Karşımda tüm ihtişamı ile duran duygusuz adama yaklaştım. O Kadar bitkindim ki ayakta durmakta bile zorlanıyordum.
Boģazımdaki yumruyu yuttum. Ciğerlerim nefessizlikten beni boğarken, derin bir iç çektim.
"Biliyormusun birgün sende beni Seveceksin v...
Ve yep yeni Bölümüyle Karo As ın açılışını yapıyorum.
Bundan sonra haftada 1 Bölüm gelecek. Eğer ilham perilerim beni ziyarete gelirse haftada 2 bile olabilir.
Umarım beğenirsiniz 🌟
Herkesin haytında kendini savunmasız, korkak hissetiği olur. Peki bir insanın bir bakışından çekinmek ,bir o kadarda o bakışı hiç gitmesin istemek nasıl bir şeydi? O insanın önünde savunmasız olmak peki? En fenası kendi içinde temiz bir his beslemek değilmidir, sevmek ama karşılığını bulamamak? Seven üzülüyor diye zoraki bir his mi oluşmaşlıydı? Hep sevenin mağdur olduğu sonlu hikayeler mi oluşmalıydı? Hep bir kadının peşinde çaresizce koşan adam mı olmak zorundaydı? Kadın koşunca neden gurursuz yada hafif meşrep oluyordu?
Dalya o an bütün duyguları birbirine karışmış şekilde, Çetinin gözlerinin içine bakıyordu. Çetin kolona omuzuyla yaşlanmış bakışlarına karşılık veriyordu. Dalya o an ne yapacağını şaşırdı. Gözlerini onun göz hapsinden çekti ,Eli ayağı birbirine dolanmış gibi hissediyordu. Çetinde dikkatini çeken ilk özellik asla gözlerini kaçırmayışıydı. Sen pes edene kadar bakardı gözlerine. Bu çok ürkütücüydü. Karşıdaki insanı zayıf düşürmeye yönelik bir hamleydi.
" ben saatlerce böyle dikilirim" deyip çenesini hafif öne doğru uzatıp Dalyayı işaret etmişti " ama sen Otur, bütün gece bakıcılık yaptığım yeter.düşüp kıracaksın budefa biyerini" diye söylenmişti.
Dalya şaşkınca onu izlemeye devam ediyordu. Az sonra söylediklerini ancak idrak edebilmiş gibi, sabahladığını öğrendiği kanepeye oturmuştu. Tedirgindi. Elini tam olarak nereye koyacağını bile şaşırmış durumdaydı.
Çetin karşısında gayet rahat bir şekilde tekli koltuğa yayılmıştı. Arkasına yaslandı. Gözleri kapalı bir şekilde başını havaya kaldırdı. Dalya izliyordu. Sanki bir anını kaçırsa, hayatında bir şey eksik kalacakmış gibi.
Ellerini tekli koltuğun kol bölümüne yaslayan Çetin " Anlat küçük, seni dinliyorum" . Kaşları hep çatılmaya müsaitti. Hala gözleri kapalıydı. Dalyanın nefes alışverişinden, ne kadar gergin olduğunu anlamış ona rağmen gözlerini açmamıştı. " b-ben ne anlatmam gerektiğini bilmiyorum. Ben zaten söylemişti.." " sen kimsin" deyip sözünü kesmişti Çetin. Dalyanın gözleri yine dolmuş Çetinle göz göze gelmeye bile çekiniyordu. Her fırsatta onu ezmekten gocunmuyordu, ne hisseder diye düşünmüyodu. Dalya yüzünde yıkık bir tebessümle ayaklanacakken,
" bana kendini anlatmanı istiyorum, sen kimsin? Tam olarak istediğin ne benden?" Diye sormuştu Çetin. Dalya rahat bir nefes almıştı. Onu tanımak için sormuştu. Yani en azından ezmek için sorulan bir soru olmadığını anlamış ve olabildiğince rahatlamıştı.
" kafan güzel dedim ,genç dedim ', duruşunu dikleştirmiş doğruca Dalyanın gözüne bakıyordu, ' ama sen olayı tam filme bağladın? Bir günde aşık mı oldun? " bunu sorarken ne alay ediyordu ne de küçük düşürmek istiyordu. Ciddi anlamda başına bela olan bu kızın, mantığını sorguluyordu. Dalya ona bakmazsızın yüzüne düşen bir tutamı kualğının arkasına yerleştirmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
