Wat vooraf ging:
Met betraande ogen doe ik open.
Ik zie dat mijn moeder ook heeft gehuild.
Ze gaat op mijn bed zitten en kijkt me aan.
ik ga naast haar zitten .
en opeens zegt ze:
Mam: 'Sofia je word volgende week 16 en dan ...'
ik: ' en wat dan mam, ga ik dood? of wacht neen ik ben al dood.'
mam: 'Engel van me kom op laat me het uitleggen'
ik: 'Doe dan'
Mam: 'Kijk engel je ben geen normale tiener van bijna 16, en volgende week is het niet zomaar je 16e verjaardag'
ik: 'uhn? wat bedoel je mama, ik volg even niet meer, hoezo geen normale tiener? Ja ik heb me nooit 'normaal gevoelt' ik voelde me steeds anders dan iedereen, zelfs dan jullie, ik voelde me nergens thuis, maar wilt dat dan zeggen dat ik dodo ben?'
Mam: 'Kijk Erik is niet je echte vader, hij is...'
ik: 'Waaatttt papa is niet mijn papa' staart met open mond Belinda aan
Mam: 'Erik houdt van je echt waar, Maar dus je bent ergens wel dood...'
ik: 'Hoe bedoel je mama'
mam: 'Je bent nooit ziek geweest, je moet nooit naar de dokter, Je bent super sterk, kom op engel, heb je er nooit bij stil gestaan?'
ik: 'ja dat wel maar ben ik daarom dood?'
mam: 'neen daar voor niet maar engel wat ik dus wil zeggen is als je 16 bent geworden, ga je van school veranderen, je gaat naar een speciale school'
ik 'wat nu kan ik helemaal niet volgen. Wie denk je dat je bent? mij van mijn vriendinnen scheiden?'
Mam: 'Engel het is voor je eigen goed, je gaat bij mensen van je eigen soort zitten, je gaat... Hoe zeg je dat op een goede manier?... Je gaat dingen ontwikkelen, je gaat worden wie je bent...
ik: 'Mam zeg gewoon wat ik ben want ik ben dood maar toch zit ik hier, ja toch'
Mam: 'engel je bent een vampier, een halfvampier....'
Ik: 'Ja goed hoor mam, geloof ik meteen, jullie hadden me zeg nu de waarheid'
Mam: 'Oke je gelooft me niet maar kijk' neemt folders en foto's uit haar zak 'kijk dit is de folder van je nieuwe school, dit is de foto van je kamer op het internaat, hier is nog de folder van je internaat, en deze foto's zijn de foto's van ons nieuwe huis vlak bij je school en internaat, we vertrekken de ochtend na je verjaardag, Ik ga nu maar, slaapwel lieverd'.
verbijsterd kijk ik haar aan en krijg met moeite over men lippen 'slaapwel mama'
Ik weet niet meer wie is ze, ik weet niet meer wie ik ben.
Ik blader in de folders en kijk naar de foto's, ik vind het allemaal onwerkelijk wat er mij net gezegd is geweest. Het is zo oneerlijk. Waarom kan ik niet gewoon bij vrienden blijven waarom kan ik niet gewoon hier blijven.
Ja het is waar ik heb me wel altijd anders gevoelt, en ja ik kleed me anders, Ja ik voelde me er nooit bij horen. Maar ik had wel schatten van vrienden. Maar blijkbaar maakt het nu toch niet eer uit.
Ik ben nu hoe zegt je dat, Een half bloedje...
