Unedited
............
Feire's POV
Nang matapos ang nangyaring away kila Eli at Prof. Lumi sa sinehan kinabukasan nuon ay umiiwas na sa'kin si Prof. Tazia na siyang kinalungot ko bigla.
At itong aking asawa naman ay grabe ang pagiging clingy, dapat ba akong maging masaya? Pero I find it weird lang. I thought she never recognize who I am? But parang kilala nito kung sino ako?.
Na parang di ko gusto ang nangyayari. Ewan ang weird ko nadin. Dapat nga nagsasaya ako dahil eto naman ang gusto ko bakit parang naging kabaligtaran.
Nakatingin lang ako sa harap habang nagtuturo si Prof. Tazia. How many days na ba simula nung umiwas ito? Ilang week na ba? 1 week at sa araw na iyon sinubukan ko siyang kausapin pero she was ignoring me.
Lalo na now nakatingin ako dito lalo na sa bawat kumpas, galaw ng kamay na sumasabay sa ritmo ng kanyang katawan. Isama mo pa yung pagbuka ng kanyang bibig. Kaya napalunok naman ako bigla dahil napadako nanaman ang aking mata sa kanyang labi. Napakagat labi naman ako.
Pagkaangat ko ng tingin ay siya ding pagkatitig nito sa'kin, ramdam ko nanaman ang lakas ng tambol ng puso ko at yung nagrarambulan na kung ano sa aking tiyan.
Pero umiwas din ito kaagad at tinuloy ang pagtuturo. Napabuntong hininga naman ako.
"20" Saad bigla ni the out of nowhere.
"Anong 20?" Takang tanong ko dito.
"Yung pagbuntong hininga mo? Ano bang problema at nung nakaraan ka pa ganyan? Nag-away nanaman ba kayo ng magaling mong asawa na may amnesia?" Walang ganang sagot nito sa'kin. Umiling naman ako.
"Actually were so okay nga eh! Bumalik na siya sa pagiging clingy niya?" Bagot kong sagot sa kanya.
"Okay na pala kayo bat parang di ka masaya?" Sabat naman ni fayle sa'kin.
"Daig mo pa hindi napagbigyan?" Huh? Anong sinasabi nitong si Zie. Kaya napatingin naman kami dito na nakataas ang mga kilay.
"A-hh eh wala iyon. Ang ibig kong sabihin ay baka gutom lang yan" tsk.
"Puro ka talaga pagkain zie." Sambit nni fayle Kay zie.
"Kung ano man iyang problema mo? Tandaan mo nandito lang kami lagi. If need mo ng nasasabihan okay?" Tumango naman ako kay ghe. Laking pasalamat ko talaga dahil kahit weird ako ay nagagawa padin nila akong maintindihan.
"Salamat" naging tugon ko nalang at saka tumingin uli kay Ma'am. Natapos ang klase niya na di na ako nilingon man, dumaretso itong naglakad palabas ng room namin.
*beep* tunog ng aking cellphone. Hudyat na may nagtext. Pagkatingin ko ay pangalan ni Eli ang bumungad sa'kin.
BINABASA MO ANG
"Broken Pieces" (New version).
Teen Fiction(PROFESSORxSTUDENT) I was there when you are hurt from him. I was there you needed some shoulder to cry on. I was there when no one was staying at your side to talk about your problems and worry some. Ako laging nandito lagi sa tabii mo, hindi ka in...
