Τόσα χρόνια μακριά σου...

Η φωτογραφία

Η Ελπίδα τον περίμενε πίσω από το σπίτι του Άγγλου, ένα σπίτι στο βουνό όπου το χειμώνα δεν κατοικούσε κανείς. Ο Υάκινθος της είχε στείλει χθες μήνυμα.
Στο σπίτι του Άγγλου αύριο στις πέντε.
Το ότι ήξερε το σπίτι του Άγγλου την παραξένεψε αλλά από την άλλη… ο Υάκινθος απ' ότι φαίνεται ήξερε τα πάντα.

Τον είδε να έρχεται.
-Ελπίδα, γεια σου. Τι κάνεις;
-Γεια σου Υάκινθε. Τι να κάνω; τα ίδια. Μετά από αυτά που έχω δει… εσύ;
-Ε καλά κι εγώ μη νομίζει ότι είμαι στα καλύτερά μου. Με τον Φραγκιαδάκη πάνω από το κεφάλι μου συνέχεια…. Αλλά αυτός είναι δικό μου πρόβλημα. Έμαθα για το μήνυμα στο κινητό του Στεφανή.
-Αλήθεια, έμαθες πού είναι μπλεγμένος;
-Καλά δεν ήταν και καμιά μεγάλη έκπληξη. Σου είπα πως θα έχει σχέση με εμπόριο όπλων. Τα ξημερώματα της μέρας που μου είπες πως είδες το μήνυμα, έφυγε από Κρήτη ένα πλοίο με όπλα.
-Α πολύ ωραία. Αυτό μας έλειπε τώρα.
-Αυτό όμως που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πώς γίνεται ένας άνθρωπος που είναι μπλεγμένος σε εμπόριο όπλων να μην έχει μία. Έχω ακούσει ότι χρωστάει σε ένα σωρό άτομα. Συνήθως τα όπλα προσφέρουν μεγάλα ποσά χρημάτων.
-Ότι στοίχημα θες πως όσα κερδίζει τα χάνει στον τζόγο. Αυτό δεν το ξέρω στα σίγουρα αλλά δε θα με εξέπληττε καθόλου να είναι μπλεγμένος και με τον τζόγο.
-Τι να σου πω; μπορεί… αλλιώς δε βγάζει νόημα. Εκτός πια κι αν πάνε τόσο χάλια οι "δουλειές". Αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις χαλάν την επιχείρηση. Δεν υπάρχει λόγος να κινδυνεύεις να μπεις φυλακή αν δεν έχεις κανένα κέρδος.
-Καλά φτάνει με τον Στεφανή τώρα. Θα δω τι θα κάνω με αυτόν. Εγώ κάτι άλλο ήθελα να σε ρωτήσω… η μαμά μου με τον Μαθιό είχαν σχέση; αυτό ήταν που δεν μπορούσες να μου πεις;
-Πού το άκουσες αυτό;
-Πουθενά. Και δεν είμαι και σίγουρη. Γι' αυτό σε ρωτάω. Σε παρακαλώ μη μου πεις ψέματα. Δεν πρόκειται να πω τίποτα πουθενά. Και δεν έχω πρόβλημα που ήταν μαζί, αλήθεια. Στο κάτω κάτω δε μου πέφτει και λόγος. Αλλά τον Μαθιό τον αγαπάω πολύ και πραγματικά εγώ θα χαιρόμουν να ήταν αυτός δίπλα στη μαμά μου τώρα και όχι ο Στεφανής.
-Δεν ξέρω πώς στο καλό το κατάλαβες αλλά δεν έχει νόημα να σου πω ψέματα. Ναι… είχαν σχέση. Πολύ παλιά. Πριν γνωρίσει τον πατέρα σου.
-Είπαμε να μη λες πατέρα μου τον Στεφανή.
-Ναι δίκιο έχεις. Συγνώμη… πριν γνωρίσει τον Στεφανή.
-Και τι έγινε; πώς χώρισαν; γιατί;
Ο Υάκινθος της διηγήθηκε τα πάντα. Ότι ήξερε. Για το πώς γνωρίστηκαν, το πόσο ευτυχισμένοι ήταν μαζί, το πώς χώρισαν και το πώς προσπάθησαν να το σκάσουν λίγο μετά αλλά τελικά δεν το έκαναν. Η Ελπίδα του έκανε ασταμάτητες ερωτήσεις γιατί ήθελε να καταλάβει τα πάντα. Όταν τελείωσε την αφήγησή του, είχε συγκινηθεί τόσο με την ιστορία τους που άρχισε να κλαίει. Ο Υάκινθος όταν την είδε έτσι στεναχωρήθηκε και την πήρε αγκαλιά.
-Και ο Μαθιός; αφού την αγαπούσε τόσο πώς άντεχε να τη βλέπει κάθε μέρα για δεκαπέντε χρόνια ξέροντας πως δεν μπορεί να την έχει;
-Ο Μαθιός σας αγαπάει πάρα πολύ. Κι εσένα, και τη μαμά σου και τον αδερφό σου. Ήθελε να σιγουρευτεί πως δε θα σας λείψει τίποτα. Και μόνο που είναι δίπλα σας του αρκεί.
-Ήξερα πως νοιάζεται για εμάς αλλά ποτέ δεν φαντάστηκα… αυτούς τους θείους της μαμάς μου τώρα τελευταία τους αντιπαθώ ολοένα και περισσότερο.
Έμειναν σιωπηλοί για τα επόμενα δύο λεπτά. Η Ελπίδα ήταν αυτή που πρώτη έσπασε τη σιωπή.

