Abilerim [Gerçek Ailem Serisi 1]

11 Bölüm

Oy ve yorum yapmayı unutmayın✨️

Ece'den

Meriç'in arkasından şaşkın halde bakıyordum.Ne demek istemişdiki şimdi bu.Kendi kendime göz devirip içeri girdim.Ahh iyiki burdan çıkmamıştım.Yeniden geri döndüm evime.
-Tilkinin dönüp dolaşıp geleceği yer kürkçü dükkânıdır.
Salakmısın beeğğğ.İç sesime göz devirip.Yatağa doğru gidip uzandım.Gözlerimi kapatıp kendimi uykunun kollarına bıraktım.

***
Sabah namazını kılıp üzerimi giyinmeye başladım.Evden çıkmama hâlâ vardı.Bende mutfağa girip dolaplara baktım.Hiç bir şey yoktu evde.Oflayıp salona girdim.Yatağımı toplayıp , masanın üzerinden çantamı ve telefonumu alıp odadan çıktım.Kapının yanında ayakkabımı ve montumu giyinerek evden çıktım.

Okula varıp bahçeye girdim.Bahçede kimse yoktu.Zilin çaldığını düşünüp hızlı adımlarla okula ilerledim.Sınıfa girdiğimde öğretmen hâlâ gelmemişti.
Sırama geçip oturup kitap ve defterlerimi çıkarttım.O sırada öğretmen gelmişti.Ögretmenin gelmesiyle derse başlamıştık.

***
Sonuncu dersde bitmişti.Çantamı götürüp sınıftan çıkacakken Hülya öğretmenin seslenmesiyle durarak  arkaya döndüm.

Hülya öğretmen bana gülümseyerek "Ece'cim nasılsın?" diye konuştu "İyiyim öğretmenim.Sizi sormalı." diye cevap verdim."İyiyim canım teşekkürler.Şimdi Ece'cim bildiğin gibi okullar arası 'Ses yarışması' olucak ve bizim okul'uda temsil edicek öğrenciler sen ve Kutay'sın." diye konuştu.Öğretmene boş gözlerle bakıp"Özür dilerim ama ben bu yarışmaya katılmak istemiyorum.Başka birini bulsanız sevinirim." diye konuştum.Hülya öğretmen"Ece'cim senin ismini yazdırdım.Yani bir şey yapamam.Sen şimdiden Kutay'la pratik yapmaya başla.Hadi canım iyi dersler" dedi ve gitti.

-Aman Allah'ım, çok sinir bozucu bir kadın.
İç sesime hak verdim ve sınıftan çıktım.Okulun bahçesine çıktığımda kapıda Agâh'ı görmeyi beklemiyordum.
Ona göz devirip yanından geçecekken kolumdan tuttu "Ece lütfen konuşalım" " Ne konuşacağız?Beni neden ormanda terk ettiğinizimi?Yada bana oynanılan oyunları ve söylenilen yalanlarımı?Hı neyi?" diye sinirle söyledim.Pişmanlıkla gözlerime baktı"Ece açıklama yapmama izin ver lütfen.Her şeyi anlatacağım sana." artık dayanamıyorum sinirle soludum ve "YA YETER!Düşün yakamdan düşün." bağırıp onun yanından uzaklaştım.Gözlerim dolmuştu.Ellerimle gözlerime basınc yaptım.Çünki ağlarsam durmazdım.Derin derin nefesler alıp eve doğru yürüdüm.Eve vardığımda kapıyı açıp içeri girdim.Montumu ve ayakkabılarımı çıkartıp salona girdim.Çantamı masaya koyup üzerimi değiştim.Abdest alıp namazımı kıldım.Namazı bitirip ayağa kalktım.Üzerimi değişip küçük beyaz sırt çantamı aldım ve içerisine telefon , şarj aleti , kulaklarımı ve cüzdanımı koydum.Kapının yanında montumu ve ayakkabılarımı giyinip evden çıktım.Otobüs durağında beklerken telefonum çaldı.Arayan Sevda hanımdı.Telefonu uçak moduna geçirip çantama attım.Otobüsün gelmesiyle otobüse binip boş olan yere oturdum.Kafamı cama yaslayıp akan yolu izlemeye başladım.

(⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)

İşe gelmiştim.Üzerimi değişip masalardan sifarişleri alıyor boş olan masalarıda siliyordum.Yine bir sifariş gelmişti.Sifarişleri 5 numaralı masaya götürürken gördüğüm suratlarla yerimde durdum.Sizce kim gelmişti?Tabikide yapışık ikizler Polat ve Poyraz.Onlara göz devirip masaya doğru gittim.Masaya içkilerini ve yemeklerini bırakıp dönecekken.Poyraz kolumdan tutmuşdu

-Bunların kolunla alıp veremedikleri neydi?
Haklısın iç sesciğim.Bıktım bunlardan.

Kolumu Poyrazdan çektim ve "Buraya müşteri gibi geldiniz ve buranın çalışanlarıyla mesafeni korumalısınız.Lütfen mesafenizi bilin!" diye kısık ama sert bir sesle uyardım.Bu defa bana dokunmadan Polat konuştu "Ece lütfen 5 dakika konuşalım sadece 5 dakika." diye yalvarır bir tonda konuştu.Gözlerimi devirip "Vaktim yok!" diyerek onlardan uzaklaştım.Sıktılar artık.Pişman olacaktınızsa neden  böyle bir şey yaptınız.Salaklar.