Da Vinci's Apprentice [ Taekook ]

4

Yeniden ben geldim merhabalar 😔😔
iyi okumalar

"Jungkook? Bugün neden bu kadar erkencisin sen evlat?"

Henüz güneş bile doğmamışken gelmişti Jungkook, bu durum Da Vinci'yi endişe içerisine sokmuştu.

Karşısındaki küçük çocuk ellerini birleştirmiş, başını öne eğerek dudaklarını büzmüştü.

"Efendim, güzel gözlü çocuk gitti."demiş, göz yaşlarını akıtmaya başlamıştı.

Da Vinci, içi gidercesine küçük çocuğa bakmış, dizleri üzerine çökerek sarılmıştı küçük çocuğa, diğer yandan sırtını sıvazlayarak sakinleşmesini ümit ediyordu.

"Sakin ol küçüğüm, üzülme tamam mı? Güzel gözlü çocukla belki bir daha yollarınız kesişir."demişti gülümseyerek.

"Sahiden mi efendim?"demişti umut dolu gözlerle.

Yaşlı adam başıyla onu onaylamış, parmağında parıldayan yüzükle bakışını oraya çevirmişti.

"Bu yüzüğü nereden buldun Jungkook?"diyerek sormuştu şaşkınca.

"Ah, o mu? Onu bana Taehyung verdi!"

"Jungkook, gitmeden önce sana bir şey verebilir miyim?" diye sordu Taehyung.

"Ne vereceksin ki?" diye sordu Jungkook merakla.

"Şey bir yüzük, aslında bu anneme ait ama onlar artık takmıyordu ve bu yüzüklere de layık değillerdi Jungkook.
Bize daha çok yakışır, daha çok hakederler diye düşündüm."demiş yüzükleri çıkarmıştı.

Siyah olanı kendi parmağına takmış, beyaz olanı ise meleğinin parmaklarına geçirmişti.

"Bunlar bizim söz yüzüklerimiz olsun, birbirimizi unutmayacağımıza ve bir daha karşılaşacağımıza dair bir söz."demişti gülümsemişti.

Da Vinci, küçük çocuğun anlattıklarından ötürü duygulanmış ve gözlerinin dolmasına engel olamamıştı.

Küçücük kalpler, saf ve samimi hisler diye geçirdi içinden.

***

"Yeter artık! Bıktım senden!"

Etrafa savrulan eşyalar, evin içerisini saran bağırtılar, gürültüler ve odasında hıçkırarak ağlayan Kim Taehyung..

"Elenor, neden senin için yaptıklarıma karşı bu kadar körsün? Sırf sen istediğin için geldik buraya.
Ailemi, meleketimi bıraktım geride hâlâ memnun edemiyorum seni."demişti Taewon.

"Ne yani bütün bunlar benim mi sorunum? Lanet olası adamın tekisin! Bıktım tamam mı? Sen kendine erkek mi diyorsun bir de? Eve getirdiğin şu paraya bak, ben bu parayla bir günü bile zor idare ederim."demişti sıktığı dişleri arasından.

Taehyung titriyordu, sürekli olarak bu kavgalarına şahitlik etmek, annesinin sürekli sorun çıkarıp babasını küçümsemesi çok fazla geliyordu.

Hangi çocuk böyle ebeveynler isterdi ki?

Ceylan gözlüsünü şimdiden özlemişti fakat içinde bulunduğu ortam kabak gibi ortadaydı.

"Jungkook, yalvarırım seninle yeniden karşılaşmamız çok uzun sürmesin, gülümsemek isteyen tarafım ölmeden önce son kez sana tebessüm edeyim.
Ne olur ilk karşılaştığımız zaman, neden bu kadae ruhsuz deme benim için.
Ben burada ölüyorum Jungkook, günden güne tüketiyorum.
Yalvarıyorum Tanrım, kimse anlamasa bile o anlasın beni, tükendim."demiş hıçkırıkları eşliğinde ağlamaya devam etmişti, ellerini kulaklarına siper etmiş seslerin azalması adına Tanrısına dualar etmeye başlamıştı.

"Annenle konuştun değil mi? O sana veriyor bu akılları, ne zaman o kadınla konuşuyor olsan biz bu duruma geliyoruz elenor.
Her şeyden haberim var, buluştuğun o adamdan da haberim var!"demişti sesini olabilirmiş gibi daha çok yükselterek.

"Annem hakkında düzgün konuş! Ayrıca bir başkasıyla buluştuysam ne olmuş? Senin gibi çulsuzla mı yaşayacağım ben?" demişti alay eden ses tonuyla.

Taewon için son noktaydı bu.

"Taehyung'u da alıp gideceğim buradan ve sen çulsuz bir herif olarak geberip gideceksin."demişti burnundan soluyarak.

Taewon, eline aldığı bıçakla Elenor'a doğru ilerlemeye başlamıştı, artık sabrı kalmamıştı.

Düşünmeden sapladı bıçağı kadına ard arda, gözü kararmıştı.

"İmdat, yardım edin lütfen!"

Çığlık çığlığa yardım isteyen kadına karşın, kapı sertçe çalınmaya başlanmıştı.

Son olarak kalbine saplanan bıçakla Elenor oracıkta can vermişti.

Taewon elinde tuttuğu bıçağı kendi boğazına dayamış, sertçe boğazına dayayıp kesmiş kendi canına da son vermişti.

Taehyung, seslerin kesilmesinden ötürü korkarak odaya ilerlemiş, gördüğü görüntünün ardından gözleri irice açılmış,  en acı şekilde çığlık atarak ağlamaya başlamıştı.

Hiç bir zaman ondan yana olmayan kader, onu hem öksüz hem yetim bırakarak en büyük darbesini vurmuştu.

©

Taehyung'un iç dünyasını hayal edemiyorum şu an..

Diğer bölümde zaman atlaması yapacağım galiba.

Görüşmek üzere. :P

yüzükleri

Rahmetli Taewon

Rahmetli Elenor