High School Gang 'VMinKook'

Bölüm-11

Çoook beklettim ama bence beklettiğime değer bir bölüm oldu :)

Bölüm sonu sizleri güzell bir sürpriz bekliyor <3 Sakın acele edip sona bakmayın ama üzülürüm✨

Bölümleri en çok yorum gördüğüm okuyucularıma ithaf etmek istiyorum onu da kısa süre içerisinde halledeceğim ❣️

Bölüm sınırı:
👉🏻60 Oy
👉🏻500 yorum

Keyifli okumalar🫶🏻❣️

*************************

Jungkook'tan

Felix ve Tuan... Dünden beri aklımdaki iki isim. Doktor Jimin'in tekrardan uyku haline döndüğünü ve bir süre beklememiz gerektiğini söyleyince sevdiğimle hastanede sabahlamıştık.

Benim güzel civcivim bizi görmek istemiyordu. Hadi beni geçtim Taehyung'u bile istememişti. Uyandığı zaman beni görmek istemeyeceğinden emindim. Sadece yalnız olmadığını bilmek istiyordum ama Jimin Taehyung'a da kızgındı belliki.

Canım yanıyordu, Taehyung adına çok üzülüyordum. Jimin için daha farklı bir yerinin olduğunu düşünüyordu. Ancak şimdi benim gibi istenmemişti ve zoruna gittiğinden emindim. Biz bu sorunun üzerinden gelirdik Jimin uyandıktan sonra ama şuan daha önemli bir meselemiz vardı ki bu işi kimin yaptığı veya yaptırdığı.

Belliki Jimin kaçmıştı ve bu da arkasında kim varsa durmayacağı anlamına geliyordu. Sonuçta onlar serbest bırakmamıştı tekrar peşine düşebilirlerdi. Ona tekrardan bir zarar gelmesine izin veremezdik ve kim olduğunu bir an önce bulmalıydık.

Omzumda uyuyakalan sevdiğime baktım bir süre. Göz kapakları titremeye başlamıştı. Uyandığı zaman gözleri bir süre boşlukta takılı kaldı. Ardından kafasını kaldırıp bana baktığında göz göze geldik.

Taehyung: 'Hala bir haber yok mu Kook?'

Hayır anlamında kafamı salladıktan sonra bir elimle pamuksu yanağını okşadım. Onu rahatlatmak istiyordum elimden geldiği kadarıyla. Çünkü biliyordum Jimin uyanmadan tam anlamıyla rahatlayamazdık.

Taehyung: 'Rüyamda onu gördüm. Bize bakıyordu... Hayal kırıklığıyla...'

Evet biliyordum ki biz onu gerçekten büyük hayal kırıklığına uğratmıştık. Bunun için bize ne dese ne yapsa haklıydı meleğim.

Jungkook: 'Öyle söyleme güzelim. Jimin uyandığında her şeyi anlatacağız bizi anlayacağından eminim. İçini ferah tut lütfen.'

Söylediklerime kendim bile inanmazken onun inanmasını beklemek zordu. Şimdi söyleyeceklerimin sırası mıydı bilmiyorum ama daha fazla içimde tutamazdım.

Jungkook: 'Seni böyle görmeye dayanamıyorum Tae. Her geçen saniye gözlerimin önünde eriyorsun sanki. Jimin iyi olana kadar yanından asla ayrılmayacağım ve sana destek olacağım derken olamıyormuş gibi hissediyorum.'

Söylediklerim karşısında gözlerini hayretle açmıştı. Tanrı aşkına ne anladı da böyle gözleri parlayarak bana sinirlenmişti.

Taehyung: 'Böyle bir durumda bile bunu mu düşündün Jeon! Bende Jimin için burada olduğunu düşünüyordum.. Yazık!'

Tamamen yanlış anlamıştı ve bir sinirle kalkmış yukarıdan parmağını bana sallamaya başlamıştı.

Taehyung: 'Eğer Jimin için burda değilsen hemen terk et bu hastaneyi Jeon! HEMEN!!'

Neden bu kadar sinirlenmişti?

Jungkook: 'Hey! Ben öyle bir şey söylemedim tamam mı?! Kendine gel Tae. Ben ikiniz için buradayım!'