silent cry | hyunin ✓

12) family line

iki gün sonra.

hyunjin
daha çocuk yaşlarımdayım, annem babam ben birlikte yaşıyoruz tabii
babam yine içip içip gece yarısı eve geliyor
annem babam gelecek diye odamın kapısını kilitlemiş
bana bir şey yapamıyor ama annemi aşağılıyor, dövüyor
yorganımın altında ağlayarak annemin bağırışlarını dinliyorum
bazen sarhoş gelmiyor eve
ayık kafayla da yapıyor aynı şeyleri
annemin yüzü gözü morarmış, yine de gülümseyerek bakıyor bana
o an onu son görüşüm olduğunu bilmiyorum
her zaman beni korumaya çalışıp kapımı kilitleyen annem o gün beni bırakıp çekip gidiyor evden
daha sonra da boşanma davası açıyor, zorla da olsa boşanıyorlar
annem babamın elinden her şeyi alıyor, tabii benim elimden de
başka bir ülkeye gidiyor, orada ailesini kurup yeni çocuklarına annelik ediyor
annem başlarda arıyordu bazen beni, biraz konuşur kapatıyorduk
artık hiç aramıyor

genç yaşlarıma geliyorum, tüm günlerim babamın ayyaşlıklarıyla uğraşarak geçiyor, bu sefer dövecek annemi bulamadığı için bana sarıyor
nefes alsam sataşmaya yer arıyor gibi
her şeye rağmen annem için seviniyorum sadece
kurtuldu o adamdan diye, ben de kurtulmayı bekliyorum ve uğraşıyorum
geçecek sevgilim

bir şey demek zorunda değilsin
merak ettiğin hayatım böyle işte, pek bir esprisi yok

*görüldü.*

hey
jeongin
ağlamıyorsun değil mi
ağlama, ben ağlamıyorum
JEONGIN

jeongin
ağlamıyorum
hyunjin
sen çok güçlü bir çocuksun
sakın unutma tamam mı
ve her şeye rağmen böyle kalabildiğin için gurur duyuyorum seninle

hyunjin
jeongin...
ağlatma

jeongin
ağlamak yok
her şeyi birlikte atlatacağız

hyunjin
evet sevgilim öyle
her zaman birlikte
ne olursa olsun

jeongin
hyunjin
kaçalım buralardan
sikeyim o babanı
her şeyi bırakıp kaçalım nolur
kurtuluşumuz yok başka

hyunjin
ne

jeongin ney, neyse yine kisacik bolum olmus bu