CADI AVCISI

BÖLÜM-2: DİYAR

 Aklımdaki Eva karakteri medyada....

  Dünya ne zaman adil oldu ki? Sürekli bizden zengin yada popüler olanlar tarafından ezilip dışlandık.

~~~

  Eva gözlerini açtığında etrafını yosunlar sardı. Ciğerlerine dolmaya başlayan suyla suyun altında olduğunu anladı. Suyun altını aydınlatan ek şey ayın parlak ışığıydı Eva suyun yüzüne çıkmak için son gücüyle yüzdü. Kafasını sudan çıkardığı an etrafını çevreleyen ağaçlar onu nerde olduğunu düşünmeye itti.

  Kendini o kadar yorgun ve korku dolu hissediyordu ki küçük bir gölün içinde olduğunu yeni fark etmişti. Etrafına bakındı. Onu sürükleyip göle fırlatan şey etrafta mı diye baktı. Güneş yeni doğarken Eva bilincini yitirmeden ayaklarını gölün tabanına bastı. Su omzunun hemen altında vücuduna çarpıyordu. Başına saplanan ağrı ve kulaklarına dolan fısıltılarla sendeleyerek kıyıya doğru yürüdü.

  Su kenarına ulaştığında ormanın içinden onu izleyen koyu mavi gözlerle buluştu gözleri. Eva başını tuttu ve geriye doğru sendelemeye başladı. Ormanın içindeki gözlerin sahibi yavaşça ağaçların arasından çıktı. Eva rüya görüp görmediğini sorguladı. Ona doğru yaklaşan genç beyaz ipek gömleği, siyah deri pantolonu ve sırtına aldığı siyah peleriniyle korkunç göründü Eva'nın gözüne.

  Genç adam her yaklaştığında Eva'nın başındaki ağrı artıyor, genç adamın gözleri iyice koyulaşıyordu. Eva başının dünya ile birlikte döndüğünü hissetti sanki. Genç adam ve Eva arasında bir metre kaldığında genç adam durdu. Eva birkaç adım daha geriye sendeledi. Genç adamın gözlerinde çok fazla öfke vardı. Eva kendini iğrenç bir canavar gibi hissetti.

  "Yardım et!"

  Eva gözleri kararırken karşısındaki adama fısıldadı. Genç kaşlarını çattığında Eva ruhuna yük olan bu bedeni daha fazla taşıyamadı. Genç adam Eva suyun içine yığılmadan onu yakalamış ama ikisi birlikte kkıyıdaki sığ suyun içine düşmüşlerdi. "Onu buldum! Biri yardıma gelsin!" genç adam Eva'yı kolları arasında tutarken suyun üzerine diz çökmüştü ve hiddetle haykırdı. Eva'nın bilincini yitirmeden önce duyduğu son şey bu gürleme oldu. Soğuk su vücuduna çarptığında, karanlık bir anne gibi Eva'yı kucakladı.

~~~

  Genç adam mahzenin demir parmaklıklarına yaslanmış, beton yatakta uyuyan kızı inceliyordu. "Bunun imkanı yok!" kendi kendine mırıldanıp sırtını kıza dönüp başını parmaklıklara yasladı. Derin bir iç çekti.

  "Anne!" Eva yattığı yerden sıçrayarak uyandı. Başını elleri arasına alıp sakinleşmeye çalıştı önce. Sonra etrafına bakındı karanlık ve soğuk bir mahzendeydi. Üzerinde beyaz geceliği vardı. Saçı başı birbirine girmişti ve soğuk kokuyordu vücudu. Titreyen ellerini saçlarına attı ve saçlarını omzunun üzerine getirdi.

  Islak saçları ağırlaşmış ve beyazlamıştı. Eva şaşkınlıkla gri beyaz tonlardaki saçlarına baktı. Dudaklarından bir küfür firar etti. Ayağa fırlayıp ellerini beline kadar uzanan saçlarına attı. "Bu... bu da ne?" Eva çok sevdiği siyah saçlarına, önceden siyah şimdi ise beyaz olan saçlarına, baktı. Saçlarını parmakları arasına alıp tüm saçlarına inanmaz gözlerle bakıyordu.

  Gözleri saçlarından taş duvarlara ve küçücük pencere bozması oyuğa kaydı. Korkuyla nefes alamayan Eva kaçırıldığını ve karanlık, soğuk bir mahzene kapatıldığını yeni fark ediyordu. Eva bir çıkış aramak için gözlerini etrafta dolaştırdığı sırada ateşten meşalenin verdiği ışığın karşısında, yani demir parmaklıkların önünde, bir beden olduğunu fark etti. Eva parmaklığa bir adım attığında bedenin sahibi genç yaslandığı demirlerden ayrılıp Eva'ya döndü.