KARANLIK YOLLAR

Alperenin işleri

Alperenin evine vardığında saat 10:24'dü. Evin kapısını çaldım. Kapı açıktı ve içerde kimse yoktu. Evin hiç bir ışığı yoktu.

"Alperen, ben geldim, annen." Dedim şakasına. Evde ne ses ne ışık vardı.

"Şaka yaptım." Dedim birden. Salondan bir sarı ışığın geldiğini gördüm. Oraya gittim. Işık gene yok. Telefonumun ışığını açacaktım ve birden sarı ışık yeniden belirdi. Bu... bu bir doğum günü pastası! Hemde şiirli!

İyiki doğmuşsun
Nice senelerde doğmuşsun
28/12/2003
Elif prensesi geldi dünyama
Aşık etti bu güzel kız
Ben Romeo o Juliet resmen
Juliet Romeo'nundur
İyiki doğdun sevgilim

O-H-A
Resmen Aleyna'nın dediğini yapıyordu. Ve ben onun sevgilisi bile değilim! Onu ararken tüm ışıklar açıldı. Önümde diz çökmüş, bana gül buketi uzatıyordu.

"S-senin dediğin ş-şey bu muydu?"

"Evet, iyiki doğdun sevdiğim,sevgilim,aşk-" çıldırmak üzereydim ve sözünü kestim.

"Sen delirdin mi?! Ben senin sevgilin,aşkın falan değilim! Bunu bil tamam mı!" Konuya atladı.

"Bende o konuya gelecektim. Şey..."

"Ne cevap ver!"

"Ben sana aşığım, seni çok çok seviyorum. Benimle..."

"Seninle?"

"Elif, benimle çıkar mısın?" YUH! Yok bir tek yüzdüğümüz eksik dur ben onu alayım! Resmen bana evlenme teklifi eder gibi konuştu ya!

"Eee... cevap verecek misin?"

"Sen hangi haltla benle çıkmak istiyorsun? Ben seni ortao-"

"Sen beni ortaokulda sevdin. Ama ben anlamamıştım. Keşke o an aklım yerimde olsaymış, o zamandan bu zamana belki sevgili olurduk. O zaman yapamamıştım. Şimdi yapmak istiyorum. Lütfen, bir şans daha ver bana. Ben seni çok sevdim. Seninde beni sevmeni istiyorum. Lütfen."

"Yarın okulda konuşuruz. Tamam mı. Çok streslendim."

"Tamam o zaman. İşte hediyen." Dedi ve bana küçük bir kutu şeklinde hediye paketi uzattı.

Titreyen ellerinle zar zor aldım elinden. Paketi açmaya başladım. Şok. Bu küçük bir şey değildi. Bu bir telefon! Hemde iPhone 14 pro!

"Alperen... bu... bu i-" sözümü kesti.

"Evet bu iPhone 14 pro. Nasıl sevdin mi?"

"T-teşekkür ederim"