otuz bir

198 17 8
                                    

tuğkan dinlemek bağımlılıktır.

yedek bölümüm varmış, bir süre bölüm yazmak istemiyorum.
hayatımdaki çok değerli birini kaybettim, bunu kaldırmam çok zor olacak :)

evimde de değilim </3

🌟

Dudaklarımın üzerindeki dudaklarla kendimi kalakalmış hissetmiştim. Hayır, bu şehre adım attığımda ilk hislerimi burada bırakacağımı bilmiyordum. Hayır, bu şehrin bir ilke şahit olacağını da bilmiyordum.

Sadece, duygularımı dinleyecekti bu şehir.

Başka hiçbir şey.

Ben bu şehre ait değildim, aynı şekilde şu an bana ilkimi yaşatan adam da. Bu şehre ve bu şehrin hiçbir şeyine ait değildik. İkimiz de.

Dudaklarını geri çekeceği sırada parmak uçlarıma bastım ve kollarımı boynuna dolayıp ona karşılık verdim. Kendimi çok saçma bir şekilde öne atmıştım. Elleri belimi kavradı. Beni kendine çektiğinde gülümsedim ve ayrıldık.

Alnı alnımdaydı, burunlarımız birbirine değiyordu. Dudaklarımızdan çıkan o nefes birbirimizin ciğerlerinde dolaşıyordu. Verdiğim nefes onun ciğerlerindeydi, verdiği nefes benim ciğerimdeydi.

"Derse gitmek istemiyorum," dedi gözlerini kapatıp. "Gidiyorsun," dedim ve kendimi geri çektim. "Beni evine götür ve dersine git." dediğimde kafasını iki yana salladı. "Sen benim evimdeyken dersi dinleyecekmişim gibi mi duruyor?"

"Dinlemek zorundasın," dedim ve gülümsedim. Yanağına bir öpücük kondurdum."Hadi," dediğimde kafasını iki yana sallayıp gülümsedi. Elimi uzattığımda tuttu, parmaklarını parmaklarımın arasından geçirdi.

"Sevgili miyiz?" dediğinde gülümsedim. "Sevgiliyiz."

Sevgiliyiz çocuk.


🌟

alinciğim.

istanbula geri dön ya.

siz ikinizi böyle yazamam.

azcık ayrılın.
(yeni kavuşmamışsınız gibi.)

ASİL | texting (DÜZENLENECEK)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin