Deniz Arslan...
"Bıktım yemin ederim bıktım sadece okul denilen bi şey yok olsun istiyorum çok mu şey istiyorum ya?"diye isyan etdim.
"Saçmala hadi yemeğini ye çabuk çabuk geç kalıyosunuz."dedi abim azarlayıcı tonla.
"Ama abi daha eşyalarımı bile toplamadım."
"Bıktık senin şu tembelliğinden. Azcık sorumluluk sahibi olsan?"diyen Duyguya dil çıkardım. Gözlerini devirip yemeğine devam etdi.
"Ya abi lütfen bu gün dedemide alıp bi yerlere gidelim. Kafa dağıtırız."
"Olmaz efendim. Sizle ben hiç bir yere gidemem. Rezil ediyosuz beni el aleme."
"Aşk olsun biz öyle çocuklar mıyız?"
"Evet, siz öyle çocuklarsınız."
"Kalbimi kırdın bin defa."
"Tamam kardeşin sesin çok güzel ama onun yeri burası değil."
"Sanata ve sanatçıya hiç saygı kalmamış."
"Ben işe gidiyorum ölmediğiniz sürece beni aramayın."dedi abim. Ve gitdi. Dedemde ondan önce evden çıkmıştı.
Yemeğimizi bitirdikten sonra Akın, Yağız, Zeynep,Defne,Duygu, Umut ve ben okulumuzun yolunu tutarken, Alev ve Ateşde ünversiteye gitmişti.
Omzumden nerdeyse düşmekte olan çantamı umursamadan salına salına yürüyodum."Lan söyüt gibi sallanma çabuk yürü bir az!"diye böğürdü Akın önden.
"Sen önce bi başını telefondan çıkarıp önüne bak düşüceksin!"
"Bunlara lafta söylenmiyor abi hepsi saygısız!"
"Saygıdan bahs edicek son insan bile değilsin sus lütfen."dedi Umut.
"İllegal kavgalarınızı çekmek için doğulmuşum ben her halde?"dedi Duygu. Daha çok kendi kendine konuşuyor gibiydi. Okula vardığımızda her kes kendi sınıfına çıkarken bizde Umutla kendi sınıfımıza çıkmıştık. Geç kaldığımız için hocadan azar işitmiştik ama alışığız sorun değil.
"Çocuklar size qrupla ödev vericeğim. Kız erkek olarak eşleşip ödevi yazıcaksınız. Ödevin adı 'ilerde ne olmak istersiniz?' "dedi hoca.
"Hocam qruplara siz mi karar vericeksiniz yoksa kendimiz mi?"
"Kartlar karar vericek."dedi hoca. Her kes merakla ve kafası karışmış şekilde bir birine bakerken ben bi an önce bu dersin bitmesi için içimden bildiğim tüm duaları okuyordum. Hoca her kese kart dağıtmaya başladı. Daha sora tekrar yerine oturup konuştu.
"Önünüze koyduğum kartlarda sınıf arkadaşlarınızın isimleri yazıyor. Size kim çıkarsa onunla çalışıcaksınız."
Umut kartdaki isime bakıp "Hayır ya!"diye mırıldandı.
Daha sora Geceyle bir birlerine bakıştılar. Sanarım ikisi bir birine çıkmıştı.
Önümdeki karta isteksizce bakerken bana çıkan ismin 'Asel' olması beni pekte şaşırtmamıştı doğrusu. Çünki hoca aramızda sorunlar olduğunu biliyordu. Bunu bildiği için yapmıştı her şeyi.
Oflayıp Asele baktım. Oda bana bakıyordu. Aramızda olan kısa bi bakışmadan sonra gözlerimi hemen kaçırdım. Zil çalınca sırama yaylanmıştım. Uyuyor gibi görünsemde şu an Umutla Gecenin kavga etdiğini çok net duya biliyordum."Kahretsin hocaya diyelim değiştirsin ben seninle birlikte ödev falan hazırlayamam!"
"Aşkından ölüyomuşum gibi konuşma! Hem hoca değiştirecek olsaydı isimlerimizi bir birimizin önüne koymazdı."
"Şu okula gelmeğe karar verdiğim günede seninle tanışdığım günede lanet olsun!"
"Böyle konuşmaya devam edersen bu ödevden sıfır alırsın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
☘︎Çılgın Ailem☘︎
AdventureBelki bir az sessizdim fakat saf değildim... Sevdiğimden vazgeçicek kadar saf değildim mesela. Her vazgeçişin altında acı bir mecburiyyet vardır. Ben sadece bu mecburiyyetin kurbanıydım... Tanışalım mı? Ben Deniz Arslan. Malatyadaki küçük evimde d...