Selam, ben Derin 14 yaşındayım, sessiz ve bir o kadar da içinde çığlık atan bir kızım. 8. Sınıfa başlıycaktım, zorlanacağıma çok emindim çünkü önce ki sene derslere pek aldırış etmezdim. Ben intihara meyilli bir kızım. Kendime zarar veririm çevremdekilere değil aslında çevremde kimse de yok ben yalnızım. Başka bi şehre taşındık bundan zevk almadım desem yalan olur. Burayı bilmiyorum, hiç gelmemiştim, insanlara karşı aşırı derecede soğuk davranıyorum. Konuşmak istemiyorum, sadece aptal insanların bana bakışını izleyip akıllarından neler geçtiğini düşünüyorum. İnsanlar öyle bir bakıyor ki, dış görünüşleriyle yargılıyorlar, iğrenmiş yüz ifadeleri ile insanların kendilerine karşı özgüvenlerini kaybetmelerine neden oluyorlar Ailemle aram iyi değildir, bu yüzden günlerim hep odamda geçer. Okulun açılmasına 2 Hafta kalmıştı malesef.
(2 Hafta sonra Okulun ilk günü)
Yeni sınıfımdayım herkes o kadar yabancı geliyor ki.. Derslerim kötü olmadığı için hor görülmüyordum. Hiç konuşmuyordum. Bir kaç gün sonra konuşmaya başladım sınıftakilerle ilk konuştuğum kişiler Doğa ve Selen'di samimilerdi birkaç hafta normal arkadaş gibi sadece konuşuyorduk. Aradan 1 ay geçtikten sonra artık onlarla takılmaya başlamıştım. Asosyal bir kız iken onlar sayesinde baya çevrem olmuştu bu benim için iyi birşeydi bence çünkü bu Karanlık beni dibe batırmaya çalıştıkça arkadaşlarım sayesinde Karanlıktan kurtulabiliyordum.
Uzun bir aradan sonra böyle olmak gayet güzeldi. Doğa ve Selen'in çevresi çok genişti onlardan başka bir de Dilara ile yakın olduk. Kendimi artık eskisi gibi hissetmiyordum, buraya taşındığımızdan bu yana herşey çok değişti. Selen Oğuz'la çıkıyordu, Oğuz'la da Batuhan adında bir çocukla takılıyordu genellikle bir kaç kez dikkatimi çekti fakat aklımdan çıkmıyordu, sanırım aşık olucaktım, en korktuğumda buydu ya işte. Beni sevmezse tekrardan eski halime dönerdim. Ben eskiyi istemiyordum ama.
Arkadaşlar sayesinde Batuhan'la bir kaç kez konuştuk, iyi birine benziyordu. Çıktık, 1 hafta bile olmadan ayrıldık, nedenini bilmiyordum ama birşey olduğu belliydi, zorunlu olarak çıkmış olmalı. Ah be.
