Statisch of magisch?

7.

⚠️TW: veel schelden/vloeken, ruzie, beetje ongewenste aanraking!⚠️
ik dacht ik zet dit er voor de zekerheid bij

~~~

Het is een paar weken later en ik heb veel gewerkt, of tijd doorgebracht met Frank. Naast veel samen aanwezig te zijn op werk zijn we op onze vrije dagen het centrum ingegaan.

Vandaag had ik een dagje vrij maar Frank wilde wat tijd voor zichzelf wat ik wel snap. Na vier weken bijna continu op elkaars lippen wil je ook wel eens rust.

Onder het genot van wat muziek ben ik het huis aan het opruimen als ik hoor dat de huissleutel die van de buitenkant in het slot gestoken wordt, er lastig in gaat. Het zal Frank wel zijn, ik ga weer op de bank zitten omdat ik klaar ben met opruimen.

"Hey schat!" hoor ik hem heel hard roepen vanuit de gang, normaal praat hij nooit zo hard.

Hij doet de kamerdeur open en meteen ruik ik het, alcohol, en veel ook.

"Frank wat heb je allemaal gedaan joh?" zeg ik en doe voorzichtig zijn jas uit en hang deze op.

"Eerst wil ik een kus.." mompelt hij. Hij komt snel dichterbij mijn lippen maar de stank van sterke drank schrikt me af en ik neem twee stappen terug.

"Waarom krijg ik nu geen kus lieverd?"

"Je bent dronken Frank.." zeg ik terwijl ik water pak voor hem en neerzet op de salontafel voor de bank.

"Nee i- ik heb gew- gewoon een paar drankjes o-op.." stommelt hij met een dubbele tong. Ik reik hem het water aan van de tafel maar dit wil hij niet.

Als ik in de keuken wat probeer te maken dat kan helpen voor zijn alcoholprobleem, staat hij ineens achter me en draait me om.

"Geef me eens een kus.." zegt hij wanneer hij licht agressief zijn lippen op die van mij drukt.

*pets*

Hij pakt mijn polsen stevig vast nadat ik hem probeerde weg te slaan. Fuck, hij is heel sterk en dronken dit moment.

"Schat ik wil gewoon.."

"Nee Frank, ik heb al genoeg stress aan mijn hoofd vandaag."

"Waarom?"

"Ze hebben ons gefotografeerd samen vorige week in het centrum hier en die foto is gepubliceerd.."

"Fuck," roept hij boos, "ik zei toch dat we voorzichtiger moesten zijn!.." roept hij boos en gooit zijn glas water om van het keukenblad, en alles wat daar ook op staat valt ook om.

"Hey, word eens rustig.." zeg ik om hem proberen gerust te stellen, maar wanneer ik een glas van de grond pak om op te ruimen en omhoog kom, voel ik weer een hele stevige hand in m'n gezicht, dit keer tussen mijn slaap en mijn kaken.

"Waarom sla je nu weer?! Dit is toch godverdomme niet alleen mijn schuld?"

"Nee, jij zegt het kan allemaal wel, samen naar buiten!"

"Nee Frank, dat zei jij, niet ik verdomme!" roep ik boos terug en ik weet mezelf los te rukken uit de stevige greep waarin hij mij aan beide polsen vasthad.

"Blijf eens hier.." zegt hij en hij weet me weer vast te pakken, dit keer maar aan één pols.

"Dit is jouw schuld hè.." zegt hij meteen daarna. Ik sla hem terug, met een gebalde vuist zo op zijn mondhoek. Er komt een beetje bloed uit en ook op mijn handen, maar dat boeit me nu vrij weinig.

"Sinds wanneer sla jij mij?!"

"Sinds jij mij ook slaat en stevig vasthoudt aan m'n polsen terwijl ik me los trek en- godverdomme Frank, het ging zo goed met je!"

"Waarom gaat het nu niet goed dan hè?!"

"JE KOMT VERDOMME DOOR DE WEEKS DRONKEN THUIS EN RANDT ME AAN, VIND JE DAT NORMAAL?!" schreeuw ik hard met stromende tranen over mijn wangen.

"Je stelt je aan joh.."

Boos ren ik naar boven en hij komt snel achter me aan. Ik ben te gefrustreerd om om te kijken en ik trek mijn slaapkamerdeur open, waar zijn tas naast het bed ligt.

"Schat, w-wat doe je?.."

"Jij gaat eruit!"

"Wat?!"

"Je hoort me Frank, je gaat verdomme mijn huis uit!"

"Waar moet ik heen dan?" vraagt hij, duidelijk geïrriteerd terwijl ik al zijn kleren uit mijn kast trek en in zijn tas prop.

Hij blijft nu even sprakeloos in de deuropening staan wanneer ik z'n tas in z'n handen duw en weer naar beneden storm.

"Waarom moet ik nu ineens weg?"

"Je weet dat ik veel kan hebben Frank, maar dit gaat me te ver.." zeg ik als ik de deur voor hem opentrek om te vertrekken.

"Maar-"

"Niks te maar, je mag vertrekken!" zeg ik, nog steeds hard huilend.

Hij trekt de deur achter zich dicht, na nog een laatste koude blik richting mij. Daar zit ik dan ineens, alleen op de grond, te janken om een jongen die het achteraf allemaal niks boeide.

Ik doe mijn oordopjes in en in paniek bel ik haar, niet wetende wat ik anders zou moeten doen. De telefoon gaat een aantal keer over, maar ze neemt niet op. Ik loop intussen naar boven om een tas met kleren te pakken, klaar om weg te gaan.

'Hey Kim, ik ben aan het werk maar wat is er?' hoor ik haar zeggen aan de andere kant van de lijn en hoewel ik opgelucht ademhaal komt daar een schreeuw van pijn en emoties uit.

'Kim, wat is er aan de hand? Je huilt zo hard, moet ik- wat kan ik doen?' vraagt ze nu.

'Ik- ik wil weg hier, weg uit mijn huis.'

'Maar wat is er aan de hand dan?' vraagt ze weer.

'Frank..' zeg ik als enige.

'Fuck werk, ik kom er nu aan ja?'

Daarmee hangt ze op. Ik wacht in spanning tot het moment dat de deurbel gaat en ik probeer mezelf rustig te houden. Ik zie haar gezicht vertrekken als ze mijn rode ogen ziet en ze slaat haar armen open nadat ze de deur achter zich dicht doet.

Ik laat me in haar armen vallen en alle emoties komen eruit. Fuck, wat voel ik me waardeloos nu.