BSD Christmas Collection

Blue Year

•Oda Sakunosuke/Sakaguchi Ango
•Teacher AU

  "Öğrenciler beni gerçekten korkutuyor.." aklını yitirmek üzere gibi görünen Ango, deneyimli öğretmenler tarafından kahkahalarla karşılandı.

"Sorun ne Sakaguchi-sensei?" lisenin biyoloji öğretmeni yüzünde imalı bir gülümsemeyle sorunca genç öğretmen gözlüklerini düzeltme ihtiyacı duydu. Gergin omuzları indi.

"Son sınıflar, tahtalarına ahlaksızca şeyler çiziyorlar," sınıf defterini diğerlerinin arasına bırakırken mırıldandı kıpkırmızı bir yüzle Ango. "Öğretmenleri hakkında.."

  Öğretmenlerden biri, içtiği kahvenin fincanını daha sıkı kavradı.

"Hepsi bir avuç ergen işte," kızıl saçlı resim öğretmeni yelpazesiyle dudaklarını gizleyerek gülümsedi. Kırmızı ojelerin süslediği parmaklarını hafifçe savurdu. "Bu kadar dert etmeyin."

  Çantasından telefonunu alarak resim atölyesine inmek için çıkan kadına müzik öğretmeni eşlik etti. "Kolay gelsin arkadaşlar."

  "Ozaki-sensei haklı," İngilizce öğretmeni Fitzgerald ve beden eğitiminden sorumlu  Nakahara da odadan çıkarken gülüştüler. Nakahara, çıkmadan otuz iki diş sırıttı, boynundan asılı düdüğü çekiştirdi. "Çok da yanılıyor sayılmazlar sonuçta."

   Bu Ango'yu kıpkırmızı keserken diğer öğretmenler kendi aralarında gülüştüler.

   "Ee, hediyeleri öğle molası veriyoruz o halde?" biyoloji öğretmeni, Mori Ogai, elindeki minik poşeti çekmecesine koydu. "İyi çalışmalar, kafana da fazla takma Sakaguchi-sensei. Gerekirse biraz paylarız olur biter."

  Kapı tekrar açılıp kapandığında, koskoca odada sadece Ango ve kahvesini yudumlayan edebiyat öğretmeni vardı.

  Ango sınav kağıtlarını bulmak için kahverengi, deri çantasını biraz acele acele karıştırmaya başladı. Hala gördükleri yüzünden yüzü renkliydi.

   Gıcırdayan eski sandalyeden kalkıp, arkasına kadar gelen adamı duyamayacak kadar düşüncelerine dalmıştı; karnının üstüne sarılan kollarla sıçradı.

  "O-Odasaku.." kollarını ayırmaya çalışıtıkça edebiyat öğretmeni onu daha sıkı kavradı ve sonunda Ango'nun sırtı, Odasaku'nun göğsüne yaslandı.

  "Birileri gelecek.. Aptal.." telaşlı fısıltısı Oda'yı zerre etkilememişti. Yüzü dümdüz halini korurken Ango'nun ısınmış suratını karşıdaki panonun camındaki yansımadan izliyordu.

  "Herkes sınıfına gitti," mırıldanarak kollarının arasında, kendinden biraz rahat kısa olan adamı kendine doğru çevirdi. "Yalnızız."

  Ango gözlerini biraz çekinerek kaldırdı ve mavinin koyu, belkide laciverte yakın bir tonunu taşıyan gözlerin sahibine baktı. Kalbi, bu adamın düşüncesiz davranışları yüzünden bir gün atmayı kesecekti, emindi.

"Kapı kilitli değil," fısıldadı ve ellerini omuzlarına koyup biraz sıktı. "Basılırsak bizi atarlar."

"Aslında kimse homofobik gibi durmuyor," mırıldanarak yüzüne yaklaştığı adamın burnuna burnunu sürttü Oda. "Bence bu kadar kasmayı bırakmalıyız."

"Açılacak mıyız?!" yarı çığlık yarı fısıltı şeklinde panikleyen Ango yüzünü geri çekmeye çalıştıysa da sevgilisi izin vermedi.

"Özellikle, 'Hey bakın! Biz sevgiliyiz!' dememize gerek yok," Oda umursamazca omuz silkti. "Sadece saklamak için ekstra çaba harcamayı kesebiliriz."