Abilerim [Gerçek Ailem Serisi 1]

1 Bölüm

İYİ OKUMALAR✨️💗

Medya:Ece Akca
_________________________________________

Ece'den

Alarmın sesiyle gözlerimi yeni güne açtım.Yatakdan yavaşca kalktım.Çıplak ayaklarım soyuk zemine her temas etdiğinde bedenim titriyordu.Ev çok soğukdu.Ama artık alışmıştım bu soğuk havaya ve zemine.

Banyoya girip işlerimi halletdim.Kırık aynada kendime baktım.Bitkin ve yorgun görünüyordum.Eski banyo dolabından tarak ve bitmek üzere olan nemlendirici kremi götürdüm.Saçlarımı tarayıp yukarıdan topuz yaptım.Nemlendiriciden biraz alıp yüzüme ve elime vurdum.

Banyodan çıkıp odayı toplamaya başladım.Daha sonra mutfağa gidip dünden kalma kuru ekmek çıkartdım.Yanında yemek için peynir çıkartmak isdedim.Ama buzdolabı tam takır kuru bakırdı.
(Azeriyim ve bazı ata sözlerini iyi bilmiyorum gohhkkg)
Ne peynir , ne zeytin ne başka bir şey vardı.Sadece kavonozun dibinde kalmış biraz reçel vardı.Kuru ekmeği götürüp reçele bandırdım yavaş yavaş yemeye başladım.

Mutfakdan çıkıp odama girdim.Üzerimi giyinip küçük pencereden dışarıya baktım.Hava soğuk ve yağmurluydu.Üzerimi kalın giyinip küçük evimden çıktım.Ve okula doğru yürümeye başladım.

Ev dediğime bakmayın.Bir oda , mutfak , ve banyo vardı.Salon ve yatak odası yoktu.Salonda hem uyuyordum hemde oturuyordum.Aslında o kadar kötü değil evim.Sadece kışları soğuk ve kasvetli , yazınsa sıcak olurdu.Ah bu ev yaşanılası bir ev değildi.Ama ne yapa bilirimki?

Mutfağım çok büyük değildi.Buzdolabı küçüktü şu otellerde var ya içinde içkiler olan ondan.Ah onuda evi kiralayan aile vermişti.Küçük ve eski bir masa , küçük 2 tane dolap , gaz tüpü.Eh böyle işte küçük ama idare ediyordum.

Banyomda büyük değildi ama idare ediyordum.Küçük bir duş , lavoba vardı.Ha birde benim küçük kırılmış aynam ve banyo dolabım.

İşte bu benim küçük evimdi.Ha unutmadan bu ev aslında ev değilde bodrumdu.Ama bir odalı ev yapmıştılar.Bende burda artık 2 yıldı kalıyordum.Şimdi diyiceksinizki ailen nerde peki?

Aile bile diyilmicek insanlardı onlar.Aile... Aile nasıl denir bilmiyorum ama ne yazık ki onlar benim ailem.O iğrenç insanlar benim ailem.

Ah neyse...

Okula varmıştım.Okulun bahçesine girdiğimde gözlerim biraz uzakda duran arabaya takıldı.Siyah ve pahalı olan araba ona bakmamla yerinde hareket edip uzaklaşdı.

Çok garib...

Okula doğru yürüyüp içeri girdim.Sınıfa girdiğimde öğretmen hala gelmemişti.Sırama keçib oturdum.5 dakika sonra öğretmen gelmişdi.Ders Fizikdi.Öğhkkk.....

Okul çıkışı

Sonuncu dersde bitmişdi.Okuldan çıkıcaktımki.Telefonuma bir arama geldi.Araya kişi ^Babam^dı.Acaba neden arıyordu.Normalde açmazdım.Ama merak etdim ve açtım.Sonuçta 1 yıl kadar sonra aramıştı.

"Alo?"
"Hemen Özel Kaya hastanesine gel"
"Nede-"
"....."

Kapatmışdı.Ah bu adam gerçekten sinir bozucuydu.Neyse hemen hastaneye gitmeliyim.Yoksa işe gecikeceğim.Çantama baktım.Param az kalmışdı taksiye yetmezdi.O hastaneyede otobüs gitmiyorduki.Ne yapacağım?

Aklıma gelen tek fikir yürüyerek gitmekti.Hastane burda 25 dakikalık yoldu.Yürüyerek gitsem 45 dakikaya varardım.Hadi bismillah.