[ငါတောင်းပန်ပါတယ် အခုထိထုတ်မပြောနိုင်ခဲ့လို့]
ㄴㄱㄴㄱㄴㄱㄴㄱㄴㄱㄴㄱㄴㄱㄴㄱㄴㄱ
ဝုန်း......
"ဒိုယောင်း ဘယ်မှာလဲ"
"အပေါ်ထပ်မှာပါ"
အပေါ်ထပ်က ရုံခန်းကိုအပြေး တက်သွားတာကြောင့် ဝန်ထမ်းတေကပါ ကြောင်နေသည်
"ဒိုယောင်း မင်းအဆင်!!!!!"
အခန်းထဲမှာ အရက်ထိုင်သောက်နေသောဒိုယောင်းကြောင့်
ဒေါသထွက်ရပြန်သည်
"အော် hyung ကျနော်ဆီလာတာလား"
"မင်း မင်း ငါ့ကိုအားနေတယ်ထင်နေတာလား"
ဒေါသသံကြောင့်အသံမာလာသည်
"hyung စိတ်မဆိုးပါနဲ့ ကျနော်က "
"တော်တော့ ငါ ပြန်မယ် "
"ခဏနေပါအုံး hyung"
ထွက်သွားမည်လုပ်နေတဲ့ ယိုရှီရဲ့ လက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည်
"ကျနော့် ဘေးနားမှာနေပေးပါနော် ကျနော် အရမ်းအထီးကျန်နေလို့ပါ "
"ဒါမဲ့ ...."
ရုတ်တရက်အနောက်ကနေ ခါးကို ဖက်ထားခံနေရသည်
"မပြန်ပါနဲ့နော် hyung"
ယိုရှီရဲ့ နှလုံးခုန်သံတွေက မြန်နေသည်
"ငါ ငါ မပြန်တော့ဘူးနော် ငါ့ကိုလွှတ်ပေးပါအုံး"
ထိုအခါမှ လက်ကိုဆွဲပြီး ဆိုဖာပေါ်မှုထိုင်စေသည် သူလည်းဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်
"မင်း ထပ်မသောက်နဲ့တော့ "
"နဲနဲလောက်!!!"
"တော်တော့ မင်းမူးနေပီ ထပ်သောက်ရင် ငါပြန်တော့မယ်"
"မပြန်ပါနဲ့ ကျနော် ထပ်သောက်တော့ဝူး"
"အင်း ပီးရော"
ပေါင်ပေါ် ကိုခေါင်းလာအုံးတဲ့ ကောင်လေးကြောင့် လက်တွေပါအေးစက်လာသည်
"ခဏလောက် လှဲခွင့်ပြုပါနော်"
ယိုရှီ pov : လှဲပြီးနေပြီကို ခွင့်တောင်းနေသေးတယ်
ငါရဲ့စိတ်ထဲမှာ မင်းကနေရာယူနေပြီထင်တယ်
_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
📲📲📲📲
"Hello"
"သား ဂျီဟွန်းနေရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျောင်းနဲ့လည်းနီးတော့ အဆင်ပြေပါတယ်"
"လိုတာရှိရင် ဖုန်းဆက်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့ သားနားတော့မယ်နော်"
"ဟုပါပီ "
ဖုန်းပြောပြီးတော့ တိုက်ခန်းအသစ်လေးမှာ ပစ္စည်းတွေ နေရာချနေသည်
"ဟူး မောလိုက်တာ"
ESTÁS LEYENDO
The right to love(Completed)
Fanfic"တချို့ဆုံးဖြတ်ချက်တွေက မင်းပျော်ရွှင်ဖို့ပါ ထုတ်မပြောနိုင်ခဲ့တာ ခွင့်လွှတ်ပါ ဂျီဟွန်းရား" "မင်းကတစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်လွန်းတယ် ဟွန်းဆော့ မင်းမရှိလို့ ငါ့ဘဝရဲ့ တစိတ်တပိုင်းကကွက်လပ်ကြီး တစ်ခုလိုပဲ ခြောက်သွေ့လွန်းတယ်"
