Her kese merhaba.
Keyifli okumalar dilerim.🍀💙
☘︎☘︎☘︎☘︎☘︎☘︎☘︎
Akın Arslan...
"Abi!"diye bağırarak odama giren Umuta baktım.
"Kapıyı çalma adabında mı yok?"yok dedim başımı bilgisayardan kaldırmadan.
Gelip tam önümde dikildi ve bilgisayarı bi anda kapatıp heyecanla yüzüme baktı. Önce şaşkınca yüzüne baktım daha sora sinirle ayağa kalkıp bağırdım."Senin sorunun ne?! Görmüyor musun meşğulum!"
"Ama abi-"
"Çık odamdan!"
Arkasını çevirip tam çıkıcakken omzunun üzerin bana baktı.
"Sana belkide seni bu saçma yaşamından kurtara bilecek bi haberim vardı. Ama duymak istemiyorsan senin kararın."
Koşup hemen bileğinden tutdum.
"Tamam söyle."
"Hah şöyle adam ol."dedi. "Ama önce bana bağırdığın için özür dile aksi takdirde sana bi şey dememi çok beklersin."
"Ulan! İyi tamam özür dilerim!"
"Biliyorum aşkım çok seviyosun beni!"diye alay etdi. Gözlerimi devirip kafasına vurdum.
"Hilal burda. Bilgisayardan kafanı kaldırda git mahv etdiğin şeyleri düzeltmeğe çalış."
Kaşlarım şaşkınlıkla havaya kalkmıştı.
Fakat umursamamaya çalışıp tekrar bilgisayarın başına oturdum."Bitdi artık. Zorlamanın hiç bi faydası yok."
"Harbi malsın! Fırsat ayağına geliyor ama sen penaltıda topa vurur gibi şansına tepik atıyosun!"
"Mal mal konuşma, dışarı çık beni rahat bırak!"
"Doşoro çok bono rohot borok!"dedi ağzını yayarak ve kapıyı sertçe kapatıp gitdi.
Oflayıp bilgisyarı tekrar kapatdım ve yatağa uzandım.
"Ya banane ki ondan?""Gelmişse gelmiş ben ne yapayım?"
"Salak çocuk işte geldi karıştırdı aklımı gitdi!"
"Mal kafa."
"Of ne yapıyo ki acaba?"
"Hakket sormadım bile niye geldi ki acaba?"
"Banane ki."
"Ama dur bi gidip bakam gelem yoksa gece gözüme uyku girmez!"
Ayağa kalkıp odadan çıktım. Salona geçtiğimde Yağızla Hilalin konuşarak odadan çıktıklarını gördüm. Gözlerimi hiç çekmeden yüzüne bakıyordum. Salona indiğinde onunda gözleri beni bulmuştu.
Beni görünce olduğu yerde durup bana bakmayı sürdürdü. Bende gözlerimi gözlerinden hiç çekmedim.Gözlerine bakmak hala aynı hiss ettiriyor...
"Selam."dedim düz sesle. Ellerim cebimdeyken hala ona bakıyodum. Gözlerini kaçırıp "Selam."dedi.
"Ben gideyim artık."dedi.
"Geçireyim seni."diye ayaklandı Zeynep.
"Ödevinizi hall etdiniz mi?"diye sordu Duygu.Demek ödev için gelmiş.
"Hall etdik, hall etdik. Harika oldu!"dedi Yağız.
"Hangi bitki hakkında yazdınız?"dedi Duygu.
"Biz çicek hakkında yazdık."dedi Hilal. "Papatyalar hakkında."
"Papatyalar demek..."diye mırıldandım.O güzel gözleri gözlerimle kesiştiğinde hiç düşünmeden konuştum.
"Papatyalara söylersin artık, sevmek kavuşmaya yetmiyor."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
☘︎Çılgın Ailem☘︎
Phiêu lưuBelki bir az sessizdim fakat saf değildim... Sevdiğimden vazgeçicek kadar saf değildim mesela. Her vazgeçişin altında acı bir mecburiyyet vardır. Ben sadece bu mecburiyyetin kurbanıydım... Tanışalım mı? Ben Deniz Arslan. Malatyadaki küçük evimde d...