D - I - T - T - O

Jay Sunghoon ကိုမမြင်မိတော့တာအတော်ကြာပြီ ဆောင်းရာသီ‌ဆိုပေမယ့် မိုးရာသီလို့ထင်ရအောင်မိုးကအမြဲတမ်းအုံ့နေတော့ စိတ်ကလည်းမကြည်မလင်အမြဲဖြစ်နေမိတယ်

Jay ရဲ့ သူနဲ့ပက်သက်ရင်အကျင့်ဖြစ်နေပြီဖြစ်တဲ့ အရာလေးတွေကို Sunghoon တယောက် ကြားရင်ရယ်လေမလား .?

ပထမအချက် ။ ပြတင်းပေါက်ကိုပဲကြည့်နေမိတယ်

ဒုတိယအချက် ။ နေ့တိုင်းနေ့တိုင်း အားကစားရုံမှာပဲ အချိန်ကုန်ဆုံးဖြစ်တယ်

တတိယအချက် ။ သွားစွယ်လေးတွေကိုအခုထိမြင်ယောင်ပြီး ပန်းချီတောင်ဆွဲမိတဲ့အထိ

နောက်ဆုံးအချက် ။ အဆိုးဆုံးပဲအိမ်မက်ထဲအထိပါပါလာခဲ့တယ်

အခုတော့ Jay တယောက်လုံး၀ကို ပိန်ချုံးနေပါပြီ သူနေ့လည်စာမစားတာ ဘယ်နေ့ကနောက်ဆုံးလဲ အော် Sunghoon နဲ့စတွေ့တဲ့ မိုးတွေအုံ့မှိုင်းနေတဲ့ နေ့လည်ခင်းတခု......

သရဲကိုမှချစ်မိနေပါတယ်လို့ပြောရင်လူတွေကရယ်မောကြလိမ့်မယ် ရူးနေပြီလို့လည်းပြောကောင်းပြောကြလိမ့်မယ် သနားစိတ်လည်း၀င်ကောင်း၀င်နေနိုင်ပါလိမ့်မယ်

Jay ဒီနေ့နေမကောင်းတော့ အိပ်ရာထဲမှာပဲနေရင်း အဲ့အကြောင်းတွေတွေးမိတယ် ခပ်ဖွဖွလေးပြုံးရင်း ခေါင်းကိုပဲဖြည်းဖြည်းလေးရမ်းမိတယ်

ချီးမွန်းခုနှစ်ရက်ကဲ့ရဲ့ခုနှစ်ရက်ပါပဲလေ

ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် *

Jay - ၀င်ခဲ့လေ

တံခါးပွင့်လာတော့ Jake နဲ့ Jungwon အလည်လာကြမှန်းသိလိုက်ရ‌တယ်

သူတို့ကအိပ်ရာနားမှာလာထိုင်ရင်း

Jake - မင်း အခုတလော အဆင်ပြေရဲ့လား

Jay ရဲ့ခပ်ဖွဖွပြုံးနေတဲ့မျက်နှာဟာ တည်သွားတယ်

Jay - ဘာဖြစ်နေလို့လဲ

မနေနိုင်တဲ့ Jungwon ကပဲ

" ဟျောင်း ကျွန်တော်တို့ကိုစကားမပြောတာကြာပြီနော် စာသင်ချိန်တွေဆိုလည်း ပြတင်းပေါက်ကိုပဲကြည့်နေတယ် နေ့လည်စာလည်းမစားတာကြာနေပြီ "