မုန်းခြင်းမှသည် ချစ်ခြင်းဆီသို့ အပိုင်း(၂)

1.7K 132 12
                                    


Unicode

မနက်၅နာရီခန့်တွင် အထွန်းအိမ်ရှေ့ခြံဝသို့ သူငယ်ချင်းမနှစ်ယောက် ရောက်နေကြသည်။သူတို့ကပြင်ဆင်ပြီးရောက်နေသော်လည်း အထွန်းကအိပ်ယာထနောက်ကျသွားတာကြောင့် အခုမှရေစချိုးရမည်။

အိမ်ထဲမဝင်ဘဲ အိမ်ရှေ့ကအုတ်ခုံအဝိုင်းတွင်သူတို့နှစ်ယောက်ထိုင်နေကြပြီး အထွန်းကိုစောင့်နေသည်။ကြာနေရင် အပွားခံမှာကြောင့် ရေအမြန်ချိုးကာ အကျီအဝတ်အစားလဲပြီး အအေးဓါတ်ကလေးကလည်းရှိနေတာကြောင့် ရှပ်အကျီတစ်ထပ် ထပ်ဝတ်ကာ လွယ်အိတ်လွယ်၍အောက်သို့ဆင်းလာလိုက်တော့သည်။အခုလိုဝတ်ထားသည့်အထွန်းကို မမြင်ဘူးတဲ့သူတစ်ယောက်က ရုတ်တရက်ကြည့်လျှင် ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်နဲ့ပင်အမြင်မှားနိုင်သည်။အထွန်းအသံကလည်း မိန်းမမဆန်သည့် သြရှရှအသံ။

"ကြာလိုက်တာဟယ်"

"ပြီးပါပြီဟ....ခဏလေး အဖွားကိုပြောပြီး ပြန်ထွက်ခဲ့မယ်"

သုသုက လက်ဟန်နှင့်သွားဟုပြသည်။အထွန်းအဖွားဆီလာလိုက်ပြီး သွားတော့မည်ဖြစ်ကြောင်းပြောရန် အဖွားကိုနှိုးလိုက်သည်။မနက်အစောကြီးဆိုတော့ အဖွားလန့်သွားမည်လည်းစိုးသည်။

"အဖွား.....အဖွား.....အဖွား...."ခပ်တိုးတိုးနှင့် သုံးခါလောက်ခေါ်တော့မှ အဖွားက လန့်နိုးလာသည်။

"ဟေ....ဟေ..."
ထူးသံနှစ်ချက်ပေးပြီး အဖွားကအားပြု၍ထလာနေတာကြောင့် လက်မောင်းကိုကိုင်၍ အထွန်း ထူပေးလိုက်သည်။

"အထွန်းကျောင်းသွားတော့မလို့ လာပြောတာအဖွား..."

"အော်အေး...."

"အဖွားသောက်ဖို့ဆေးတွေ အထွန်းခေါင်းရင်းကစားပွဲမှာတင်ထားပေးတယ်နော်  ကြီးကြီးမြတ်လာရင်သောက်လိုက်နော်"

"အေးပါကွယ်....ခဏလေးမြေး"

အထွန်းကိုခဏလေးဟုဆိုကာ ခေါင်းအုံးစွတ်ထဲကိုလက်နှိုက်၍ အဖွားက မုန့်ဖိုးပေးသည်။အထွန်းလက်ထဲကို ၁၀၀၀တန်၂ရွက်ထည့်ပေးသည်။၂၀၀၀ဆိုတာ အတော်ကိုပင်များသည့်ပမာဏပင်။သို့သော်လည်း အထွန်းမငြင်းဘဲပေးသမျှယူခဲ့သည်။

မုန်းခြင်းမှသည် ချစ်ခြင်းဆီသို့ (UNI+ZAWGYI)Where stories live. Discover now