How Can I Be Homophobic My Bitch Is Gay | 2MinJin |

Yeah I'm Into It

Merhabalarr!!

Öncelikle minik bir bölüm uyarısı yapmak istiyorum. Hikayenin kategorisi zaten yetişkin içerik, bunu belirtmiştim. Ancak yinede "o" bölümlerin öncesinde uyarılar yapacağım.

Ve o bölümlerden birisi de bu...

İyi okumalar<8

Seungmin

Vermek üzere olduğum set...

Düzeltiyorum, vermek üzere olmama rağmen mutlu olduğum tek set.

Çok basit hatalar yapıyordum, hırslı görünsemde asla içimde hırs yoktu.

Yaptığım hatalardan dolayı Jisung biraz sonra beni parçalayacaktı, bunun bilincindeydim.

Trübünde beni destekleyenlerin en ufak hatamda bana kızmalarını duyuyordum ve hakettiğimin de bilincindeydim.

Ama umrumda değildi.

Kaptanlığa adaylığımı koyma sebebim Hwang Hyunjin'i yenip, Jeongin konusunda içimi rahatlatmaktı.

Ne ara bu hâle gelmiştim ben?

Bir şeyleri -bilhassa önemli konuları- ertemeyi sevmeyen ben, konu Hyunjin ve Minho'ya geldiğinde ertelemekten çekinmiyordum.

Belkide bunlar çığ gibi büyüyecekti, belki de kendi kendine solup gidecekti.

Yaşayıp görecektim.

Boynumu kütletip son kez ilgileniyormuş gibi yaptım.

Final setinin son atışı geliyordu çünkü.

Herkes kazananın bilincindeydi ama yinede heyecan hat safhadaydı.

Hyunjin her zamanki gibi servis çizgisine geçti; sevinç yoktu, hırs yoktu, kazanmanın avantajlarını yada dezavantajlarını yansıtacağı hiçbir mimik kullanmıyordu.

Maçın başından beri attığı güzel, sert servislerden birini atmıştı. Top, Jisung'un tarafına geldiğinde Jisung topu manşetle kurtarıp benim için kaldırmıştı. Eh, zaten kazanacağı maçı biraz uzatmaktan bir şey olmazdı değil mi?

Smaç pozisyonundayken son anda parmak pasla karşıya atmıştım.

Hyunjin biraz geride kaldığı için son anda koşup yalnızca elinin ucunun değdiği bir manşet ile karşılamıştı.

Manşeti yüksekten geliyordu, birkaç adım gerileyip smaçla tekrar karşılık verdim.

Out a çıkacak şekilde.

Samimi olmayan bir eğilme ve üzüntü bulutu...

"Köpüşüm iyi misin sen? Bugün bir tuhaftın." Jisung üzüldüğümü düşünerek endişeli bir ses tonuyla yanıma gelmişti, çünkü bu maçı ne kadar kazanmak istediğimi biliyordu.

"Bir şeyim yok Sungie. Bugün biraz dalgındım sadece. Maça gelicek olursak, elimden geleni yaptım ama olmadı işte."

"Hayır yapmadın." Duyduğum başka bir sesle arkamı bile dönemeden güçlü kollar tarafından ittirilmeye başlamıştım.

O kişinin Hyunjin olduğunun farkındaydım.

Kimsenin artık kullanmadığı tuvaletlerden birine doğru sürüklenirken ağzımı açıp tek bir şey söylemedim.

Tekrardan kilitlenen kapıyla gözlerimi devirdim.

Bir güne iki klişe fazlaydı.

"Ne halt yedin sen?" Bağırmıyordu ancak sakin de değildi. Suçlandığımı hissettiren masumluğumla cevap verdim. "Ne yapmışım amına koyayım?" Derin bir nefes verip arkasını döndü ve birkaç adım attı.