Merhaba yoncalarım!
Nasılsınız?
İyi olmanızı diliyorum.💙
Keyifli okumalar...🍀
☘︎☘︎☘︎☘︎☘︎☘︎
Umut Arslan...
Şu an gece saat 3:00 ve her kes uyuyor. Bende başka! Uykum yok. Yatağımda çevrilmekten yoruldum resmen.
"Off yaa çok sıkıldım ben!"
"Ne yapsam ki?"
"Her keste uyuyor."
"Gidip uyandırsam her kesi beraber bi şeyler yapsak?"
"O zamanda tüm gece boyunca bana sövücekler."
"Aman be! Acıktım."
"Kalkıp yemek yiyeyim bar."
Yatağımdan çıkıp mutfaka doğru ilerledim. Yavaş adımlarla ilerliyodum ki kimse uyanmasın.
Şaka tabii ki!
Hiç bi zaman o kadar düşünceli olmadım.
Mutfağa geldiğimde ışığı yakmak istedim fakat sanarım elektirikler kesilmişti. Oflayıp yüzümü buruşturdum. Her yer karanlık ya! Telefonumda odada kaldı. Birden omzuma bi şeyin dokunmasıyla çığlık atdım ve yere düştüm."Yav benim!"dedi Akın telefonunun fenerini bana tutup. Sora gülmeye başladı. Bense hala şaşkınca ona bakıyodum.
"Lan amma korkaksın! Ne sandın hayalet falan mı?!"
"Niye zıbarmıyosun?!"diye sordum sorusuna karşılık. Elini uzatdığında destek alıp kalktım.
"Uykum kaçtı."dedi. "Oyun oynuycaktım baktım ışıklar sönmüş. Internetsizde oynanmıyor oyun. Bende bari yemek yiyeyim dedim."
"Git uyu! Yemek yiyecekmiş! Saat 3'te yemek yemeyede midesi müsait hani."
"Allah Allah ya! Sen napiyosun gece saat 3'te mutfakta?"
"Çişim geldi benim!"dedim.
"Pardonda mutfaktaki çöpe mi işiycektin?"
"Sanane. Belki canım çöpe işemek çekti benim. Nereye yapacağımın hesabını sana mı vericeğim?!"
"Umut seninle şu 16yıl içinde normal bi sohbet etdiğimi hatırlamıyorum."
"Çünki ben heyvan dilinden anlamıyorum."
"Laf mı soktun?"
"Tabii."
"Yav hele sus Allahın belası!"
Gözlerimi devirdim.
"Yemek yedin mi bari?"diye sordum.
Dudak büktü. "Yiyemedim."
"Birlikte yiyelim mi?"diye sordum şirinlik yaparak. Sırıtıp saçlarımı karıştırdı."Olur yiyelim!"
Defne Arslan...
"Sizlede adam akıllı dedi kodu yapılmıyor!"
"Adam akıllı dedi kodu anlatmıyorsun çünki!"
"Yav ne güzel muhabbet işte millet sokaklardan arıyor biz hazırını bizimkisine beğendiremiyoruz!"
"Yav Allah aşkına ben milletin altına işemesi bilgisini ne yapayım?!"diye isyan etdi Zeynep.
"Off!"dedim sıkıntıyla. "Ne yapayım anlatıcak başka dedi kodu yok!""Şurda gıybet kılıyoruz Duygu hanım niye teşrif buyurmadı?!"dedi Alev.
"Biliyosun, böyle şeylerden hoşlanmaz."dedi Zeynep.
"Ee yok mu yavuklunuz?"diye sordum bu sefer.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
☘︎Çılgın Ailem☘︎
AventuraBelki bir az sessizdim fakat saf değildim... Sevdiğimden vazgeçicek kadar saf değildim mesela. Her vazgeçişin altında acı bir mecburiyyet vardır. Ben sadece bu mecburiyyetin kurbanıydım... Tanışalım mı? Ben Deniz Arslan. Malatyadaki küçük evimde d...