Hard to get

620 41 1
                                    

Aga's POV

Andito kami sa labas room ni lea.

Kasama na namin si richard ngayon.

Nasabi na namin sakaniya lahat.

Naghihintay nalang kami dito sa labas.

Pagkalabas ng doctor tumayo agad ako at lumapit sakaniya.

"Doc. Ano po? Ok na po ba siya? Kailan po siya pwedeng makalabas ng ospital?" Sunod sunod kong tanong sa doctor

"Hahaha. Dahan dahan lang ang pagtatanong aga. Mahina ang kalaban." Sabi sakin ni dawn.

"So ano nga po doc. Kailan po siya pwedeng makalabas?" Tanong namn ni richard

"Ok. Sasagutin ko muna ung unang tanong ni aga." Sabi nung doctor.

"Yah. Ok na siya. Then yung second. After bukas pwede na siyang makalabas. So wala ng dapat ipagalala" sabi ng doctor.

"Ahh cgeh po doc. Thank you po" sabi ni dawn

"Oh sigeh. Mauna na ako ha" sabi ng doctor at umalis na

Pagkaalis ng doctor pumasok na uli kami sa room ni lea.

*******
Lea's POV

Andito na uli sila sa kwarto ko.

Di ko pa rin alam kung anong nangyari sakin.

Kaya itatanong ko nalang uli sakanila.

"So guys. Ano ngang nangyari sakin bako ako ma coma?" Tanong ko sakanila.

"Nabaril ka sa ulo. Habang tumatakas tayo" sabi ni aga.

"Bakit tayo tumatakas?" Tanong ko uli

At yun ikwinento niya na kung anong nangyari samin.

Kung bakit ako pumunta sakanila.

After niyang makwento nagyaya na silang kumain ng lunch.

"Tara. Gutom na ako ee" sabi ni aga.

"Eh pano ka hindi ka magugutom. Eh palagi nalang unti kinakain mo." Sabi ko sakaniya.

"Eh siyempre binabantayan kita ee." Sabi naman niya

"Sino bang nagsabing bantayan mo ako? Pwede namang si dawn nalang ah" sabi ko sakaniya.

"Oh tama na yan. Kain nalang muna tayo" pag aawat samin ni dawn.

"Ok po boss" sabi ko kay dawn.

At yun kumain na kami ng lunch and after that........

"Ah lea. Alis muna kami ni aga ah" sabi ni richard.

"Mag grocery lang kami. Para may makain ka na sa bahay mo." Sabi naman ni aga sabay nag smile

Diyan talaga ako mas lalong naiinlove ee sa smile niya.

"Oh sigeh. Ingat kayo ha" sabi ko sabay smile din.

At umaliw na sila. Naiwan naman kami ni dawn dito sa room ko.

Mukhang maraming chismis si dawn sakin ah.

"Lea. Mukhang hindi mo na kailangang iseduce yang si aga halata namang may gusto sayo ee ay..... mahal ka na pala. Hahahaha yieeeeeee. Kinikilig" pang aasar niya sakin.

Yah kinikilig ako.

"Anong kinikilig ka diyan? Hindi kaya" pagtatangi ko.

"Weh? Bat ka nag bablush?" Tanong niya

Weh? Nagbablush na ako?

"Rosy lang talaga cheeks ko." Sabi ko sakaniya.

"Hay nako. Lei matagal na kitang Best friend. Kaya kilalang kilala na kita" sabi niya

"What do you mean?" Tanong ko sakaniya

"Matagal na kitang kilala. Alam ko kung kinikilg ka o hindi" sabi niya

"Oww... okay" sabi ko sakaniya.

"So ano aamin ka na ba?" Tanong niya sakin.

"Oo na. Kinilig na ako." Sabi ko.

"So ano? Sasagutin mo ba siya agad. Pag nanligaw siya?" Tanong niya sakin.

Handa na ba akong pumasok sa isang relationship?

"Ewan ko.... hindi pa ata ako handa. Pumasok sa isang relationship." Sabi ko sakaniya.

"Ano ka ba lea. Grabe ka namn. Bigyan mo namn ng chance yung tao. Mahal na mahal ka naman ee" sabi niya.

Ok mukhang ito na nga ang time para subukan.

"Ok fine. I will give him a chance to court me. But.... pag sinaktan niya ako. Wala ng second chance" sabi ko sakanya in a serious tone

"Ahhh magpapaligaw ka pa? Pwede namng maging kayo agad ee" sabi niya

"Papairapan ko muna siya. Titignan ko muna kung mahal niya talaga ako." Sabi ko kay dawn.

"Hindi pa ba sapat yung pinagpalit niya yung trabaho para lag sayo? Hindi pa ba sapat yung nagutom skya yung hindi siya nakakain para lang mabantayan ka?Hindi pa rin ba sapat yung hindi na sya umuuwi para maalagaan ka habang nasa ospital ka? Hindi pa ba sapat na pinakita niyang pagmamahal sayo habang nakahiga ka diyan sa kama. Nagdarasal siya araw araw para sayo. Araw araw ka niyang kinakausap at sinasabing mahal na mahal ka niya. Hindi pa ba sapat yun? Para sagutin mo na agad siya?" Tanong sakin ni dawn.

"Oo nga ginawa na nga niya ang lahat para saki . Pinakita niya na mahal na mahal niya ako. Pero hindi ko naman naradaman dawn ee. Dahil nandito ako nakahiga wlang malay. So sa tingin mo mararamdaman ko ba yung lahat ng pinaparamdam niya sakin. Saka nakikita ko ba kung anong ginagawa niya? Hindi rin naman diba? Kaya hindi pa sapat yun para sagutin ko agad siya." Sabi ko sakaniya.

"Sabagay may poing ka rin." Sabi ni dawn.

"Oh diba? So kailangan ko munang mag pa hard to get. Para malamn kung hindi siya magsasawa,kunga mahal niya talaga ako"sabi ko sakaniya

"Oo na panalo ka na." Sabi niya

At sandaliang natahimik ang paligid.

*silence*

Nabasag ang katahimikan ng magsalita ako

"So kailan daw ako makakalabas dito?" Tanong ko sakaniya

"Bukas daw." Sabi niya.

"Ahhh ok. Lets sleep muna dawn while waiting for them" sabi ko sakaniya.

"Ok" sabi niya sabay yumuko na at pinatong ang ulo sa kama ko.

Habang ako pinikit ko nalang ang mga mata ko hanggang sa nakatulog na ako.

********
A:guys hindi pa gabi ha. Tanghali pa lang. Natulog sila sa tanghali hahaha.

Hindi ko alam kung saan ko nakuha yung mga pinagsasabi kanina nila lea at dawn hahaha.

Dedicate to Lealista022271

Dedication? Comment lang

Vote and share my story thnx

TILL I MET YOUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon