KARANLIK YOLLAR

Vazgeçmek yok!

Sabah gene zor bela kalktım yataktan. Başıma gelenlerin kaldıramaz olmuştum. Biraz müzik dinlemek istedim ve kulaklığımı aldım. Müzik listemden Yaşlı amca-İstanbul Beyfendisi/speed up açtım ve dinlemeye başladım. Ben bu olaylardan o kadar çok sıkılmıştımki kendime şarkılardan hikaye oluşturdum. Şarkıdan sıkılınca kapattım ve yatağıma oturdum. Dizüstü bilgisayarımı açtım -babamın 15. Yaş doğum günü hediyesi- bilgisayarım artık eskidiği için sadece YouTube' da takılıyordum. Karşıma saçma sapan reels videoları çıkınca bıraktım. Çünkü çok saçmalardı. Bilgisayarı kapatınca daha çok sıkılmaya başlamıştım. Kitaplığıma gittim. Nerdeyse tüm kitaplarımı 2 defa bitirdiğim için sıkılmıştım. En iyisi ders çalışmaktı. Aldım elime çalışma soruları'nı ve test çözmeye başladım. Geldiğimiz ve gelmediğimiz konulardan çözdüm ve sıkılınca bıraktım. Hiç sıkılmayacağım bir etkinlik geldi aklıma, uyumak. Ama uyumak istemiyordum. Biraz hava almak iyi gelir diye düşündüm ve üstümü giyinip dışarıya çıktım. Otoparkın oralarda dolanmaya başladım. Markete girdim ve kendime kahve aldım -teneke kutulu kahve- otoparkta dolanırken bir araba geldi. Araba gözüme çok tanıdık geliyordu ama çıkartamamıştım. Bir saniye... BU O! ALPEREN TEKRAR GELMİŞ! Hemen bahçenin arka tarafına doğru kaçtım. Çünkü yakalanırsam ne olucağı belliydi. Alperen benim zilime basıp duruyordu. Sonra arkasından Melis'in ve Aleyna'nın sinirli sinirli Alperen'e doğru geldiklerini gördüm. Alperen ikisini birden görünce kaçtı. O an kendimi suçlu hissettim. Keşke evde olsaydım ve kapıyı açsaydım diye düşündüm. Melisler eve geri döndü ve bende eve girdim. Girerken arkama baktım, Melis ve Aleyna kapıda benim kapımı gözetliyorlardı. Yukarı çıktım. Telefonumu aldım. Roblox'a girdim ve Melis'in arkadaşlarına baktım. Orda Alperen'i buldum. İstek attım ve anında kabul etti. Hemen mesaj attım

Elif: ben Elif numaranı yaz bana hemen
Alperen: tamam yazıyorum
Alperen:***********
Elif: kaydediyorum
Alperen: ok

Alperen oyunda bana numarasını yazdı ve bende girdim. Unutmamak için bir kağıda yazıp odamdaki deliğe koydum. Deliğin önüne bir ayna koydum ve artık delik görünmüyordu. Alperen'e mesaj attım ki beni kaydetsin diye. Sonra Alperen beni aradı.

~şşşş arıyor~
Onu bu şekilde diye kaydettim çünkü Melis ve Aleyna anlamasın diye.

"Alo"

"Elif nerdesin? Az önce kapını çaldım bakmadın?"

"Bakamazdım çünkü Melis ve Aleyna nöbet tutuyor"

"Hala mı?!"

"Maalesef hala"

Alperen'in pes etme nefesini duydum. O an keşke benimle birlikte kalsa diye düşünüyordum.

"Akşam belki evlerine dönerler o zaman buluşuruz" dedim cesaretle.

"Elif... vazgeç artık.. beni unut ve Aleyna, Melis'le takıl"

"Alperen! Biz böyle miyiz? Hayır! Böyle olmaz! Vazgeçmek yok! Biz bu aşkı bulmak için uğraştık!"

"Akşam kapını kontrol et bir sevdiğin karşında olabilir." Dedi nazik bir sesle.

"Ayrılmadık ve ayrılmayacağız, değil mi?"

"Ayrılmadık, ayrılmayacağız sevgilim"

Artık tek seçenek beklemekti. Akşam olunca ben Alperen'lere gideceğim ve onunla birlikte takılacaktım.