Kumsal demir küçük yaştan itibaren yüksek dozda ilaçlar kullanıyordu kendisi şizofren hastasıydı hayalinde bambaşka dünyalar vardı öyle zamanlar oluyordu ki kendini aylarca kaptırdığı bile olabiliyordu hastalığını çok ağır geçirmekteyedi 2 yıl önce gözleri önünde ölen babasından sonra kendini kaybetti hastalığı daha ileri evreye ilerlemişti kullandığı ilaçlar artık ona etki etmiyordu.
En sonda ise 24 yaşındayken kendini 18 yaşında birisi olarak ve lise öğrencisi olarak bilip tanıtıyordu hayalin de iki kız arkadaşı vardı İrem ile zelal her zaman onlarla konuşup şakalaşırdı. Annesinin anlatığına göre hayalinde bir adama aşık olumuştu barış adındaydı ona çok aşıktı geceleri onun için ağladığı bile oluyordu bazen bağırıp "barış sevgilim nerdesin diyordu" durumu ciddi bir hal almıştı eskiden masum hayaller vardı ama artık masumluktan çıkıp aşka dönmüştü hayalinde kendini üzüp ağlıyordu.
Her gün sabah erkenden kalkıp sırt çantasını takıp evden çıkar aksam 5 de gelirdi, ilerki zamanlarda ise annesini ölü olarak hayal ediyordu annesi yoktu ve onu teselli eden bir adet barış ve buray vardı. Kör olmuş gibiydi gerçek hayatla ilgili hiç bir bağı yoktu her saniye hayalindeydi gerçek hayatla ilgili hiç bir şey görmüyor ve duymuyordu.
Annesinin anlatığına göre intiharda bulunduğu gün tekrar hayali arkadaşlarıyla karşılıklı oturup bir şeyler konuşuyordu bir anda bağırıp ağlamaya başladı ne gördüyse yıkıp kırdı gidin diye bağırıyordu ben kimim diyordu onu her ne kadar tutmaya çalışsam da boştu.
Bir an yavaşladı sakinleşti sandım, sakin adımlarla banyoya ilerledi kapıyı üzerine kapatıp kilitledi duş alacağını sandım belki kendine gelir diye hiç rahatsız etmedim bir saatin ardından banyonun kapısını çaldım ama hiç bir şekilde ses yoktu giderek korkmaya başladım.
Yedek anahtarı alıp kapıyı açtım... Onu o şekilde göreceğim aklımın ucundan dahi bile geçmemişti çıplak benden buz gibi suyun altındaydı.
Ölmüştü... kızım intihar edip ölmüştü.
Bildiğim tek şey vardı kızım hayalindeki adama çok aşıktı...
Herkesin gözü kitabı kapatan öğretmendeydi
"haksızlık bu, böyle bitmemeliydi" öğretmen itraz eden öğrencisine dönüp
"her aşk mutlu sonra bitmez, bunu asla unutma sonunda ölüm ve ayrılıkta olabilir"
"ama kumsal barışı çok seviyordu"
"aynı şekilde hayalindeki barış da kumsalı çok seviyordu"
"keşke kumsal ölmeseydi diye itraz etti diğer öğrenci" eğer kumsal ölmeseydi daha da acı çekerdi "
" ne yani kumsal intihar etmekle iyi mi yaptı diyorsunuz? "
" hayır böyle bir şey demedim ama hayalindeki aşk acısı çekmekten iyidir. "
" kumsal ve barış aşkı bitti mi yani? "
" bitti"
