Statisch of magisch?

2.

Kim POV

Na gister hard werken sta ik vanavond weer op de planning met Nienke, Lars en Lexi, de vriendin van Koen. Ze werkt al langer bij ons in de bar maar ze heeft nog niet zo lang geleden een relatie gekregen met Koen. Toen ze laatst een keer na een drukke dag van video's opnemen iets kwamen drinken, waren we aan het werk en ze zag Koen wel zitten.

Vandaag heb ik niet veel op de planning staan, behalve even langs mijn ouders rijden en weer de meiden ophalen voor werk. Ik heb om 11:00 uur met m'n ouders afgesproken en omdat ik mezelf verslapen heb voor m'n wekker van 09:30 uur moet ik een beetje haasten.

Ik kleed me snel om in een wat los t-shirt en een niet al te strakke spijkerbroek. Haren gaan in een knot en snel ren ik naar beneden en haal ik wat kouds te drinken uit de koelkast voor ik in de auto stap en vertrek.

Na een half uurtje rijden word ik op de oprit van mijn ouders al verwelkomd door onze hond Beer, een witte Samojeed.

"Hey, hij is blij jou te zien hoor!" roept mijn vader als hij door de voordeur naar buiten komt.

"Jullie ook toch?" vraag ik lachend en geef ze een knuffel.

"Zeker, kom binnen meid, het is wat miezerig weer buiten."

De bekende geuren van thuis doen me gelijk thuis voelen, ook al woon ik nu al een aardige tijd op mezelf, thuiskomen blijft thuiskomen.

"En hoe is het meid? We hebben je al een tijdje niet gezien, hoe is het om eindelijk op jezelf te wonen?"

"Ja het was heel erg wennen maar eigenlijk wel heel fijn. Ik kan rustig mijn eigen ding doen, lekker tijd voor mezelf wanneer ik wil en die nodig heb en vooral lekker veel aan het werk."

"Ja in de bar werkte je nu toch?" vraagt mijn moeder nieuwsgierig.

"Ja met de meiden. Hartstikke gezellig altijd."

"Kijk je zelf wel uit met de alcohol meis?" vraagt mijn vader licht bezorgd. Ik weet hoe veel mijn ouders van me houden, maar soms denken ze dat ik nog niet helemaal goed voor mezelf kan zorgen.

"Ja pap, ik drink onder werktijd alleen maar frisjes of water en er is niet echt iemand waarmee ik door het lint kan gaan daar."

"Geen vriendje?"

"Nee, nog steeds niet, hoezo willen jullie toch zo graag dat ik een vriend krijg?"

"Iedereen heeft gezelschap nodig in het leven, alleen kan soms heel alleen zijn."

"Ik maak me er echt geen zorgen om hoor."

"Hey, Beer moet nog worden uitgelaten, wil jij dat even doen voor je de meiden moet halen voor werk?" vraagt m'n vader en ik knik.

"Kom Beertje, gaan wij naar buiten toe?" vraag ik heel blij aan hem en hij springt op van de bank van blijdschap.

Ik heb z'n riem al gepakt als hij weer met grote ogen voor me zit, wachtend tot ik hem meeneem naar buiten.

Onderweg buiten heb ik een heel gesprek met Beer over het leven en hij luistert heel lief maar begrijpt er natuurlijk geen snars van. Ik geef hem een hele dikke knuffel en wat extra koekjes voordat ik met hem weer naar binnen loop.

"Wil je voor je gaat werken nog een broodje meenemen?"

"Nee hoor bedankt, ik haal onderweg wel een koffie ergens bij een tankstation." zeg ik tegen mijn ouders terwijl ik ze een kus geef en weer naar buiten ga.

Onderweg met de muziek van Tom Gregory aan in de auto begin ik een beetje te denken. Zou ik wel een vriend willen, ja. Ik wil ook niet mijn hele leven alleen zijn maar let's be honest. Ik ben pas 22, over een paar weken word ik 23. Niemand die ik ken in mijn omgeving is nog single of heeft een oogje op me dus ik zie wel hoe het loopt.