Śnieżny pocałunek//DreamNotFound

2#

Rozmowa się kleiła i to bardzo. Clay był wysokim zielonookim mężczyzną z lekko się kręconymi włosami o kolorze brudny blond. George bardzo się od niego różnił. Był niższy od niego, miał brązowe oczy i proste, lekko falujące puszyste włosy o kolorze brązowym trochę podobnym do koloru czekolady.
- Jesteś z Anglii?- zapytał zaciekawiony brunet.
- Nie, jestem z Ameryki a dokładniej z Florydy. Do Londynu wprowadziłem się dlatego że chce mieć lepsze życie.- uśmiechnął się smutno gdy to mówił.
- A jeśli mogę wiedzieć, to co się stało że chcesz mieć lepsze życie?- George też był lekko smutny gdy usłyszał odpowiedz na swoje pytanie.
- Em- o! Chyba to ten blok- blondyn szybko zmienił temat. Widocznie nie chciał o tym mówić. Oboje weszli i od razu poczuli ciepło jakie panowało w bloku. Na windzie była karteczka oznajmująca że winda popsuła się i jest w naprawie. Musieli iść schodami na 9 piętro. Dream miał mieszkanie na najwyższym piętrze (10).
- A gdzie masz mieszkanie?- zapytał Dream gdy szli schodami.
- 404 a piętro 9-
- serio? Ja mam też 404 ale na 10- odpowiedział radosny blondyn. Brunet też się ucieszył że maja do siebie blisko. Przed drzwiami do mieszkania George'a Dream dał mu swój numer.

Clayton miał straszny bałagan w mieszkaniu a nie chciało mu się sprzątać. Nie chętnie podszedł do jednego kartonu z napisanem ,,salon" i zaczął wyciągać rzeczy. Na szczęście miał już wszystkie meble i tylko zostały mu rzeczy. Przy układaniu też puścił muzykę na słuchawkach, ponieważ lepiej wtedy mu się pracowało. Słuchał swoich ulubionych zespołów Queen i Lovejoy. Najbardziej lubił piosenki ,,Good old-fashioned lover boy", ,,One day", ,,Sex sells", ,,Bohemian Rhapsody" i wiele innych. Ale te były najbardziej przez niego słuchane. Miał jedno małe marzenie. Spotkać Wilbur'a Soot'a. Bardzo lubił jego piosenki. Chciałby też spotkać Freddie'go Mercury'ego (but guess what, he's dead😔). Nie czuł upływu czasu. Jakby się zatrzymał. Za nim się zorientował była już 10:45 p.m.