Op een dag , ontmoette ik een vreemde man ...
' dus eum ... aan welke prijs denk je voor het schilderwerk van mijn zoon ?'
Dat was het eerste dat ik hoorde toen ik net van het school naar huis kwam .
Voor de trappenhal stond mijn vader grijnzend in zijn handen te wrijven .
Een man van rond de 25 jaar mompelde iets terug . Hij had een pak aan en had blonde haren . Meer kon ik niet zien omdat hij met zen rug naar mij gedraaid stond .
' hartelijk bedankt ' zei mijn vader nog steeds lachend .
Op dat moment draaide de man zich om en staarde naar mij
' en wie is deze jonge dame ?' vroeg de man met de blonde haren
'dat is eum ... Jonas zijn zusje ,Julie ' antwoorde mijn vader
' ach zo ' de man hurkte voor me neer en staarde recht in mijn ogen . Ik kon niet wegkijken van zijn grote groene glinsterende ogen . Hij lachte naar me en haalde uit zijn zak een klein rood doosje .
' hier neem er maar eentje ' zei de man terwijl hij het doosje opendeed . Een melodietje kwam uit de doos en er zaten allemaal kleine reepjes chocolade in .
Ik keek nog een keer naar de man zijn lachend gezicht en nam 1 reep uit het muziekdoosje . Ik mompelde snel dank je en rende voorbij hem naar boven . Achter mij hoorde ik de man nog aan mijn vader vragen ' tekent zij ook ?'
' doe niet zo mal , zij heeft niet zo'n talent. Ik ben zelf verlegen dat te melden .'
antwoorde mijn vader . Ik voelde zijn ogen me in mijn rug volgen terwijl ik de trap oprende .
--------------------------------------------------
2 jaar later
--------------------------------------------------
' Wat is er toch mis met jou ? vroeger maakte je veel meer schilderijen ! ' Ik hoorde mijn vader roepen in de kamer naast mij . Mijn broer antwoorde heel kalmpjes op mijn vader
' dat was omdat ik toen nog een kind was .'
De dag erna vroeg ik mijn broer ook waarom hij dat minder deed waar hij op antwoorde dat het gewoon irritant is om alleen maar bekeken te worden als de jongen die alles kan en nu ook andere intresses had dan alleen maar tekenen en schilderen .Toen keek hij naar mij en zei
' zou jij ook niet een paar hobby's moeten zoeken of een paar vrienden '
' vrienden ? Ik heb jouw toch ? En daarbij zijn vrienden zo belangrijk ?'
' natuurlijk , julie . Mensen die volwassenheid hebben bereikt zonder de weten hoe het is om vrienden te hebben . zullen later niemand hebben om op te steunen en worden depressief . Kijk maar naar onze vader . Wil jij zoals hem worden ?'
' ik denk het niet '
' het maakt ook niet uit . Na je huiswerk kan je buiten in het park wel wat gaan spelen met je vrienden'
De dagen die daarop volgde waren erger als daarvoor . Mijn broer werd gedwongen meer kunstwerken te maken . En had nu ook geen tijd meer voor mij . Ondertussen waren mijn ouders beiden zo erg bezig met zichzelf en met mijn broer om op mij te letten . Elke avond waren ze weg , op restaurant en ik moest het doen met wat er in de ijskast lag . Dat op zijn beste een stuk verhard brood was met kaas . Na mijn 'eten' ging ik meestal gewoon naar bed en viel in slaap . Tot mijn broer merkte wat ik elke dag moest eten . Hij schelde onze ouders uit voor mij dat ze mij op zen minste nog fatsoenlijk eten moesten geven . Mijn broer veranderde ook helemaal en werd erg bezitterig . Niemand mocht iets zeggen of doen met mij en al mijn vrienden werden afgekeurd door Jonas . Elke avond moest ik Jonas een knuffel geven maar dat veranderde al snel naar een kus en daarna naar samen douche waarbij hij mij waste . Natuurlijk zocht ik er nooit iets achter ik bedoel maar ik was 10 .
Maar het werd gewoon steeds erger ....
------------------------------------------------------
nog 2 jaar later
---------------------------------------------------
dat was deel 3 hopelijk was het mooi
don't forget my vote and comment ♥
XOXO MangaXLover xx
JE LEEST
Mijn leven...
Non-FictionJulie een zeventienjarige tiener zit al jarenlang vast , opgesloten en gebruikt als een lappenpop door 1 van de rijkste mensen van de wereld . Al haar hele leven heeft ze het zwaar . het begon allemaal met een broer die alles beter kan dan zij, o...