-Υάκινθε. Μόλις μου ήρθε κάτι στο μυαλό. Υπάρχει περίπτωση… έστω μικρή… ο πατέρας μας να είναι ο Μαθιός; μη μου πεις ψέματα.
-Δε θα σου πω ψέματα. Το έχω σκεφτεί κι εγώ. Ο Μαθιός ποτέ δε μου ανέφερε κάτι τέτοιο και είμαι σίγουρος πως και να ισχύει δεν το ξέρει. Ή τουλάχιστον δεν είναι σίγουρος. Πάντως αν ρωτάς εμένα δεν πιστεύω πως είναι και απίθανο.
-Ναι αλλά αν ισχύει κάτι τέτοιο δε θα έφευγαν; γιατί δεν έφυγαν όταν έμαθαν πως η μαμά ήταν έγκυος;
-Γιατί τότε είχαν να σκεφτούν εκτός από τους εαυτούς του και το παιδί που θα ερχόταν. Και αν σας έβρισκε ο Στεφανής θα κινδυνεύατε όλοι.
-Αν όμως ο βιολογικός μας πατέρας είναι ο Μαθιός και ο Στεφανής με κάποιον τρόπο το μάθει; τότε δε θα κινδυνέψουμε;
-Γι' αυτό δεν πρέπει να το μάθει. Κι εσύ θα ξεχάσεις όσα είπαμε τώρα. Σ' αρέσει δε σ' αρέσει για πατέρα σου θα λογαριάζεις τον Στεφανή. Το φαντάζομαι πως δεν είναι εύκολο αλλά έτσι πρέπει να γίνει.
-Το ξέρω. Αλλά με αυτό που έμαθα τώρα πως μπορεί ο Μαθιός να είναι ο μπαμπάς μου κατάλαβα πόσο πολύ θα ήθελα η οικογένειά μας να είναι έτσι. Μπορεί να αναγκάζομαι να φέρομαι στον Στεφανή σαν πατέρα μου. Αλλά μέσα μου θα νιώθω τον Μαθιό.
-Δε θα χρειάζεται να ζεις με τον Στεφανή για πολύ ακόμη. Στο υπόσχομαι. Μπορεί τότε να απέτυχα να προστατέψω τον Μαθιό και τη μητέρα σου αλλά τώρα θα τα καταφέρουμε. Αλήθεια θα τα καταφέρουμε.
-Υάκινθε… σε ευχαριστώ πολύ για όλα όσα κάνεις για εμάς. Και σε ευχαριστώ που με στηρίζεις. Να σου πω… έχω ακούσει πως εσείς που ασχολείστε με τη Μαφία δεν κάνετε τίποτα χωρίς να περιμένετε αντάλλαγμα. Δηλαδή εγώ τώρα σου χρωστάω;
Είπε η Ελπίδα και γέλασε. Ο Υάκινθος της ανταπέδωσε το γέλιο.

-Ααα δεν ξέρω. Για να δούμε… πώς μπορείς να μου φανείς χρήσιμη;
Ύστερα από λίγο χαιρετήθηκαν και χώρισαν. Η Ελπίδα ήταν πολύ χαρούμενη για δύο λόγους. 
Πρώτων, υπήρχε περίπτωση να είναι κόρη του Μαθιού. Αυτό το σενάριο -αν και επικίνδυνο σε περίπτωση που θα μαθευόταν- τη γέμιζε χαρά αφού τον Μαθιό του είχε μεγάλη αδυναμία.
Δεύτερον, ήταν πια σίγουρη πως τον Υάκινθο μπορούσε να τον εμπιστευτεί. Μπορεί να έκανε παράνομες δραστηριότητες, αλλά νοιαζόταν για την οικογένειά της. Και η μαμά της με τον Μαθιό τον εμπιστεύτηκαν. Άρα γιατί όχι και αυτή; Θα τη βοηθούσε να διώξει τον Στεφανή από το σπίτι και αυτό ήταν το πρώτο και το τελευταίο πράγμα που την απασχολούσε καθημερινά.