BSD Christmas Collection

White Year

•Dazai Osamu & Nakahara Chuuya

Ajansla beraber yılbaşını kutlamak, Chuuya'nın şu ana kadar duyduğu en saçma fikirdi.

   Patronunun zekasından suali yoktu ama arada, nadiren, çok çok nadiren bir şüphe etmiyor da değildi.

   Guild faciasından sonra ajansla aralarında gelişen gayriresmi ateşkes, yeni yıl kutlamasında onları bir araya getirecek kadar güçlenivermişti. Aniden. Bir anda.

   Bu işin içinden ne çıkacağını artık kestiremiyordu Chuuya. Akıl oyunlarından, sonu gelmeyen zihin kapışmalarından yorulmuştu. Attığı her adımı öçlüp tartmak zorunda kalmak ona göre değildi. Gelemiyordu böyle soğuk savaşlara.

Buraya sadece mecbur olduğu için gelmişti.

Bazen gerçekten tıpkı eski ortağı gibi yapabilir miydi diye düşünüyordu. Mafyayı ve aslında daha doğrusu sadece mafyayı değil, bütün bu saçmalıkları bırakıp; tek başına biraz yerlerde yılbaşını geçirmek, birkaç köpek sahiplenmek ve bitkiler yetiştirmek çok güzel olurdu. Yeni yıla iki kadeh sıcak şarap, deri kapaklı defterine karaladığı birkaç şiir ve kucağında uyukalayan yavrusuyla girebilirdi. Kendine takma bir isim bulur, şiirlerini yayımlayıp Japonya'nın lanetli şairlerinden biri olurdu. Belki yeteneğinin kullanmayı tümden bırakır, Arahabaki'yi bir daha asla serbest bırakmamak üzere tarihin tozlu sayfalarına gömer, onun yıllar içinde vücuduna verdiği hasarı telafi etmeye çalışırdı.

"Aman ne büyük hayal.." kendi kendine acıyarak kıkırdadı kızıl saçlı adam.

Eğer herkesin dileği kabul olsaydı, kimse mutlu olamazdı.

Birilerinin dileklerinin kabul olması için, feda edilmesi gereken dilekler vardı.

Bu dünya herkesin yüzüne gülmüyordu işte. Yeni yıl bile olsa..

Dudakları arasında yitip giden sigara dalını yere atıp ayağıyla bastı. Ajansın çatısına çıkmadan önce bir süre formaliteden ortalarda görünmek adına Kunikida denen adam ve Yosano isimli kadının yanında birkaç kadeh şampanya içmişti.

Dazai hakkında biraz şikayet ettikleri, Chuuya'yı düşündüğü kadar sıkmayan, sakin bir muhabbetti. Bir an için eğlendiği bile söylenebilirdi.

   Chuuya son zamanlarda, Dazai ile tanışmalarından sonra geliştirdiği bir önyargı sorununun olduğunu fark etmiş; daha doğrusu zaten farkında olduğu bu insanlarla tanışırkenki peşin hükümlü tavrına ilk Dazai'nin sebebiyet vermiş olduğunu anlamıştı.

   Dazai hayatındaki pek çok şeyi tamamen olumsuz yönde sikip atmayı başarmıştı.

Chuuya ne zaman parçalanmış dünyasında, ayakları altındaki çatlakları biraz olsun kapatırsa Dazai o zaman gelip yine her yeri yerle bir ederdi. Kendi halinde yaşaması bile batıyordu sanki.

   Mafyadan ayrıldıktan sonra bile, iyi bir adam olma zırvalıklarının dışında, Chuuya'nın yeteneğinin özgürce kullanılmasını engellemek adına katılmıştı o ajansa.

"Ah, burası sessiz olur sanmıştım," arkasından gelen tanıdık sese başını dahi çevirmedi. "Anlaşılan yanılmışım."

   Chuuya, eski ortağı yanına yaklaşırken bir sigara daha yaktı. Dazai'nin bu kokuyu sevmediğini biliyordu, belki uzak durur diye denemeye değerdi.

"O zaman siktir olup geri içeri gitmeye ne dersin?" herhangi bir duygu, ima olmaksızın sorması Dazai'yi gülümsetti. Chuuya bugün ona öylesine verdiği selamı bile almamıştı. Bütün gün gözlerini uzak tutmuş, Dazai'nin tüm alaylarını da duymazdan gelmişti.