MR. KPOP MEETS MS. NERDY (On-Going)

Chapter 15

Melanie's P.O.V

"MELANIE SEBASTIAN!"

Napabalikwas naman ako mula sa pagdukmo ko sa armchair ko sa sumigaw na iyon.

"Bakit ba?" walang ganang sabi ko sa taong sinigawan ako.

"Oy, anyare sa mata mo? Mukha kang bangkay na bagong bangon? Lalo kang nalosyang? May peoblema ba?" ngayon ko lang napansin na si Arianna pala yun kumakausap sa akin.

"Wala, nabangag labg sa pagtulog."

"Siguro iniisip mo si Papa Jimrey?" sabi pa ng kausap ko. Galing ah? Nahulaan niya. Mula kasi nung araw na sinabihan ko siya ng masasakit, lagi na kong bangag sa klase. Hindi naman sa sobrang bangag pero yung tipong iniisip mo yung ganon? Parang gusto ko magsorry. Ayoko naman maging rude? Kasi naman sa kanya lang talaga ko nagiging rude eh kasi naman yung hinayupak na yon, eh langya lang? Arrgghhh! Shthappens.

"Natahimik ka ata? Ibig sabihin totoo ngang si Jimrey iniisip mo? Hays. Nakipagbreak ka ata eh? Tignan mo tuloy, inunahan ka na naman ng bitch kong kapatid. Arggh. Kung tutuusin mas maganda ka sa kaniya giir--- Oy! San ka pupunta!" yun nalabg ang nadinig ko kay Arianna. Oo nga no? Ngayon ko nalang napansin.

Bat nagiging affected ako?

Hay nako Lanie! Eh syempre naaawa ka lang sa kaniya kasi ginanun mo sya. Aish!

Pumunta nalang ako sa rooftop sa may 5th floor. Pagbukas ko ng pinto, dumiretso lang ako sa paglalakad hanggang sa mabunggo na ako sa harang at sumigaw.

"Arrrgh! Kainis ka Jimrey Lim! Masyado kang unggoy, gunggong!" sa sobrang inis ko, sinipa ko ang harang na yon kaso ang tanga ko lang, naalala kong pader yon. pota! nasaktan pa paa ko.

"Araaaaay! ahjhuujsywoeogchjxisiaj!" sa sobrang sakit, hinihimaa himaa ko ang paa ko hanggang sa mawalan ako ng balance. at ang pwet ko naman ang sumakit sa pagkabigla kong upo. haya dobleng sakit.

"Awww! huhu! yung pwet ko! arrgh! kainis!"

di ko nalang namamalayan na napasandal nalang ako. at sinabi sa sarili: " Tss. Kasalanan mo to Jimrey Lim,"

"Ano naman ang naging kasalanan niya sayo?"

napatingala naman ako sa nagsalitang yun.

"Lo--lorenz. Ikaw pala..."

Gaya ko, umupo sya sa sahig at katabi ko sya ngayon. Bakit ba, sa twing pinagtatagpo kami ng boyomg na to, nagkakaroon ng awkward?

"May nagawa ba sayo yung mokong na yon?" ang seryoso naman neto? Ano bang paki nya?

"Ahh--- wala. Medyo private." palusot ko kahit hindi naman talaga private haha. Ehh kasi naman eeee!

"ok. Matagal nadin ba kayo nung Jimrey?"

"Eh?" sa sobrang pagkabigla ko, napatipid na lang ang sinabe ko.

"Haha. Sige dibale nalang. Wala naman ako paki kung may malalaman ako tungkol sa inyo." tss. Wala daw paki? Tsismoso ata to eh?

"Tsismoso ka ba?"

"Hahahaha. Hindi ah? Natanung lang naman." bakit kaya nagssparks yung mga ngipin nya, may nilamon kaya syang isang galon ng glitters?

At sa muli, nabalot kami ng katahimikan. Ngunit saglit lang pala yon. Bagay sila ni Arianna, mukhang mga tahimik pero mga madadaldal.

"Ahh, Matanung lang? May alam ka ba about sa party noong nakaraang linggo? Yung nakapatner ko nung kumanta kami nung Misterious girl?"

Oh no. Ako yun Lorenz. Pero parang ayokong sabihin? Eh kasi naman kawawa naman siya, napapagod lang sya mahanap yung Misterious Girl 'kuno' niya? Aiiish? Bahala na ang Ninja turtles.