How Can I Be Homophobic My Bitch Is Gay | 2MinJin |

Acıtan Türden İki Aşk

Barisma smutu!!

Barisma olayindan dolayi biraz (smut) Hyunho agirlikli gorecegiz!! (Dislama yok)

Duruma gore herkesi bi mutlu edeyim sonra tadinda bitiririz

Seviyorum siziii<8

Yazar Bakış Açısı

"Hasta olacağız." Diye mırıldandı Changbin arabayı sürerken, ama içinde bir pişmanlık hissi yoktu.

Saçma bir şekilde mutluydu, kalbi heycandan dolayı gümbür gümbür atıyordu.

"Eve bırakayım mı seni?" Yeonjun gözlerini kısıp dudak büzdü yanındaki çocuğa.

"Sıkıldın mı benden?" Changbin yanlış anlaşılmanın verdiği stresle hızla başını iki yana salladı.

"Hayır hayır, hasta olmandan korkuyorum sadece." Yeonjun omuz silkti.

"Salla, eğlendiğimize sayarım." Changbin'in istemsizce dudağı kıvrıldı.

"Hiç eve gidesim yok bugün." Changbin rastgele kullanıyordu arabayı gideceği yeri bilmeden...

"Gitmeyiz biz de." Dedi gözlerini yoldan çekip Yeonjun'a bakarken.

Yeonjun yutkunup onun yüzüne bakmaya devam ederken Changbin tekrar yola dönmüştü.

"Her şey çok tuhaf." Dedi kısık bir sesle, Changbin yine saniyelik olarak döndü ona.

"Tuhaf olan ne?" Yeonjun'un bakışları asla kendisinin yüzünden ayrılmıyordu.

"Şuan hoşlandığım bir kızla ne yapmak istiyorsam seninle de aynı şeyleri yapmak geliyor içimden."

Bunu itiraf olarak kabul ediyordu Changbin, ama yarın olup da çocuğun çoğu şeyi hatırlamayacağından da korkuyordu.

"Böyle şeyleri... emin olmadan konuşmamalısın." Hevesı kırılmış gibiydi ama neden böyle hissettiğini bilmiyordu.

Güzel bir şey demişti çocuk, sadece mutlu olacağına o kadar inanmıyor, o kadar her şeyin bozulacağını düşünüyordu ki sevinemiyordu.

"Sikseler söylemeyeceğim bir şeyi söyledim az önce. İlgimi çeken tek erkeksin ve öyle de kalacak gibisin." Dedi Yeonjun onun bütün karamsarlığını almak ister gibi.

"Yeon-"

"Neden beni uzaklaştırmak istiyorsun ki?" Sözünü kesti onun Yeonjun.

Changbin olduğu yerde kenara çekmişti arabayı.

Bunu yaparken Yeonjun gözlerini ondan ayırmadı.

"Hızlı gidiyoruz Yeonjun." Changbin yasladığı başını yavaşça ona çevirdi.

"Yarın gidiyorsun." Yeonjun kısık sesle cevapladı karşısındakini.

Nasıl söyleyecekti insanüstü bir şekilde ondan hoşlanmaya başladığını?

Söylese bile inanacak mıydı acaba?

"Biz... gitmesem bile aramızda bir şey olacak mı Yeonjun? Buna ihtimal verebilir misin?"

Veremezdi, kimse veremezdi.

Ama denemeden, adım atmadan nasıl bileceklerdi?

"Deneyelim işte." Dedi inatçı bir çocuk gibi.

Korkuyordu Changbin.

Seungmin'e bu zamana kadar korkmaması hakkına verdiği nutukların hepsi götüne kaçmıştı sanki.

Kolay degilmiş, diye geçirdi içinden.

"Hoşlandığın ilk erkeğim, peki bunun basit bir hoşlantı olup olmayacağını nereden bileceğim? Yeonjun... etkilenmiş olabilirsin, buna bir şey diyemem ancak hoşlanmanın, buna duygusallık katmanın ciddi bir şey olduğunu bilmen lazım."