I hate my boss

11

Po powrocie do firmy Tae zaprowadził chłopaka do sali konferencyjnej, by tam poczekać na jego wujka.

- Taehyung, nie mów wujkowi, ze wypytywałem o jego chłopaka, prosze - powiedział robiąc przy tym minę zbitego psa - On mi nie wybaczy jeśli się dowie, że rozsiewam plotki.

- Nie przejmuj się tym młody. Nic nie powiem - uspokoił chłopaka Tae - Chodź, Twój wujek powinien być już po spotkaniu. Zaprowadzę cię do niego.

Poczekał, aż chłopak dokończy kanapkę, po czym wstali i ruszyli w stronę biura dyrektora.

- Hej wujku.... Już jestem - powiedział chłopak siadając na kanapie i rzucając plecak na podłogę.

- Oh, Hoseok hej. Wybacz, że nie mogłem odebrać cię ze szkoły. Podróż była w porządku? - spytał Jeon spoglądając na bratanka.

- Tak, Taehyung jest bardzo miły. Wszystko w porządku w pracy?

- Nie przejmuj się tym. Taehyung możemy chwilę porozmawiać na osobności?

- Jasne - powiedział Tae wychodząc z pokoju. Poczekał aż Jeon wyjdzie i zamknie za sobą drzwi - O co chodzi?

- Ja..... chciałem cię przeprosić - powiedział Jungkook masując się po karku - Dosłownie za wszystko. Za wczoraj i za to że musiałeś przeze mnie jechać odebrać Hobiego. Nie chciałem tego przy nim mówić, bo jest strasznym gadułą.

- Nie mam z tym żadnego problemu. Nie masz za co mnie przepraszać.

- Masz czas po pracy? Hobi i ja wybieramy się na kolację i chciałem zapytać czy do nas dołączysz...

- A nie lepiej żebyś zaprosił swojego chłopaka?

- C-co? Taehyung ja nie mam chłopaka.

- I ja mam w to uwierzyć? Z resztą to nie moja spra...- nie zdążył dokończyć, bo poczuł usta Jungkooka na swoich. A-ale dlaczego? Dlaczego mnie całujesz? I dlaczego cię nie odpycham? Masz przecież chłopaka!

Ich usta spotykały się bez końca. Powolny delikatny pocałunek, którego żaden z nich nie chciał skończyć. Jungkook odsunął się niechętnie od Taehyunga. Wyciągnął rękę by położyć ją na policzku chłopaka, by zaraz kciukiem pogładzić jego brzoskwiniowe wargi. Poczuł ich słodycz i chciał więcej.

- Nie mam chłopaka, ani partnera. Chodź z nami dzisiaj. Teraz to juz nie prośba. To rozkaz - powiedział po czym wyszedł z powrotem do biura.

- Idiota. Dlaczego mi mącisz w głowie? - mruknął do siebie.

Czas do końca dnia minął mu bez żadnych większych rewelacji. Gdy już kończył prace wyczuł, że ktoś przystaje przy jego biurku.

- Taehyung słyszałem, że jesz dzisiaj z nami.

Tae podniósł głowę do góry i zauważył stojącego obok Hoseoka. Uśmiechnął sie do chłopaka.

- Tak, na to wygląda. Chodź, nie pozwólmy twojemu wujkowi czekać. - powiedział Tae biorąc z biurka swoje rzeczy. Wyszedł z chłopakiem przed budynek i zauważył czekającego już na nich Jeona. Ten widząc ich wsiadł na miejscu kierowcy i czekał aż Taehyung i Hoseok wsiądą do auta. Tae usiadł z tyłu i przez całą drogę nie odezwał się ani razu. Nie wiedział co ma mówić, bo w głowie nadal miał ten pocałunek. Po chwili dotarli na miejsce. Jeon miał zarezerwowany stolik dla ich trójki w niewielkiej restauracji. Tae wysiadł i rozejrzał się dookoła. Okolica była spokojna. Poczekał na Hoseoka i Jeona i razem weszli do lokalu. Usiedli przy swoim stoliku i zaczęli przeglądać menu.

- Taehyung nawet nie wiesz jak się cieszę, że jesz z nami - powiedział Hoseok uśmiechając się szeroko. Chciał bym żebyś mi opowiedział jaki jest mój wujek w pracy.

- Hoseok nie przeginaj - wtrącił Jungkook studiując nadal menu.

- Nie ma wiele do opowiedzenia. Pracuje dużo i zauważyłem, że ma smykałkę do interesów.

- Jakie nuuuuudy - westchnął młodszy przewracając oczami.

- Młody co chcesz zjeść? Patrzysz w to menu już dobre 5 minut.

- Um nie wiem wujku daj mi jeszcze chwilę.

- Taehyung?

- Mi wszystko jedno.

- Ok. Hoseok co ja mówiłem o telefonie? Miałeś nie używać go jedząc ze mną.

- Poczekaj tylko odbiorę - powiedział młodszy przykładając telefon do ucha - Ah cześć złotko, mówiłem ci, że będę z wujkiem...... Oczywiście, że też za tobą tęsknię.... Nie mogę się doczekać aż się jutro spotkamy.... Też cię kocham pa.

- Nie wiedziałem że masz dziewczynę - powiedział Jungkook patrząc na bratanka.

- Tak mam i jest bardzo śliczna - uśmiechnął się chłopak - Kiedyś ci ją przedstawię. A właśnie. Kiedy ja poznam twojego chłopaka? - spytał patrząc na wujka - Aish! Cholera - zatkał szybko usta ręką.

- Hoseok co ja .....? Jestem pewny, że to ty coś o tym powiedziałeś Taehyungowi.

- No cóż, wyrwało mi się i juz nie cofnę tego co powiedziałem - chłopak wyruszył ramionami - Już nawet Taehyunga o niego wypytywałem. Ogólnie to było dość zabawne, bo byłem na początku przekonany, że to on jest tym twoim chłopakiem - zaśmiał się.

- Hoseok ja nigdy nie mówiłem, że mam chłopaka - powiedział Jungkook.

- Ale powiedziałeś, że jest chłopak którego lubisz i że jest bardzo przystojny - powiedział zaskoczony Hobi.

- Ale nigdy nie powiedziałem, że jest moim chłopakiem.

- Jak dobrze pamiętam, to powiedziałeś jeszcze, że ten chłopak pracuje w twojej firmie.

Taehyung nie chciał tego słuchać. Wziął swój telefon do ręki i próbował się wykręcić od tej kolacji.

- Przepraszam szefie ale wypadło mi coś pilnego. Bardzo dziękuję za zaproszenie ale muszę już iść.

- Przykro mi Taehyng. Moge cie odwiezc jesli chcesz. - powiedzial Jeon juz podnoszac sie z miejsca.

- Nie trzeba. Do widzenia panie Jeon. Do zobaczenia Hoseok. - powiedział po czym wyszedł z restauracji.

- Wujku, chłopak o którym mówiłeś to Taehyung prawda?...... Ahhh dlaczego mnie szturchsz co??? Co ja ci zrobiłem?

- Dlaczego jesteś taką plotkarą???