My Wild Cat

⁴

ɷ

"Tekrar düşündüm de... bu fikri hiç sevmedim.Hayır hayır köylülerden bir şey çalmayacağız"

"Bak tüy yumağı seni anlıyorum ama burası kimin bölgesi bilmiyoruz,eğer insanlarsa bizden korkarlar,kurtlarsa da bölgelerine izinsiz girdiğimiz için taciz sayarlar.Bu yüzden sadece ihtiyacımız olan kadar yiyecek ve giysi alacağım tamam mı?"

Omega somurtuyordu. Nihayetinde birilerinin kapısına gidip yardım isteyebilirlerdi.Bu kurtlar niye hala bu kadar çağdışı ve medeniyetsizdi ki?Yeniden itiraz edecek olsa da alfanın kararlı duruşunu farketti.

"Jungko-"

"Gelmek zorunda değilsin,burası güvenli ben gelene dek bekle"

Yeniden kurt bedenine dönüştüğünde,onu ikna edemeyeceğini anladı Jimin.İkna edemiyorsa mecburen peşinden gitmeliyim diye düşündü ve vaşak bedenine dönüşüp alfanın ardından yetişmeye çalıştı.Köye girdiklerinde çok daha dikkatli olmaya çalışmıştı.Jungkook,göbeği yere yapışmış bir halde yeterince iyi görünen bir ev bulasıya kadar süründü.Maksadı fark edilmemekti tabi ki.

Bugüne kadar "iyi çocuk" olarak yetiştirilen Jimin,bir soyguna yardım ettiğine inanamadı.Alfa umursamaz bir şekilde bahçeye girdiğinde ilk hedefi  çamaşır ipinde kurumakta olan kıyafetler oldu.Yanına gitmeye hazırlandığı sırada omeganın bir sakarlık yaparak planını bozmasından korktuğu için arkasını dönüp dişlerini ona gösterdi.Bu onların dilinde gelme,planı mahfedeceksin demekti.Neyseki omega itaat etti ve arka ayaklarının üzerine oturarak alfanın işi kendi başına halletmesini izledi.

Jungkook,kedinin itaatinden memnun kaldı.Bu şımarık,asi ve biraz da vahşi kedinin insan formunda üşümesinden hoşlanmamıştı.Bu yüzden ne yapıp ne edip o kıyafetleri almayı başaracaktı.Ancak askıdaki çamaşırları insan bedenine dönüşüp toplayamazdı,bu hemen farkedilmesi demekti.Bu yüzden ağzıyla ısırıp çekiştirmeye başladığında kıyafetlerle birlikte onların asılı olduğu tahtadan yapılmış direğin yerinden çıkacağını düşünememişti.

Kurt,ağzında kıyafetlerle yere büyük bir gürültüyle düşen direkten kurtulsa da sesleri duyup evden çıkan insanlar çığlıklarıyla ortalığı inletmişti.Onlara göre manzara şuydu.Kocaman bir kurt bahçelerinde ağzında kıyafetlerini tutuyor ve tam karşıda bekleyen bir vaşağın yanına koşturuyordu.Pek de normal sayılacak bir manzara değildi doğrusu...

Alfa ağzındaki kıyafetlerle koştururken peşinden gelmesi için kediye işaret etmişti.İnsanlardan kaçan ikili nefes nefese sık ormanın içine koşmuş ve izlerini kayıp ettirmeyi başarabilmişlerdi.Büyük bir kayanın içinde mağaraya benzer bir boşluk bulduklarında kendilerini serbest bırakıp yere serilmişlerdi.Derin nefeslerinin arasında ilk konuşan Jimin olmuştu.

"Seni aptal,neredeyse seni yakalayacaklardı!"

Ama Jungkook onunla kavga etmek yerine kalbinin ritmini değiştirecek bir hareket daha yaptı.Elindeki büyük tişörtü omegaya barışçıl bir şekilde uzattığında içini bir sıcaklık kaplamıştı.Ne kadar kızsa da bu aptal pire torbası kendisi için canını tehlikeye atmıştı.

"Önemli değil .Giy bunu, artık üşümeyeceksin"

"Te-teşekkür ederim,yapmak zorunda değildin"

Yanakları kızaran kediciğin utandığını farketse de onu sinirlendirmemek için herhangi bir tepkide bulunmamıştı.Ellerinde tuttuğu tişörtü usulca omeganın başından geçirip bir süreliğine sıcak kalması için giyinmesine yardımcı olmuştu.