Life of a popular Loser

21

"H hallo." Stamel ik een beetje beduusd. Ik had niet verwacht dat een rechter er zo streng uit kon zien. Een klein rond brilletje met heel streng uitziende ogen erachter. Ik ril als ik hem in zijn ogen kijk. Ze zijn donker grijs. Bijna zwart. Ik vind hem eng. Heel eng! En dan moet ik nog tegen hem praten ook? Me tegen hem verantwoorden? Ik heb het gevoel dat hij helemaal tegen ons zal zijn en helemaal voor mijn vader. Mijn vader heeft hem natuurlijk allemaal leugens verteld. En hij gelooft die natuurlijk en hij is al vanaf het begin tegen ons! Honderden dingen schieten door mijn hoofd.

"Hallo mevrouw van Straten, hallo jongedame van Straten. Meneer van Straten is er al, zoals jullie zien. Laten we maar meteen beginnen. De aanklacht is van meneer van Straten. Hij zegt dat Mevrouw van Straten zijn dochter bij hem weg heeft gehouden, omdat de relatie tussen mevrouw en meneer van Straten niet goed ging. Ook zegt meneer van Straten dat mevrouw haar dochter vol stopt met leugens. Dat hij haar niet mag en dat hij niet van haar houd. Terwijl juist volgens hem het tegendeel waar is.

"Mevrouw Alex van Straten heeft u hierop nog wat te zeggen." Mijn ouders hebben allebei al moeten getuigen. Mijn moeder staat op dit moment aan de verliezende kant. Als ik niets doe krijgt zij een geld boeten en moet ze overleggen met mijn vader wanneer ik naar hem moet. Ze moet dan verplicht meewerken met "mijn vader."

Ik haal diep adem. "Meneer de rechter. Het is niet dat mijn moeder mijn vader bij mij weg houd, ook vertelt ze geen leugens over hem. Ik heb er zelf voor gekozen mijn vader niet langer te zien. Ik was het niet met hem eens en wilde hem daarom dus niet meer zien. Hierna liet mijn vader mij echter niet met rust. Hij belde steeds bij ons aan en een keer kwam hij ook binnen. Hij bonsde op mijn kamerdeur en ging niet weg terwijl ik meerdere keren had geroepen dat ik niet wilde dat hij bij me in de buurt was. U zal het bijna stalken kunnen noemen. Over die leugens, mijn moeder heeft nog met geen negatief woord over mijn vader tegen mij gesproken. Het enige wat ik bij mijn moeder de laatste tijd zie, is een groot verdriet. En ook helemaal niks anders dan dat."

De rechter kijkt ons een tijdje aan. "Over een week moeten jullie terug komen dan laat ik weten wat het vonnis is, tot die tijd lijkt het mij het beste als de dochter bij de moeder blijft. Om lastige situaties te voorkomen."

Toch wel een beetje opgelucht loop ik het gerechtsgebouw uit. Die rechter viel toch wel mee. Ook mijn moeder leek opgelucht. Ze vond het blijkbaar ook meevallen. We lopen naar de auto en gaan naar huis. Thuis bedenk ik me dat ik misschien wel even naar Lieke kan. Ik heb haar al een tijdje niet meer gezien laat staan dat ik haar veel heb gesproken. Ik loop naar mijn fiets en ga naar Lieke haar huis.

Ze doet niet open. Vreemd. Wat is ze vaak weg de laatste tijd. Misschien heeft ze een nieuwe beste vriendin! Of misschien heeft ze een leuke nieuwe vriend en heeft ze het niet verteld! Wat kan ik nu doen? Misschien kan ik naar Jake. Zal hij tijd hebben? Waar woont hij eigenlijk? Gek dat ik daar nog nooit aan heb gedacht! Ik sms hem wel.

Heey waar ben je? Heb zin om wat te doen samen. Kun je afspreken? Alex

Sms ik hem. Ik hoop dat hij snel antwoord. Wat zouden we eigenlijk gaan doen? Misschien kunnen we een keer bij hem thuis gaan chillen? Als snel krijg ik een antwoord van hem terug.

Is goed ik heb toch niks te doen. Waar spreken we af mooie dame?

Ik glimlach als ik het sms'je lees. Ik weet dat hij dat mooie dame gedoe niet meent. Maar toch is het leuk!

Bij jouw thuis? Heb wel zin om jouw huis eens een keer te zien!

Nog geen minuut later antwoord hij weer.

Nee dat kan niet. Mijn ouders hebben liever niet dat ik iemand mee naar huis neem. Mijn moeder heeft stofvrees of zoiets, altijd is ze bang dat er iets vies wordt. Mijn vader is altijd bang dat ik of mijn vrienden dan iets kapot maken wat hem erg dierbaar is of zo. Maar we kunnen wel naar het park gaan!

Fronsend kijk ik naar het bericht. Ik vind het een beetje vreemd dat zijn ouders zo reageren. Volgens mij zit er meer achter. Nou ja laat ik het maar gewoon accepteren.

Oké.

Antwoord ik. Dan loop ik naar het park. Daar wacht ik op zijn komst.

———————————————————————

Ik weet het een kort hoofdstuk. Maar ik heb het gewoon heel druk nu. Ik hoop dat jullie het toch wel een leuk hoofdstuk vinden. Wat vinden jullie van mijn cover?