BSD Christmas Collection

Red Year

•Kunikida Doppo/Nakahara Chuuya
•High school AU

  "Öp! Öp! Öp! Öp!"

  Ne ara bu duruma gelmiştik hatırlamıyorum.

  Sadece okulda yılbaşını kutluyorduk, her sene olduğu gibi.

  Kızlar sınıfı süslemişlerdi, kimilerinin başında şapkalar vardı, kimileri çekiliş hediyelerini veriyor, kimisi fotoğraf çekiyordu.

  Ben ve Katai sadece birer içecek almış, Yosano'yu bekliyorduk koridorda. Kendi sınıfını süsleyenlere yardım ediyordu o.

   Yeni yıl, Noel ve türevi şeyler beni heyecanlandıran durumlar değildi.

  Herkesi içine alan bütünleştiriciliği ve şehre getirdiği keyifli hava inkar edilemez derecede huzurlu olsa da pek de bir manası yoktu.

   Yine de bu gibi günlere, diğerlerine ayak uydurmak ve biraz sakin vakit geçirmek fena değildi.

  Dışarıda yağan hafif kar, kemikleri dondurmayan ama ben buradayım diyen yumuşak, soğuk hava ve bulutların arasından sızan incecik, ılık güneş ışınları güzel bir üçlüydü.

   Katai her havada donmayı başarabilse de ben soğuk insanıydım.

   Ona aldığım Mario'lu atkı aslında sadece bir şakaydı, dediğim gibi; sınıfa ayak uydurmak için. Ama o, biz Yosano'yu beklerken atkıya sıkı sıkı dolanmıştı.

  Ne konuşuyorduk hatırlamıyorum.

    Sadece bir ara son sınıflardan bana arada sırada Fransızca çalıştıran Chuuya-senpai yanımıza gelmişti.

   Forma yerine normal giyinmemize izin verilen o günde, çoğu insan pijama giyip gelmişken bir kısım da onlara inat fazla fazla şık giyinmeyi tercih etmişti; Chuuya-senpai de o gruptaydı.

   Giydiği takım, göğsündeki kayışlar, eldivenleri, şapkası ve kolyesi onu bir mafya adamına benzetmişti. Onunla aynı dönemden birkaç çocukla beraber böyle giyinmişlerdi ve okulun kızları onlarla fotoğraf çektirip duruyordu.

   Benim üstümde açık haki diyebileceğimiz bir sweat, içinde sadece yakaları görünen beyaz gömleğim ve kareli sarı-yeşil pijama altı vardı. Katai ısrar ettiği için ben de pijama giymeyi seçen taraftaydım.

   Senpai, alt sınıflarına olan ilgisi ve alakası ile bilinirdi zaten. Üçüncü sınıfların katına geldiği zaman da etrafına fazla insan doluşmuş, onun yüksek sesli kahkahaları koridorlarda yankılanmıştı.

Beni gördüğünde, bir alt dönemimizden birinden aldığı kola bardağıyla yanımıza gelmişti.

"Kombinlerinize bayıldım." kıkırdayışı beni de gülümsetirken Katai telefonunu çıkarıp bize bakmıştı. "Sizi çekeyim mi Chuuya-senpai?"

Ben fotoğraf çekilmeyi pek sevmezdim ama senpai aylardır Fransızca konusunda bana yardım ediyordu ve onun hevesine gölge düşürecek bir hareket yapmak istemiyordum.

"Bekle, ışık çok kötü." senpai sınıfımızın kapı eşiğine doğru geçmişti Katai'nin direktifleriyle. Onun yanına geçtiğimde birkaç farklı değişik şey çektiğimizi hatırlıyorum.

İşte tam o andı.

"Oi, Kunikida! Çelengin altındasınız!"

Dakikalardır beklediğimiz Yosano, koridorda belirip de bağırdığında hepimizin gözleri yukarı kaymıştı.