulo ang luha ko at yumuko hanggang sa nakatulog na ako.
(A:guys gabi na po nun hehehe)
Kinabukasan
Toot..toot..toot..toot
Ngising ako sa dahil sa tunog na yun...
Diyos ko po...
Dali dali akong lumabas sa kwarto at tinawag ang mga doktor...
Pagkatawag ko sakanila agad silang pumasok sa kwarto ni lei.
Habang naghihintay ako dito sa labas nag dadasal na rin ako.
Pinagdasal ko na sana ok lang si lei. Na sana mabuhay pa siya. Na sana hindi pa siya mamatay dahil kailangan ko siya.
Hanggang sa dumating si dawn. Hindi niya kasama si richard.
"Asan si chard?" Tanong ko
"May pinuntahan kaya ako nalang muna ang pumunta dito." Sabi niya
"Ahh okay" sabi ko
"So anong nangyari kay lea?" Tanong niya sa akin
"Si lei..." sabi ko hindi ko natuloy dahil nagsalita agad si dawn
"Ano? Anong nangyari?" Sabi niya
"Eh kung patapusin mo muna kaya ako. Hindi ka sana nagtatanong" sabi ko sakaniya
"Oh sigeh na ituloy mo na" sabi niya sakin.
"Si lei...... gumalaw na yung daliri niya" masaya kong sabi
"Oh my gosh!! Sabi ko naman sau mabubuhay yan si lea ee" tuwang tuwa niya sabi tapos niyakap niya ako
Niyakap ko na rin siya.
After 1 minute bumitaw na kami sa pagkayakap.
Naghahabol kami ng hininga dahil sa sobrang higpit ng yakapan namin.
Hanggang sa lumabas na yung doktor.
May kakaiba sa mukha niya. Mukha siyang malungkot.
*********
A: binitin ko uli kayo wahahah. Sorry na guys kailangan ee para may thrill.
Love yah. WahahaBakit kaya malungkot yung doctor?
Dedicated to darlmaegrave na takot sa multo hahaha at si ate itsmejessajoyce0328
Dedication? Comment lang guys wag mahiya hahaha
Vote and share my story please thank you
BINABASA MO ANG
TILL I MET YOU
FanfictionThis is the story ng isang babae na ang name y Lea Salong. NBSB siya,hindi niya pinagtutuunan ng pansin ang mga lovelife. Never pa siyang mag ka crush o mainlove sa mga lalaki dahil ayaw niyang umasa at takot siyang masaktan Pero pano kung dumating...