Herşey bok gibi. Hiçbir şey yolunda değildi. Biliyor musunuz? İnsanın elinden birsey gelmeyince tek yaptığı ağlamak oluyor. Bu hayatta ki tek dostun yanındakiler değil. Sen kendinin dostusundur. Çünkü hiç kimse seni gerçekten dinlemez, insanlar böyledir sadece kendilerini düşünürler. Kardeşim dediklerine dön bir bak ve ne haltlar yediğine bak. Eğer bunu bir an önce engellemezseniz sizin olan herşeyi kaybedersiniz. Yakın olduğun kankalarını alır elinden sonra da bir bakmışsın ki bu hayatta en değer verdiğin, kırmaya korktuğun, sevdiğin çocuğu elinden almış. İşte o zaman ondan nefret edersin. Canını yakmak istersin. İntikam pis iştir.
Ben acıyı doğduğumdan bu yana ne demek olduğunu gayet iyi biliyorum fakat bunun yeni farkına varmıştım. Babamdan nefret etmeye başlamıştım. Herşey sıradanlaşmıştı işte. Ailemle kavga ediyordum. Onlar birbiriyle. Sevdiğim çocuk her defasında kırıyordu beni ama ben onu kırmaya korkarken. Ben onu ağlarken görmüştüm, yanındaydım, canı acıyodu. Benimde canım acımıştı, ağlıyordum. Elinden tutmuştum sonra da sarılmıştım.. Neyse geçmiş acı veriyor hala demek ki geçmemiş malesef.
Sigaraya bağımlı olmuş gibiydim artık. Hergün içiyordum. Her gece ağlıyordum bir müzik eşliğiyle. O bunu hissetmiyordu. Onun tek düşündüğü ... NEYSE!.
Zaten "Neyse"'lerle çürüttüm ömrümü. Bazen onunla konuşmaktan korkuyorum çünkü kavga etmekten korkuyordum. Korkuyorum herşeyden korkuyorum. Ben tam bir korkağım.
Suskunum şu aralar. Sadece düşünüyorum.
Olay şöyle, sanaldan bir kankam vardı, adı Kadriye, güvenirdim, lanet olsun ki sevdiğim çocuğu elimden aldı, sonrasında güvenemedim kolay kolay kimseye, Batu'ya sevdiğini söylerdi ben yalan olduğunu anlardım, Batu ise saf gibi inanırdı. Batu'yu kullanıyordu, sonunda anlamıştı neyse ki Batu'da ama ne yazar..
Batu beni kandırdı, sevgimi kullanıp kandırdı. Benimle oynadı, kendinden soğutmaya çalıştı. Fakat tek değişen güvenim oldu ona karşı, hala seviyordum. Gerçekleri öğrendiğimde yıkılmıştım, yanımda Umut vardı. O teselli etti, o mutlu etti beni. Sevdiğini söylerdi bana Umut, inanmazdım başında, ama o günden sonra her şey çok değişmişti. Batu beni kullandıktan hemen sonra Kadriye'yle tekrar çıkmaya başlamıştı. Umut teklif etti, kabul ettim, sadece hoşlanıyor gibiydim, mesafe ilişkilerine inanmayan biriydim çünkü.
1 Hafta geçmişti Umut'la çıkalı, kavga ettik, ayrıldı, sonradan öğrendim, meğer eski sevgilisiyle tekrar birlikte olmuşlar. O da yalandı anasını satim ki. Herşey yalandı. Zaman akıp gidiyorken, Umut'a karşı duygularım daha karmaşık hale geliyordu. Bağlanmıştım, 1 ay boyunca konuşmadığımız halde aklımdan çıkmıyordu. Fake hesap açıp mesaj attım ona, barıştık, amacım sadece arkadaş olmaktı, sevgilisiyle kavgalılarmış benim mesaj attığım sıralarda. Konuşma uzadıkça uzadı, seni seviyorum dedi, inanmadım, her defasında ne kadar inanmasan da seni seviyorum dedi.
