My Wild Cat

⁷

ɷ

Gün ışığı üzerlerine düştüğünde ilk uyanan Jimin olmuştu.Hala çırılçıplaktı ve hatrı sayılır bir yorgunluk hissediyordu.Ancak o kadar sıcak ve yumuşak hissediyordu ki ilk anda evinde,yatağında olduğunu hissetti.Sonrasında Jungkook'un kurt bedeniyle onu tamamen sarmaladığını anlamıştı.Alfa,üşümesin diye bedenini onu korumak için kullanmıştı.Onu uyandırmak,ya da dün gece hakkında konuşmak istemiyordu.Biliyordu çünkü.Bilinci de mantığı da yerine gelmişti.Birlikte olmalarının mümkün olmayacağını biliyordu.Ama küçük kalbi her atışında Jungkook'u hatırlatıyordu ve bu delicesine acıtıyordu.

Jungkook uyanmıştı.Jimin onu hüzünle okşarken birkaç dakikalığına da olsa mutlu olmasına izin verdi.Birkaç saat içinde bu tatlı rüya bitecekti.Jungkook dün gece dolunaydan önce etrafı dolaşmaya çıktığında düştükleri yere oldukça yakın olduklarını ve çok yakında kendi sürülerine geri dönebileceklerini anlamıştı.Ancak bunun için zamanı yoktu.Ay yükselmişti ve kediciğin ilk dolunayı ikisinin de mantıklı kararlar alabilmesini engellemişti.

Eşleşmişlerdi evet.Dün gece kurulan bağı da hissetmişlerdi.Ancak Jungkook bunun geçiçi bir bağ olduğunu biliyordu.Farklı türlere ait melezler ne bir yavru ne de kalıcı bir bağ yaratamazdı çünkü.Jimin bir kediydi Jungkook ise bir kurt.İkisinin sürüleri de yıllardır süregelen bir anlaşmazlık içerisindeydi.Ancak tüm melez sürülerini kapsayan anlaşmayla barış içerisinde yaşamaya mecbur bırakılmışlardı.İki taraf da birbirine zarar veremezdi ancak birbirlerinden hiç hoşlanmadıkları da su götürmez bir gerçekti.

Jungkook Jimin'e çoktan aşık olmuştu.Ancak küçük kedisinin iyiliğini düşünüyorsa onu serbest bırakmalıydı.Onu,kendi ırkından biriyle mutlu olması için bırakmak en acı verici şey olsa da yapılacak en doğru şey bu gibiydi.Omeganın güneşe doğru döndüğünü gördüğünde sırtını boydan boya yalamıştı.Jimin'de onun uyandığını biliyordu ancak bilmemezlikten gelmek şu an daha çok işine geliyor gibiydi.Alfa ağzıyla tişörtü ona verdiğinde hızlıca giyinmiş ve kurdun yanından bir süreliğine ayrıldığını görmüştü.

Geri döndüğünde karnını doyurabilmesi için su ve az önce avladığı avdan getirmiş ve yemesini sağlamıştı.Alfası olarak son göreviydi çünkü.Jungkook sanki onunla konuşmaktan kaçınır gibi insan bedenine dönmüyordu.Bu yüzden kendisi de vaşak formuna büründükten sonra sakin bir yürüyüşe çıktılar.Nehri boylu boyunca geçtikten sonra çevre çok daha tanıdık gelmeye başlamıştı.Sürü sınırlarına yaklaştıklarında ise kalplerinin daha da ağırlaştığını hissettiler.Ama yollarının ayrılacağını anladığı anda fevri bir karar verdi Jimin.

Evet birlikte olmaları birçok sorun çıkarırdı.Hatta belki sürüler arasında korkunç anlaşmazlıklar bile çıkabilirdi.Ama istemiyordu.Jungkook dan  ayrılmak,ondan uzak bir yaşam sürmek istemiyordu.Bedeli ailesinden,sevdiklerinden ayrılmak da olsa bir kez olsun cesur olup aşkının peşinden gitmek istiyordu.Bu yüzden hızla insan bedenine döndü.Onu gören alfa da aynı şekilde dönüşmüştü.

"Sanırım burası yollarımızı ayırdığımız yer tüy yumağı"

Jungkook,yüzünde hiçbir belirti göstermeden konuşmaya çalıştı.Ama bu çok zordu.Şu anda deli gibi onu kendisiyle gelmesi için yalvarmak istese de bu haksızlığı yapmaya ve onu sevdiklerinden ayırmaya hakkı yoktu.Çılgın ve boş umutlar verip çok mutlu olacağız sözleriyle her şeyin muhteşem olacağının garantisini vermek istiyordu.Ama bunu yapamadı.

"B-böyle olmak zorunda değil Jungkook.Biz birlikte-"

"Hayır.Bu imkansız."

Bir adım geri giderek omegadan uzaklaştı.Ona deli gibi sarılmak ve sonsuza dek bırakmak istemese bile bunu yaptı.Bu çılgın ve asi kedicik kendisinden ayrılmayacaktı bunu anlamıştı.Bu yüzden onu kendisinden soğutmalıydı.